Lecz , gdyby nie dociekliwość oraz ogromna cierpliwość mojej mamy oraz dalekiej starszej cioci z tej gałęzi mojej rodziny to pewnie dużo wspomnień by umknęło, wiele historii rodzinnych uległoby zapomnieniu i nie udałoby im się stworzyć pięknego drzewa genealogicznego naszego rodu. I kto by teraz wiedział o ucieczce prababci spod Stryja w czasie II wojny czy walkach prawujka na okręcie „Orzeł”. Więcej wiadomo było jedynie o losach prawujka Kornela, który pisał o szaleństwach panny Ewy i szatanie z siódmej klasy – choć przyznam, że tutaj okazało się, że nie wszystko, co podają źródła literackie jest do końca prawdą, ale to już zupełnie inna historia…
I właśnie tak à propos historii – stwórzmy sami drzewo genealogiczne swojej rodziny, odgrzebmy stare zdjęcia, listy, poodwiedzajmy bliższą i dalszą rodzinę, a z pewnością zyskamy dzięki temu coś bardzo cennego. A potem przenieśmy te wspomnienia do albumu Drzewo rodowe naszej rodziny. Dlaczego właśnie tam?
Bowiem to jeden z piękniejszych albumów do opisywania drzewa rodowego całej rodziny, jaki miałam w rękach. Nie tylko pomoże w uporządkowaniu wiedzy o bliskich i dalekich członkach rodziny, ale pozwoli również na zanotowanie rodzinnych powiastek, ulubionych opowieści, wklejenie zdjęć. Taka historia zatrzymana w czasie.
Centralną częścią albumu jest duże drzewo rodowe, które aż prosi się o uzupełnienie informacjami o kolejnych pokoleniach – pradziadków, dziadków, rodziców, dzieci, wnuków czy prawnuków. Każda strona Drzewa rodowego naszej rodziny została subtelnie wykończona ilustracjami o pastelowej tonacji. Dodatkowo twarda oprawa księgi i wysokiej jakości papier sprawią, że przetrwa ona dłuższy czas na naszych półkach.
Album – dzięki swej uniwersalności – będzie doskonałym prezentem na każdą okazję i dla każdego.
Kolejnym – jakże trafionym prezentem – może stać się książka Ukochanej Babci.
Tak wiele zawdzięczamy swoim babciom, a często nie wiemy, w jaki sposób to wyrazić.
I tutaj z pomocą przyjdzie nam album, który po wypełnieniu będzie przepiękną, niepowtarzalną laurką.
Wnuki mogą udekorować go rysunkami, życzeniami, podziękowaniami, „ubrać ” w słowa myśli, jak bardzo doceniają czas spędzany razem z Babcią, co u Niej i w Niej lubią, za jakimi smakołykami i zabawami przepadają, za co odznaczylibyśmy Babcię medalem. Pomagają w tym rozpoczęta zdania, istotne i celne, do których dziecko dopisze to, co ma w sercu . Tych zdań jest ponad dwadzieścia, więc każdy znajdzie pole do popisu.