Stephen Robinson został astronautą w 1994 roku. Wziął udział w czterech misjach wahadłowca – w 1997, 1998, 2005 i właśnie 2010 roku. Na swoim koncie ma ponad 830 godzin i 14,1 mln mil w kosmosie, w tym ponad 20 godzin wyjść na otwartą przestrzeń kosmiczną.
Dr Stephen K. Robinson
Astronauta NASA
DANE OSOBOWE: Urodzony 26 października 1955r. w Sacramento (Kalifornia). Ulubione zajęcia i hobby to: latanie, stare samoloty, wyprawy na kajakach, wycieczki piesze, gra na instrumencie, rysowanie, malowanie i fotografia trójwymiarowa. Gitara prowadząca w zespole rockandrollowym Max Q. Jego rodzice William i Joyce Robinson mieszkają w Kalifornii.
WYKSZTAŁCENIE: W roku 1973 ukończył Campolindo High School w Moraga (Kalifornia); w roku 1978 otrzymał tytuł licencjata na kierunku mechanika/aeronautyka na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis; w roku 1985 otrzymał tytuł magistra na wydziale mechanika na Stanford University a w roku
1990 obronił pracę doktorską z mechaniki aeronautyki i astronautyki na Uniwersytecie Stanford.
PRZYNALEŻNOŚĆ DO ORGANIZACJI: Stowarzyszenie Samolotów Eksperymentalnych
WYRÓŻNIENIA I ODZNACZENIA: Nagroda Ames Honor Award przyznawana przez NASA naukowcom (1989); Nagroda Amerykańskiego Instytutu Aeronautyki i Astronautyki za najlepszy artykuł techniczny w dziedzinie aerodynamiki stosowanej (współautor, 1992); stypendium NASA/Space Club G.M. Low Memorial Engineering Fellowship (1993); NASA Spaceflight Medal (1997, 1998, 2005); NASA Outstanding Leadership Medal (2000); UC Davis Medal (2005).
DOŚWIADCZENIE: Robinson rozpoczął współpracę z Centrum Badań Ames NASA w Kalifornii jeszcze jako student w roku 1975. Zanim rozpoczął pracę badawczą w NASA Ames w roku 1979, w dziedzinach takich jak: dynamika płynów, aerodynamika, instrumenty doświadczalne i wizualizacja komputerowa, pracował jako grafik, geodeta, a także DJ radiowy. Pracując w Ames, Robinson jednocześnie ukończył studia magisterskie a następnie doktoryzował się na Uniwersytecie Stanford badając zjawisko turbulencji i dynamikę oka ludzkiego. Robinson stworzył i zarządzał firmą specjalizującą się w oprogramowaniu technicznym i graficznym w Mountain View w Kalifornii w latach 1982-1986. W roku 1990, Robinson został wybrany na szefa grupy 35 inżynierów i naukowców prowadzących badania dla NASA w zakresie aerodynamiki i fizyki płynów w Langley Research Center w Virginii. W roku 1993, Robinson otrzymał stypendium NASA, w ramach którego spędził 15 miesięcy w Man Vehicle Laboratory w Massachusetts Institute of Technology, gdzie prowadził badania nad układem przedsionkowym u astronautów w laboratorium kosmicznym podczas misji wahadłowca STS-58. Współpracował również z Departamentem Transportu USA, dla którego prowadził badania nad symulacją lotów, zachowaniami w kokpicie i sposobem wyświetlania map. Robinson powrócił do NASA Langley we wrześniu 1994r. Robinson spędził w powietrzu i przestrzeni kosmicznej ponad 2600 godzin.
DOŚWIADCZENIE W LOTACH KOSMICZNYCH: Wybrany na astronautę w grudniu 1994r., zgłosił się do Johnson Space Center w marcu 1995r. Zajmował się testowaniem oprogramowania kontroli wahadłowców w Shuttle Avionics Integration Laboratory (SAIL), tworzeniem pokładowego system komputerowego i wyposażenia załogi, pracą nad manipulatorem robotycznym dla stacji kosmicznej, systemem komunikacji pokładowej z centrum kontroli lotów.
