1 września 2012
godz. 15.00-16.45
miejsce: Wyspa Spichrzów
orgnizacja: Ole.Collective
do uczestnictwa potrzebne jest radio FM (np. w telefonie komórkowym)
instalacja radiowa: godz. 20:00artMUSE 2
RADIO GRANAIO / WARSZTATY DLA DZIECI I MŁODZIEŻY
warsztaty: dla dzieci i młodzieży od 6 roku życia. godz. 15:00 -16:45
do uczestnictwa potrzebne jest radio FM (np. w telefonie komórkowym)
instalacja radiowa: godz. 20:00
prowadzenie: Ole.Collective
Wyspa Spichrzów jest specyficznym nie-miejscem w Centrum Starego Miasta, które funkcjonuje jako przestrzeń nieużytkowa. Słowo spichlerz rzadko pojawia się w rozmowach, powoli zostaje wypierane z języka polskiego. Tymczasem spichlerz jest wyrazem, który często nie ma swojego podglądowego odpowiednika w przestrzeni. W jaki sposób opisać Wyspę Spichrzów, jeśli pozbawimy ją jej podstawowego wizualnego określenia?
Radio Granaio podczas warsztatów z dziećmi i młodzieżą spróbuje opisać przestrzeń wyspy, sięgając po słowo spichlerz w różnych językach, opisując jej topografię przez pryzmat dość ograniczonych, ale bardzo czystych doświadczeń uczestników. Wsłuchując się w dźwięki słów: speicher, granary, czy granier stworzy subiektywną ikonografię tego miejsca: audycję – przewodnik po wyspie.
Radio Granaio zaistnieje w przestrzeni, ale nie jako namacalny obiekt. Rozparcelowany na krótkie sygnały – znaki, stworzy zindywidualizowany audio-przewodnik. Żeby pojawić się w rzeczywistości, potrzebuje interakcji z widownią, odczarowującą przestrzeń wyspy przy pomocy radiowych odbiorników.
Ole.Collective
Dwie Ole, animatorki kultury i historyczki sztuki Ola Tatarczuk i Ola Mrozowska pracują razem od 2008 roku, tworząc projekty na granicy edukacji, animacji i sztuki.
Wyspa Spichrzów
Powstała w XVI w. i funkcjonowała jako dzielnica przemysłowa z licznymi spichlerzami, w XVI w. było ich już około 340. Wyspa niewątpliwie była symbolem bogactwa, dostatku, kupiectwa i zamorskich podróży. Stanowiła magazyny na zboże, żywność, tkaniny, skórę, wyroby z metalu, ceramiki i wszystko, co było przedmiotem handlu z zamorskimi krajami i kojarzyło się z egzotycznością. Wykopanie kanału i utworzenie wyspy ułatwiło skuteczną ochronę spichrzów przed częstymi grabieżami. Na wyspie wprowadzono całkowity zakaz przebywania w nocy, dodatkowo w nocy spuszczano watahy półdzikich psów, a rabunek karano śmiercią. Od 1885 towary były dostarczane do spichlerzy również koleją. Na wyspie istniała rozwinięta sieć torowisk, biegnących z dworca Gdańsk Brama Nizinna. Ze względu na bezpieczeństwo przeciwpożarowe na terenie wyspy wagony kolejowe były ciągnięte przez konie, a nie przez parowozy. Do dzisiaj zachowały się brukowane ulice i pozostałości na nich torów kolejowych, z obrotnicami kolejowymi które służyły do skręcania wagonami w poprzeczne ulice. W 1945 wyspa została prawie całkowicie zniszczona przez wkraczającą do miasta Armię Czerwoną. Najważniejszym ocalałym zabytkiem są Stągwie Mleczne (Brama Stągiewna), powstałe w latach 1517-1519, które zostały podczas ostrzału miasta w dużej części zburzone i spalone.
Północna część wyspy znajduje się w niemal całkowicie niezmienionej formie od 1945. Istnieją tam jedynie niezagospodarowane ruiny i resztki bardzo gęstej i zwartej, przedwojennej zabudowy. (różne źródła)
Przeczytaj więcej o tegorocznej edycji projektu artMuse.
