Nie warto już pytać czy tak długi czas przed ekranem źle wpływa na dzieci, bo oczywistym jest że tak. Naukowcy już wiedzą, że długi czas przed ekranem jest związany z długotrwałym pogorszeniem koncentracji, problemami ze snem, gorszą komunikację społeczną, utratą innych zainteresowań, brakiem ruchu.
Nieodpowiednie treści oglądane przez dzieci prowadzą do gorszego zachowania w szkole i w domu, brutalne gry zmniejszają w mózgu aktywność obszarów odpowiedzialnych za reakcję na przemoc, co rzutuje na późniejszy brak empatii dziecka.
Technologia jest narzędziem i jako narzędzie nie jest z natury dobra ani zła.
To do nas należy decyzja, jakie zajmie miejsce w życiu naszym i naszych dzieci. Tylko nasze silne zaangażowanie w moderowanie ilości czasu ekranowego dzieci da im szansę na lepsze, pełniejsze życie: lepsze wyniki w nauce, relacje z ludźmi, lepsze przeżywanie życia. Mindfulness (uważność) to krok do bardziej świadomego życia rodziny.
Uważność w codziennym życiu to rezygnacja z nawykowych reakcji, to przejście z „autopilota” na samodzielne kierowanie sprawami i relacjami w rodzinie. To przede wszystkim zauważanie siebie i tego, jakim jesteśmy przykładem dla dziecka. Większość dzieci z którymi rozmawiałam uważa, że ich rodzice bezustannie siedzą przy komputerach lub używają smartfonów, a nowa wiadomość na Facebooku lub sms natychmiast odrywają ich od zabawy lub innych aktywności z pociechami.
Jak więc oderwać dzieci od ekranów?
Spis treści
1. Zacznij od siebie
Na placach zabaw mnóstwo jest rodziców, którzy wpatrzeni w swoje smatfony nie zauważają, że dziecko woła ich do wspólnej zabawy. Kiedy jesteś z dziećmi – bądź z nimi. Odłóż, a najlepiej ścisz lub wyłącz telefon. Zastanów się czy zawsze musisz być dostępny/a, czy musisz odbierać każdą rozmowę w każdym momencie. Nie zapominaj, że dzieci naśladują rodziców.
2. Smartfon to nie opiekunka do dziecka
Nie dawaj dziecku smartfona w restauracji by spokojnie przeżyć posiłek lub w supermarkecie by spokojnie zrobić zakupy. Taka strategia zemści się na tobie bardzo szybko, bo to najprostsza droga do uzależnienia dziecka od urządzeń.
3. Małe dziecko nie potrzebuje własnego smartfona ani tabletu
Kropka.
4. Młodszy nastolatek nie potrzebuje smartfona
Czy naprawdę konieczne jest kupowanie smartfona dzieciom 12-to czy 13-letnim? Jeśli już się stało staraj się, aby dziecko widziało, że smartfon jest pożeraczem czasu. Pomóż mu zauważyć, na ile spraw zabraknie mu czasu jeśli większość dnia spędzi przed monitorem.
5. Zaplanuj dzień
Sen, szkoła, odrabianie lekcji, zajęcia sportowe, czytanie, prace plastyczne, hobby, pomoc w pracach domowych, zabawa, dopiero później – czas na komputerze.
6. Trzymaj komputer na oku
Większość treści w internecie nie nadaje się dla dzieci. Używaj filtrów parentingowych, ucz bezpiecznego korzystania z sieci, rozmawiaj z dzieckiem o cyberbullingu, o zasadach bezpiecznego surfowania. Niestety, urządzenia mobilne, jak smartfony czy tablety są trudniejsze do kontrolowania. Ale jeśli dzieci bawią się na urządzeniu rodziców – nie pozwalaj na zabieranie go do własnego pokoju.
7. Nie ulegaj modom, podejmuj własne decyzje
Gdy słyszę rodzica narzekającego na ilość czasu, jaką spędzają jego dzieci grając na Playstation pytam: a kto im kupił Playstation? Czy kupując je kierowałeś się tym, że inne dzieci mają to urządzenie?
8. To ty jesteś szefem
To ty wyznaczasz ilość czasu ekranowego i to ty możesz ograniczyć dostęp do urządzenia. Rozmawiaj z dzieckiem o zasadach i konsekwencjach ich nieprzestrzegania. Dziecko nie przestrzega ustalonych zasad? Po prostu zabierasz urządzenie.