Dr Robinson wziął udział w trzech misjach wahadłowca; był też rezerwowym członkiem czwartej załogi Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Po misjach STS-85 w 1997r., STS-95 w 1998r. i STS-114 w 2005r, dr Robinson ma na swoim koncie ponad 830 godzin i 14, 1 mln mil w kosmosie, w tym ponad 20 godzin wyjść w otwartą przestrzeń kosmiczną (EVA). Wybrany na członka załogi STS-130. Planowany start w lutym 2010r.
Misja STS-85 Discovery (7-19 sierpnia 1997) Trwająca 12 dni misja, której zadaniem było wyniesienie na orbitę satelity do badania atmosfery Ziemi CRISTA-SPAS i sprowadzenie go później do ładowni wahadłowca. Poza tym testowano prototyp manipulatora JEMRMS dla japońskiego modułu Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Przeprowadzono również ponad 20 badań i eksperymentów naukowych z dziedziny medycyny i ekologii. Zadania Robinsona, specjalisty misji, obejmowały loty manipulatorem i wspomaganie załogi podczas spacerów kosmicznych (EVA). Podczas misji trwającej 284 godzin i 27 minut wahadłowiec przebył 4, 7 mln mil i okrążył Ziemię 189 razy.
Misja STS-95 Discovery (29 października – 7 listopada 1998) Była to 9-dniowa wyprawa naukowa, podczas której w ładowni wahadłowca znajdował się hermetyczny moduł Spacehab-SM połączony z kabiną promu specjalnym tunelem. Przeprowadzone eksperymenty naukowe były poświęcone medycynie, biologii i mikrograwitacji. Unikalne badania, w których uczestniczył John Glenn, dotyczące procesu starzenia się i wpływu pobytu w stanie nieważkości na organizm ludzki zostały przygotowane wspólnie z National Institute on Aging (krajowy instytut zajmujący się procesem starzenia). Poza tym po raz piąty podczas wypraw amerykańskich promów kosmicznych w czasie lotu umieszczono na orbicie naukowego satelitę Spartan-201-5, którego zadaniem było przeprowadzenie obserwacji astronomicznych. Podczas tej misji satelita badał Słońce i wiatr słoneczny. Po dwóch dniach na orbicie załoga przechwyciła satelitę i umieściła go w ładowni promu Discovery. Robinson był dowódcą ładunku odpowiedzialnym za powodzenie zamierzeń naukowych załogi. Podczas misji trwającej 213 godzin i 44 minuty wahadłowiec przebył 3, 6 mln mil, okrążając Ziemię 134 razy.
Czwarta ekspedycja na Międzynarodową Stację Kosmiczną (Lipiec 1999 – Grudzień 2001) Robinson był rezerwowym członkiem załogi; odbył szkolenie w Gwiezdnym Miasteczku w Rosji.
Misja STS-114 Discovery (26 lipca – 9 sierpnia 2005) Misja będąca powrotem do programu lotów dwa i pół roku po katastrofie Columbii. STS-114 dostarczył na Międzynarodową Stację Kosmiczną niezbędne zaopatrzenie, jednakże głównymi celami misji były naprawa żyroskopów stacji, a także gruntowne przetestowanie systemów bezpieczeństwa i metod naprawy poszycia wahadłowców. Robinson poleciał jako inżynier lotu; odbył 3 spacery kosmiczne trwające w sumie 20 godzin i 5 minut. Jeden z nich nie był planowany – musiał naprawić płytki osłony. Podczas misji trwającej 333 godziny, 32 minuty i 48 sekund Discovery przebył 5, 8 mln mil, okrążył Ziemię 219 razy i wylądował w Edwards Air Force Base w Kalifornii.
Data aktualizacji: Lipiec 2009
_______________________________
