Zielony Labirynt w Centrum Sztuki Wro

Podczas wędrówki po specjalnie zaaranżowanym, innowacyjnym Zielonym Labiryncie galerii odkrywamy obiekty i instalacje, wśród nich tajemnicze drzewo, świetlno-dźwiękową przestrzeń pozwalającą widzom samodzielnie się kreować, cyfrowy, interaktywny wodospad, plantację hydroponiczną, elementy środowiska przyrodniczo-cyfrowego, prowadzące do wybranych dzieł z kolekcji WRO i prace powstałe w trakcie warsztatowych spotkań artystów z publicznością.

W zaaranżowanej na nowo Czytelni Mediów WRO czekają Przewodnicy Sztuki, którzy poprowadzą spacer interaktywnymi ścieżkami Labiryntu.

Do WRO warto zabrać ze sobą swe urządzenia mobilne – smartfony i tablety – by odkrywać nowy sposób zwiedzania i w pełni skorzystać z przygotowanych przez WRO aplikacji!

Zielony Labirynt to instalacja akustyczno-wizualna w formie labiryntu tworzącego interaktywny architektoniczny lekki przestrzenny obiekt informacyjno-edukacyjny, wykonany z modułowych elementów roślinnych (rośliny doniczkowe, trawa, drzewka) tworzących zielone korytarze, w którym odbiorca, oprowadzany przez Przewodników Sztuki, odbywa akustyczno-wizualny spacer.

Innowacyjna od strony technologicznej instalacja edukacyjna pozwala widzom na spacer w przestrzeni obiektu i poznawanie kolejnych treści archiwum dźwiękowego, muzycznego i wizualnego. Poprzez sieciowe aplikacje, wykorzystując małe przenośne ekrany smartfonów, tabletów i innych urządzeń, można nawigować i odbierać poszerzone treści zawarte w ścieżkach edukacyjnych, w sposób umożliwiający ich zaangażowany odbiór. Instalacja skupia w sobie funkcje estetyczne i edukacyjne, wykorzystuje zarówno ukryte elementy, jakimi są aplikacje, jak i elementy nieobecne w tradycyjnej interakcji komputerowej, jak żywe rośliny tworzące labirynt.
Projekt bada związki sztuki, natury i technologii. Przestrzeń Labiryntu ukazuje przenikanie się i zależności występujące pomiędzy tymi dziedzinami.

Zielony Labirynt
Wystawa | Przestrzeń medialno-naturalna / eksperymentalna

NOWE INSTALACJE
Od 01 do 21.09.2014

Centrum Sztuki WRO, Widok 7, Wrocław | wrocenter.pl

Ekspozycja:

Cyryl Zakrzewski
Krąg
instalacja

Instalacja Cyryla Zakrzewskiego to nieistniejące drzewo, wyrastające z sufitu Centrum Sztuki WRO. Zwisające na żyłkach fragmenty kory składają się w długi pień, tworzący kurtynę dla projekcji animacji złożonej ze zdjęć pni ściętych drzew.

Paweł Szeibel
oraz uczestnicy warsztatów: Maja Dokudowicz, Szymon Gwóźdź, Maciej Niemiec, Michał Sękowski, Maria Zdończyk, Kamila Wolszczak i inni

Wardian Case
instalacja hydroponiczna

Na wystawie pokazujemy niektóre, nadal rozwijające się w swym biologicznym cyklu i doglądane przez swych autorów prace zrealizowane przez uczestników przeprowadzonych przez Pawła Szeibla we WRO warsztatów tworzenia domowych plantacji hydroponicznych. Uczestnicy warsztatów, licealiści i studenci z Wrocławia, łącząc roślinność z nowymi technologiami, przygotowali mobilne terraria nawiązujące do XIX-wiecznych „Wardian case", opracowanej przez Nathaniela Warda w czasach wiktoriańskiej Anglii metody przechowywania młodych sadzonek egzotycznych gatunków roślin w szklanych skrzyniach, w których botanicy przywozili je do Europy.

Paweł Janicki / WROcenter Group
Wodospad WRO
instalacja interaktywna

Wodospad to instalacja projekcyjna zrealizowana przez WRO we współpracy z wrocławskim ośrodkiem TVP w związku z otwarciem w 2008 Centrum Sztuki WRO. Wykorzystuje materiały audiowizualne prezentujące najbardziej znane karkonoskie wodospady: Kamieńczyka (najwyższy w polskich Sudetach, znajdujący się na szlaku ze Szklarskiej Poręby na Szrenicę na wysokości 846 m n.p.m., z trzema kaskadami spadającymi z wysokości 27m), Wilczki (w Mędzygórzu, na wysokości 570 m n.p.m., o długości 23 m) i Podgórnej (w Przesiece, na wysokości 547 m, z 10 m kaskadą), stanowiące wizytówkę malowniczych naturalnych terenów Dolnego Śląska. Zdjęcia, przetransformowane i scalone w jeden wirtualny obraz, w instalacji przedstawiającej wodospad spływający w formie wielkoformatowej, projekcyjnej tafli, zyskały obecnie dzięki Pawłowi Janickiemu interaktywny wymiar, widz steruje obrazem i dźwiękiem, współkreując przestrzeń projekcji.

Paweł Janicki
Remote Signals

Interaktywna instalacja świetlano-muzyczna

Instalacja pozwala na zaprojektowanie własnego otoczenia muzycznego i świetlnego dla przestrzeni Zielonego Labiryntu. Za pomocą interfejsu dostępnego poprzez urządzenia mobilne (smartfony, tablety, itp.) widzowie mogą samodzielnie zaprogramować zmiany w parametrach dźwięku i światła wypełniających przestrzeń ekspozycyjną. Do dyspozycji mamy 80 parametrów wpływających na charakter oświetlenia i ścieżki audio.

Paweł Janicki – stale współpracujący z WRO, niezależny twórca medialny i producent operujący w domenie muzyki generatywnej, estetyki microsound i kompozycji algorytmicznej. Zajmuje się reżyserią interakcji, kreuje audiowizualne systemy interaktywne, instalacje medialne i performanse, aplikacje sieciowe i dźwiękowe oraz systemy sensoryczne. Wśród projektów realizowanych w laboratorium WRO pod jego kierunkiem znalazły się m.in. Interaktywny Plac Zabaw nagrodzony przez Gazetę Wyborczą nagrodą „Warto" (wraz z Dominiką Sobolewską i Patrycja Mastej). Jego realizacje prezentowane były podczas festiwali i wydarzeń poświęconych sztuce współczesnej, m.in. w Ars Electronica Center w Linz, Transmediale w Berlinie, Centre Pompidou w Paryżu, na Warszawskiej Jesieni oraz na Biennale Sztuki Mediów WRO we Wrocławiu. Jego prace znajdują się w kolekcjach polskich i zagranicznych, muzyczne projekty były publikowane w szeregu wydawnictw dokumentujących dokonania europejskiej sceny muzyki eksperymentalnej i elektroakustycznej, muzyczny net-performance Ping Melody otrzymał w 2004 „netarts.org" Grand Prize w Tokyo, The Society of Algorithm wymienia sieciowe performanse Janickiego wśród kluczowych dla rozwoju tego rodzaju sztuki wydarzeń na świecie.

Maciej Markowski
Polypody Polychords

Polypody Polychords to interaktywna kompozycja muzyczno-wizualna generowana na żywo przez użytkownika za pomocą organicznego interfejsu. Warstwowa, przestrzenna repetycja ośmiu grup instrumentów orkiestrowych wizualizowana jest przetworzonym obrazem paprotki, która przez cały czas pozostaje niemym słuchaczem utworu.

Wpływ muzyki na zachowanie roślin do dziś nie jest do końca zdefiniowany, a wiele przeprowadzonych w tym temacie badań pokazuje sprzeczne lub niemożliwe do powtórzenia wyniki, wykluczając tym samym naukowe wnioski. Najbardziej prawdopodobny jest brak lub zaniedbywalna korelacja między tymi zjawiskami.

Maciej Markowski (ur. 1976), muzyk i programista. Studiował matematykę na Uniwersytecie Wrocławskim, ukończył PSM II st. we Wrocławiu. Współtworzył zespół Małe Instrumenty, z którym nagrał płytę długogrającą „Antonisz" oraz zrealizował wiele projektów muzycznych, w tym nagrodzony Tukanem OFF 29 PPA spektakl „Elektrownia Dźwięku". Gra w zespole Kariera, z którym nagrał dwie płyty: „Miasto" oraz „Kołysanki", tworzy wraz z czterema muzykami amatorami ironiczno-eksperymentalny zespół pseudo-szantowy Shantharion. Realizuje teledyski oraz tworzy i programuje instalacje multimedialne.

LAX laboratory for architectural experiments [Anna Grajper, Sebastian Dobiesz]
Interactive Fingers

Interaktywna struktura przyjmuje formę pionowej płaszczyzny, która symultanicznie zmienia się i płynnie dostosowuje się do ruchu swoich odbiorców. Projekt pod nazwą Interactive Fingers wypełnia przestrzeń, wprowadzając dodatkowy dynamiczny element, zachęcając ludzi do zabawy i penetrowania interaktywnej konstrukcji. Interactive Fingers odzwierciedla nie tylko współczesną technologię, możliwą do wykorzystania w przestrzeniach architektonicznych, ale również ukazuje interakcję między zachowaniem człowieka a otoczeniem materialnym. Proces budowy projektu angażował również studentów Politechniki Wrocławskiej (Ewę Chejducką i Magdalenę Bałutę), dając im możliwość rozwijania profesjonalnego warsztatu oraz poszerzania ich wiedzy na temat architektury interaktywnej.

Anna Grajper i Sebastian Dobiesz przygotowują obecnie doktorat na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. Architekci powołali nieformalną grupę pod nazwą LAX Laboratory for Architectural Experiments, by w ramach jej działalności odkrywać nowy potencjał współczesnej architektury. W wyniku badań prowadzonych nad Architekturą Interaktywną postanowili zrealizować własne przedsięwzięcie, które pomoże przenieść do Wrocławia międzynarodowy dyskurs nad przyszłością mariażu architektury i nowoczesnych technologii.

Projekt powstał dzięki mecenatowi Stowarzyszenia Architektów Polskich Oddział Wrocław | www.lax.com.pl

Projekty towarzyszące:

Nieużytki Sztuki – projekt Elżbiety Jabłońskiej, inicjatywa ogrodnicza przed Centrum Sztuki WRO

Gablota WRO – przestrzeń ekspozycyjna w formie gabloty przy ul. Menniczej, prezentująca projekty związane z warsztatami i aktualnym programem Centrum Sztuki WRO