9. Limituj ilość danych
Dobrym rozwiązaniem jest określenie limitu dostępnych danych w internecie. Po wyczerpaniu przydziału internet zostanie odłączony.
10. Ustal odkładnie telefonu komórkowego podczas odrabiania lekcji
Media społecznościowe i smsy skutecznie uniemożliwiają koncentrację.
Zabieram dzieci z sieci
Kurs dla rodziców cyfrowych dzieci
Nauka zdalna spowodowała, że twoje dziecko nie odchodzi od komputera nawet w wolnym czasie? Czujesz się bezsilny jako rodzic? Nie wiesz, gdzie wytyczyć granice i jak je egzekwować? Chciałbyś nawiązać z dzieckiem konstruktywny dialog na temat używania mediów elektronicznych?
Ten kurs jest właśnie dla ciebie!
11. Zabierz telefon z łóżka
Smatfon to nie przytulanka. Telefon w łóżku prowokuje do wpatrywania się w monitor, zamiast wyciszania się przed snem.
12. Pomóż zapełnić dziecku czas
Granie w gry to sposób na odstresowanie się po szkole, wypełnienie luki w życiu społecznym (granie z przyjaciółmi) lub sposób na nudę. Zabranie urządzeń do grania bez dostarczenia jakichkolwiek alternatywnych sposobów spędzania czasu to słaby pomysł. Więc po ograniczeniu gry, pamiętaj, aby wypełnić ten czas inną aktywnością – idealnie byłoby gdybyście mogli zrobić coś wspólnie.
13. Pomóż dziecku znaleźć hobby
Spróbuj zainteresować je sportem – pływanie, tenis, sztuki walki, golf, taniec lub akrobatyka. Idźcie wspólnie na majsterkowanie, lub modelarstwo, składajcie Warhammery, idźcie na kurs kroju i szycia lub fotograficzny.
14. Pokaż wyższość zmysłów nad monitorem
Wspólnie eksperymentujcie, dotykajcie, smakujcie. Świat, który można dotknąć, powąchać, posmakować jest o wiele ciekawszy niż wirtualna rzeczywistość. Ale do tego nie wystarczą opowieści o słońcu za oknem i pachnących wiosną kwiatach. Tu trzeba działań! Zatem załóż buty, weź dziecko za rękę i pokaż mu świat, o którym tyle opowiadasz. A potem pozwól mu się ubrudzić.
15. Spróbuj być konkurencją
Aby przezwyciężyć uzależnienie od urządzeń pokaż swojemu dziecku, że życie wokół nas jest o wiele bardziej interesujące i kolorowe, niż jakiekolwiek social media. Czas spędzony z rodziną jest cenny i niezwykle ciekawy! Wspólna zabawa, gry planszowe, puzzle czy przygotowanie kolorowego posiłku – zwykłe codzienne sprawy mogą sprawić mnóstwo radości!
16. Spędzaj więcej czasu z rodziną i przyjaciółmi
Odwiedźcie rodzinę, zaproście przyjaciół, wybierzcie się wspólnie na wycieczkę rowerową.
17. Naucz dziecko pomagać innym
Zostańcie wspólnie wolontariuszami np. w schronisku dla psów. To wspaniale spędzone kilka godzin na świeżym powietrzu, nawiązanie przyjaźni z czworonogami, nauka pomagania i empatii.
18. Może pomyślcie o zwierzaku?
Dzieci w sieci często szukają przyjaźni i kontaktu. A czy może być lepszy przyjaciel niż zwierzę? Oczywiście taka życiowa decyzja musi być dobrze przemyślana, bo zwierzę to nie zabawka. Pies na spacer wyjść musi, z kotem pobawić się trzeba – zwierzę uczy odpowiedzialności i jest naturalnym „odrywaczem” od monitora. Takim, którego można przytulić!
19. Porozmawiaj z innymi rodzicami
Porozmawiaj z rodzicami dzieci ze szkoły lub z okolicy. Spróbujcie zrobić coś wspólnie – codziennie inny rodzic może być odpowiedzialny za wspólne działania – wycieczkę, gotowanie, wypad na lody czy na plac zabaw.
20. Pudełko „bądź obecny”
Pewien tata wykonał pudełko z napisem w środku: „Włóż telefon. Zamknij pudełko”. A na wieczku pudełka napisał: „bądź obecny”. Może zrób takie pudełko – dla dziecka i … dla siebie 🙂
I… BĄDŹ OBECNY!
Przeczytaj także:
