Nasz bezpieczny świat – Toruń

Artysta na swój plan zdjęciowy zaprosił ponad stu statystów w przedziale wiekowym od kilku do kilkudziesięciu lat. Pomocą przy projekcie służy Toruńska Agenda Kulturalna. Z planu zdjęciowego jest stworzony reportaż, zrealizowany film oraz strona internetowa www.naszbezpiecznyswiat.com. Stworzona przez artystę wystawa ma skłonić widza do przemyśleń nad bezrefleksyjnym przyjmowaniem narzuconych odgórnie ograniczeń, rygorystycznej kontroli – stosowanej w imię dobra jednostki, bezpieczeństwa, dobra wspólnego. Ma dać impuls do stawiania pytań o granice naszych praw, swobód, wolności osobistej
 aby zabezpieczyć nam wolność życia w naszym systemie kulturowym i społecznym, by się dowiedzieć, na ile świadomie popadamy w niewolę mającą na celu zachowanie naszej wolności. Treść manifestu artystycznego autorstwa twórcy projektu, zaprezentowana poniżej, jest nierozerwalną częścią wystawy Nasz bezpieczny świat.
 
*****
Żyjemy w Świecie określanym mianem Globalnej Wioski, w którym rozwój nauki i techniki dostarcza nam narzędzi do niczym nieograniczonego rozwoju osobistego. Trudno sobie jednak wyobrazić twórczy rozwój osobowości bez udziału kultury i sztuki. Kluczową rolę w procesie kulturotwórczym odgrywają Artyści  profesjonalni i amatorzy. To właśnie oni inspirują nas do stawiania znaków zapytania tam, gdzie inni zadowoliliby się aktualnym stanem rzeczy. Poznajemy  i penetrujemy otaczający nas Świat, zarówno ten wytworzony za pomocą rąk i umysłu człowieka, jak i naturalny, przyrodniczy, którym w dużej części zawładnęliśmy i z którego czerpiemy surowce, materiały i energię wykorzystywaną w rozwoju cywilizacyjnym. Po drodze okazuje się, że ten nasz cywilizowany Świat, w którym dowolne pomysły jutra wdrażane i realizowane są już dziś, wcale nie staje się bardziej bezpieczny dla człowieka, bowiem wiele spraw, które z pozoru są rygorystycznie kontrolowane, wymyka się spod nadzoru istniejących systemów. Nietrudno więc o zachowania i działania wykorzystujące luki w obowiązujących strukturach lub będące buntem czy protestem przeciwko wszechogarniającej nas kontroli. Sprawowana rzekomo dla naszego dobra, wywołuje działania poddające nas jeszcze większemu nadzorowi. Spirala wzajemnie sprzecznych działań i zachowań narasta, a my w celu szeroko pojętego bezpieczeństwa poddawani jesteśmy coraz większej infiltracji. W wielu miejscach stosowane są wobec nas systemy kontroli, w tym osobistej, polegające na fotografowaniu, filmowaniu, rewidowaniu, podsłuchiwaniu i gromadzeniu wszystkich tych danych w celu zapewnienia nam jeszcze większego bezpieczeństwa w naszym życiu codziennym jak i w podróżowaniu, które stało się powszechnym elementem naszego życia. Działania mające zapewnić nam bezpieczeństwo nasilają się z roku na rok, a powodem ich narastania są akty wandalizmu, lub też przenikanie do naszego Świata osób z kulturowo  i cywilizacyjnie odmiennych regionów z zamiarami zniszczenia Nas samych i naszej rzeczywistości. Taka sytuacja wywołuje bunt i chęć postawienia pytania:
 
Jakie są granice ograniczania naszych praw i swobód, a także wolności osobistej w celu zabezpieczenia nam wolności życia w naszym systemie kulturowym i społecznym?
 
Czy nie jest tak, że chcąc zachować nasz wolny Świat, świadomie popadamy w niewolę mającą na celu zachowanie naszej wolności?
 
Czy zgadzając się na ograniczanie naszej swobody działania i myślenia  i poddając się wszelkiej kontroli i nadzorowi, nie wpadamy w pułapkę tego, że szczytem wolności jednostki będzie jej całkowite ubezwłasnowolnienie?
Autor projektu nie ma na celu udzielać szczegółowej odpowiedzi na pytanie, czy jest to słuszne i czy ma to sens  z punktu widzenia struktur społecznych i cywilizacyjnych. Jako Artysta mam natomiast prawo wypowiadać się językiem sztuki, wykorzystując słowo i obraz do dialogu prowadzonego ze społeczeństwem, by zwrócić uwagę na absurdalność tej sytuacji  pozbawianie się wolności i swobód dla ich zachowania.

Ratusz Staromiejski, Galeria Wystaw Czasowych, II p.
Wystawa czynna: 23 lutego – 21 kwietnia
Kurator i aranżacja plastyczna: Jadwiga Czarnecka
Koordynator projektu TAK: Tomasz Kowalski
Kurator MOT: Sumita Mira Sangar