Jeżyk zwany Pajacykiem. Recenzja książki dla dzieci. Opinie o premierach

📖 Czyta się średnio w 3 min. 🕑

Przyjaźń, miłość, ból, tęsknota, przywiązanie to uczucia bardzo ważne w naszym życiu i doznają ich wszyscy, zarówno dorośli, jak i dzieci. Wydawałoby się, że już powstało tak wiele książek dotykających ten temat, że właściwie został wyczerpany. I tutaj spotyka nas niespodzianka!

Bowiem pojawiła się TA książka – wzruszająca, przejmująca, a jednocześnie taka prawdziwa i wciągająca, że nie da się przejść koło niej obojętnie, warto jej doświadczyć. Tym bardziej, jeśli mamy świadomość, że nawiązuje do autentycznej historii z życia Autorki.

„Jeżyk zwany Pajacykiem” – sam tytuł pozycji już jest nieco przewrotny, budzący zaciekawienie dzieci, a w połączeniu z barwną ilustracją na okładce książki przyciąga wzrok i prosi o wzięcie jej do rąk. Co zatem znajdziemy w środku?

Jest to opowieść o chłopcu i jego pluszowym przyjacielu oraz ich – wcale nie takiej prostej – przyjaźni. Wszystko rozpoczęło się w szpitalu w pewnym miasteczku przy ulicy Zdrowej. Wiadomo, szpital – nieważne, jak bardzo wesoły – jest miejscem, którego każdy stara się unikać, jeśli tylko nie musi tam trafić. Właśnie w tym szpitalu przebywał samotny, porzucony Jeżyk pragnący, by któreś z dzieci zwróciło na niego uwagę. Pewnego dnia trafił w ręce małego zapłakanego, chorego chłopca, który w takiej nowej sytuacji czuł się bardzo zagubiony i potrzebował przyjaciela. Okazało się, że Jeżyk doskonale się sprawdził w charakterze pocieszyciela – tak bardzo, że maluch zabrał zabawkę do domu, bowiem nie wyobrażał sobie bez niego życia. Jeszcze w szpitalu Piotruś nazwał go Pajacykiem i tak już zostało.

Pajacyk odżył, był bardzo radosny, czuł się kochany i potrzebny. Wszędzie wędrował z chłopcem, lecz do czasu. Okazało się bowiem, że Piotruś ma alergię, a nie można było dokładnie zidentyfikować źródła tego uczulenia. Po kolejnych eliminacjach przyczyn, rodzice chłopca zdecydowali, że to Jeżyk-Pajacyk na jakiś czas zostanie schowany do pudełka, gdyż może mieć w sobie uczulającą wełnę.

Zatem znów uczucia dwójki naszych bohaterów zostały poddane próbie. Jak zniosą oni rozłąkę? Czy po tych miesiącach Piotruś wciąż będzie pamiętał o pluszaku? I jaki był finał tej historii?

Historia Jeżyka jest dla każdego – i małego, i dużego. Oswaja emocje związane z chorobami, bólem, pobytem w szpitalu, warto je poznać, bowiem przecież to nie nasze dziecko musi do niego trafić, a przydarzyć się to może jego koledze czy koleżance z przedszkola, podwórka, szkoły. Teraz pociecha może wyobrazić sobie, jakie doświadczenia spotykają tych bliskich, nauczyć radzenia sobie ze smutkiem, lękiem, niepokojem czy niepewnością. Równocześnie to piękna, optymistyczna historia o przyjaźni – takiej na dobre i na złe, przywiązaniu, prawdzie.

„Jeżyk zwany Pajacykiem” to książka dla dzieci, która zdobyła I miejsce w konkursie „Książka Przyjazna Dziecku” organizowanym przez Muzeum Zabawek i Zabawy w Kielcach. Sięgnijcie po tę terapeutyczną pozycję i przeczytajcie ze swoimi dziećmi. Na pewno nie pożałujecie!