Zoja i tajemnica znikających kapci. Recenzja książki dla dzieci, MiastoDzieci.pl

📖 Czyta się średnio w 2 min. 🕑

Okładka tej książki od razu zachęciła mnie do lektury. Dziewczynka w pirackim kapeluszu z szablą w dłoni? To, niewątpliwie, bohaterka książki pełnej przygód! Sprawdźcie z nami co przydarzyło się tytułowej Zoi.

Niestety, muszę Was rozczarować, bo niewiele Wam o tych przygodach napiszę. Zdradzając fabułę opowieści odbiera Wam sporo frajdy. Gwarantuję jednak, że jest oryginalnie, zaskakująco i wesoło. Muszę przyznać, że ta debiutancka powieść Anny Samborowskiej porywa od pierwszych stron. Dodatkowo, wystarczy przeczytać kilka pierwszych akapitów, by zauważyć, że autorka ma solidny warsztat literacki – tekst czyta się z ogromną przyjemnością. Na pewno będę obserwować dalsze poczynania tej obiecującej autorki!

Wróćmy jednak do fabuły. Uśmiechająca się z okładki dziewczynka to Zoja, która marzy o byciu prawdziwą księżniczka. Czytelnik szybko jednak zauważa, że bohaterce bliżej jest do Pippi Pończoszanki niż do wytwornej damy. Zoja jest ciekawska, pełna życia, lubi kombinować i niestety nawet eleganckie suknie nie potrafią się na niej uchować bez szwanku. Skąd ta awanturnicza natura? Rodzice Zoi to klasyczni rozważni i troskliwi dorośli, ale w jej rodzinie jest też nietypowa i dziwaczna ciotka Anastazja, którą Zoja zna tylko z opowieści. Autorka pozwala nam w pierwszym rozdziale pobieżnie poznać życie rodzinne Zoi, lecz od początku wiadomo, że przygoda czai się tuż za rogiem. Wszystko zaczyna się za sprawą testamentu i papugi, które przynosi listonosz. W jednej chwili papuga robi awanturę, a list sprawia, że rodzina pakuje się i jedzie zobaczyć dom ciotki Anastazji, który otrzymali w spadku. To właśnie ten dom, znikające kapcie i piracka przeszłość ciotki stają się zalążkiem przygód, które naprawdę warto poznać.

Przygody Zoi wzbogacone są pojawiającymi się sporadycznie ilustracjami Justyny Karaszewskiej, które bardzo lubię, Choć nie ma ich wiele, to są w tej książce istotną wartością dodaną. Świetnie oddają humorystyczny, przygodowy charakter powieści.

Książka spodoba się zarówno dzieciom, które jeszcze nie potrafią czytać, jak i tym, które czerpią już przyjemność z samodzielnej lektury. Osobiście polecam do wspólnej lektury – będziecie świetnie się bawić!