Straszny Dwór – spektakl plenerowy Opery Śląskiej w Katowicach

Spektakl plenerowy w nawiązaniu do historycznej, pierwszej premiery przyszłej Opery Śląskiej na katowickiej scenie – „Halki" St. Moniuszki – 14 czerwca 1945 r.

PARK im. TADEUSZA KOŚCIUSZKI W KATOWICACH
WSTĘP WOLNY!

14 czerwca /w poniedziałek/ o godz. 19.00 serdecznie zapraszamy do Parku im. Tadeusza Kościuszki w Katowicach na plenerowe przedstawienie opery Stanisława Moniuszki w reżyserii Wiesława Ochmana „Straszny dwór", z okazji Jubileuszu 65.lecia Opery Śląskiej.

Realizatorami spektaklu są: inscenizacja i reżyseria – Wiesław Ochman, kierownictwo muzyczne – Tadeusz Serafin, scenografia i kostiumy – Jan Polewka, choreografia – Jarosław Świtała, kierownictwo chóru – Anna Tarnowska; ponadto Piotr Warzecha – współpraca muzyczna, asystenci reżysera – Jarosław Świtała, Maciej Komandera, kierownictwo baletu: Olga Kozimala-Kliś, asystentka choreografa: Bernadeta Maćkowiak-Pajdzik.

Straszny dwór – skomponowana w latach 1861-1864 polska opera, do której libretto napisał Jan Chęciński, to dzieło o silnym zabarwieniu patriotycznym, które posiada jednocześnie cechy romantyczne i komediowe. Z powyższych powodów było popularne wśród polskiej publiczności i zakazane przez rosyjskie władze okupacyjne; opera powstała bowiem w okresie zaborów, a jej prapremiera 28 września 1865 roku w Warszawie, przerodziła się w wielką manifestację patriotyczną. Wystawiona dwa i pół roku po upadku powstania styczniowego na całe pokolenia znalazła trwałe miejsce w sercach Polaków.
W treści utworu zaprezentowany został zarówno idylliczny obraz życia w polskim dworku szlacheckim, jak i idea patriotycznego obowiązku związanego z postawą żołnierskiej odwagi, dzielności oraz gotowości do zbrojnego wystąpienia przeciwko wrogom Ojczyzny. Autorzy podkreślili elementy związane z etosem rodziny, szczególnie zwracając uwagę na polskie obyczaje, tradycje i sprawę honoru.

Straszny Dwór należy do najczęściej wystawianych w Polsce oper. Cechuje się harmonią, wspaniałą konstrukcją grup scenicznych, subtelną a równocześnie bogatą instrumentalizacją, nowatorską melodycznością. Kompozytor pokazał kunszt budowy dzieła dramatycznego integrując tradycyjne polskie pieśni i tańce (mazurek, polonez, krakowiak).

Akcja opery dzieje się w pierwszej poł. XVIII w. Zbigniew i Stefan wracają do domu po skończonej slużbie wojskowej. Poprzysięgają na zawsze pozostać „w bezżennym stanie". Ale inne są zamiary ich ciotki, Pani Cześnikowej. Bracia postanawiają odwiedzić starego przyjaciela ojca – Miecznika. W jego dworze poznają dwie urodziwe panny – Hannę i Jadwigę – córki Miecznika. Zaczynają się wahać. Tymczasem Cześnikowa, która chce ich wydać za inne niewiasty, wyrabia im złą markę u wlaściciela dworu, twierdząc że panicze to tchórze. Damazy, panny i Skołuba postanawiają przekonać się czy szlachcice są faktycznie podszyci strachem. Skołuba opowiada Maciejowi historię Strasznego Dworu. Panicze nic sobie z tego nie robią, ale chcąc dotrzymać postanowienia (verbum nobile) decydują się wyjechać. Jednak podstęp arystokraty Damazego, także pretendenta do ożenku, wychodzi na jaw, podobnie jak wzajemne zauroczenie młodych. Ku ogólnej radości i „pokrzepieniu serc" rzecz kończy nieoczekiwanie zabawnym wyjaśnieniem dlaczego „ten dwór strasznym się zowie". Dumka Jadwigi, aria z kurantem, aria Skołuby, chór prząśniczek oraz mazur z IV aktu to najsłynniejsze fragmenty tej na wskroś polskiej opery.
Regionalny Program Operacyjny Województwa Śląskiego – realna odpowiedź na realne potrzeby

Opera Śląska w plenerze – promocja kulturalna regionu poprzez wystawienie spektaklu „Straszny dwór" w Parku im. T. Kościuszki w Katowicach

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Śląskiego na lata 2007-2013

{{moduly ntltresc}}