Potrzebne będą:
– liście: najlepiej nadają się kiście klonowe (ważne, żeby nie były jeszcze wysuszone, bo wtedy będą się kruszyć i ciężko nadać im pożądany kształt),
– szpulka nici, najlepiej w kolorze zbliżonym do koloru liści, wtedy nawet jak się zdarzy, że gdzieś będzie widoczna to nie będzie rzucać się w oczy ,
– nożyczki,
– taśma izolacyjna (ja najbardziej preferuję brązową),
– lakier do włosów (to nie jest konieczne, ale poprawi efekt końcowy naszego bukietu).
Pierwszego liścia składamy na pół (od czubka do łodyżki), a następnie zwijamy w rulonik wzdłuż złożonego brzegu formując w ten sposób środek różyczki. Związujemy rulonik dość ciasno nitką tak, aby się nie rozwinął.
Następnego liścia znowu składamy na pół i owijamy go wokoło wcześniej zrobionego rulonika falując go lekko, aby przypominał płatek róży, a nie ściśle przylegał i znowu ściśle owijamy nitką.
Analogicznie dodajemy kolejne płatki aż otrzymamy różę takiej wielkości jaka nam odpowiada.
Warto wszystkie liście wiązać na tyle nisko, żeby potem nitki nie były widoczne wewnątrz różyczki.
Gdy mamy już wystarczającą ilość róż zbieramy je w bukiet i znowu razem związujemy ściśle nitką, a na koniec, aby nie było widać tych wiązań zewnętrznych, całą „łodyżkę” bukietu owijamy ściśle taśmą izolacyjną – ja użyłam brązowej, bo ładnie komponowała się z kolorem liści.
Na koniec warto spryskać bukiet lakierem do włosów i pozostawić do wyschnięcia – lakier nada bukietowi delikatny połysk i utrwali troszkę nasze dzieło.
Pomysł zabawy otrzymaliśmy od Pani Kasi i Córeczki Antosi.
