Impresjonizm Wyczółkowskiego i Podkowińskiego, przesiąknięte melancholią portrety Boznańskiej, pejzaże Stanisławskiego „oddychające” nastrojem… A tuż obok – chłopomania Tetmajera, cień zmartwionego Stańczyka na obrazach Malczewskiego, secesyjna kreska Wyspiańskiego, który w „Weselu” ukazywał gorzki obraz społeczeństwa, krytykując przy tym dekadentów i cyganerię. Od pochwały sztuki wysokiej po karykaturę i sztukę plakatu jako nową, pełnoprawną formę wypowiedzi artystycznej. Od stylu zakopiańskiego Witkiewicza, mającego być wyrazem polskości, po kawiarnię i kabaret jako nowe miejsca spotkań środowisk twórczych. Młoda Polska nie jest epoką oczywistą i nie można jej zamknąć w pojęciu: „modernizm”, choć niewątpliwie tendencje właściwe dla sztuki i kultury nowoczesnej znaczą w niej swoją obecność. Od 27 maja zapraszamy na zajęcia on-line dla grup szkolnych i przedszkolnych, które towarzyszą wystawie „Młoda Polska” prezentowanej w Muzeum w Gliwicach. W oparciu o zgromadzone na niej prace, wybrane pieczołowicie z kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie, a także bogactwo materiałów edukacyjnych, nakreślimy wielowymiarową panoramę epoki, by twórczością najwybitniejszych artystów tego czasu – Stanisława Wyspiańskiego, Jacka Malczewskiego, Olgi Boznańskiej, Stanisława Laszczki, Włodzimierza Tetmajera, Leona Wyczółkowskiego, Władysława Podkowińskiego i wielu innych – można się było nie tylko zachwycać, ale również ją rozumieć.
Uczestnictwo w zajęciach jest bezpłatne, wszystkie zajęcia realizowane są od wtorku do piątku w godzinach 09.00, 10.30 i 12.00. Uwaga! W zajęciach „Młodopolski design” uczestniczyć można także w poniedziałek (w tych samych godzinach).
Zapisy: tel. 783 560 006
Tematy zajęć do wyboru:
Młoda Polska. Portret podwójny
Młoda Polska to wiele więcej niż tendencje kształtujące europejski modernizm, czyli: idea wyzwolenia sztuki, jaskrawy indywidualizm, bunt wobec świata filistrów i mieszczańskiej moralności, odejście od realizmu i naturalizmu, nakierowanie ku podświadomości i temu, co nadprzyrodzone. Młoda Polska to wciąż trwający, wielki, romantyczny spór o „sprawę polską” i pozostającą w niewoli Rzeczpospolitą. Dlatego portret tej wyjątkowej epoki, zamykającej się między 1890 a 1918 rokiem, to za mało. Potrzebny jest portret podwójny. Podczas zajęć, odwołując się do zgromadzonych na wystawie prac najwybitniejszych artystów tego czasu, przybliżymy zasadnicze dla epoki wątki, a z pomocą karty pracy i „Młodopolskiego słownika pojęć” uporządkujemy terminy, nazwiska i miejsca, co pozwoli zyskać orientację w fascynującym krajobrazie Młodej Polski. Ta lekcja to absolutne „must have” dla wszystkich przyszłych maturzystów.
Zajęcia przeznaczone dla uczniów szkół podstawowych klas 5-8 i ponadpodstawowych. Lekcja modyfikowana jest w zależności od wieku odbiorców.
Kraków, Lwów, Zakopane… (Warszawa i Paryż) – artystyczne stolice Młodej Polski
Choć XIX-wieczny Kraków był miastem prowincjonalnym i niewielkim, w okresie Młodej Polski to właśnie on stał się artystyczną stolicą tej epoki. To tutaj rozwijało się najpełniej środowisko literacko-artystyczne, a zagraniczne nowinki trafiały na podatny grunt. Jednak nie tylko w mieście polskich królów budziła się młodopolska cyganeria. We Lwowie, stolicy ówczesnej Galicji, znajdował się jeden z najważniejszych ośrodków kultury polskiej: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Tu działał Uniwersytet im. Jana Kazimierza, na którym wykładali wybitni humaniści – między innymi Jan Kasprowicz, a także Teatr Wielki, którego gmach niczym nie ustępuje operze paryskiej. Letnią stolicą Młodej Polski było Zakopane, do którego artyści udawali się w poszukiwaniu wytchnienia, ale przede wszystkim inspiracji twórczych. Podczas lekcji poznamy twórców młodopolskich związanych z tymi ośrodkami kultury. Odpowiemy także na pytanie, jaką funkcję pełniła kawiarnia w okresie Młodej Polski, a także zajrzymy do Warszawy – stolicy zaboru rosyjskiego – i zastanowimy się, dlaczego w tym mieście kultura miała nieco inne priorytety. Nie zapomnimy również o Paryżu – bez którego artyści Młodej Polski, tak jak i inni nowocześni artyści z całego świata – po prostu nie mogli się obejść. Zajęciom towarzyszy karta pracy z wkładką 🙂
Zajęcia przeznaczone dla grup przedszkolnych, uczniów szkół podstawowych i ponadpodstawowych. Lekcja modyfikowana jest w zależności od wieku odbiorców.
Młodopolski design – Witkiewicz, Wyspiański, Mehoffer
Młoda Polska to epoka w historii literatury i sztuki przypadająca na koniec XIX i początek XX wieku. Terytorium Polski w tamtym okresie podzielone było między trzech zaborców, a pozbawiony własnej państwowości naród dążył do wyzwolenia ojczyzny spod władzy rosyjskiej, pruskiej i austriackiej. Nastroje patriotyczne i nadzieja na odzyskanie niepodległości towarzyszyły także młodopolskim artystom, takim jak Jacek Malczewski, którzy poruszali w swoich pracach problemy narodowowyzwoleńcze. Na ziemiach polskich około roku 1900 rozwijała się nie tylko twórczość malarska i rzeźbiarska, ale także sztuka użytkowa. Artyści młodopolscy tacy jak Stanisław Witkiewicz, Stanisław Wyspiański czy Józef Mehoffer byli wszechstronnie uzdolnieni i poza malarstwem, rzeźbą i dramatopisarstwem zajmowali się także projektowaniem mebli, tkanin, tapet, witraży, a nawet całych wnętrz. Czerpiąc inspiracje z europejskiej secesji, brytyjskiego ruchu Arts and Crafts oraz sztuki ludowej Podhala i Huculszczyzny, dążyli do stworzenia stylu narodowego, który miał podkreślać odrębność artystyczną dążących do odzyskania niepodległości Polaków. Podczas zajęć poświęconych pierwszym młodopolskim projektom sztuki użytkowej opowiemy o początkach polskiego designu. Przyjrzymy się willom wzniesionym w stylu zakopiańskim, a także wnętrzom i meblom zaprojektowanym między innymi przez Stanisława Wyspiańskiego, Józefa Mehoffera i Józefa Czajkowskiego. Zastanowimy się nad kształtami i ornamentyką wybranych przedmiotów oraz spróbujemy odkryć ich znaczenie. Lekcji towarzyszyć będzie specjalnie przygotowana karta pracy zawierająca zestaw góralskich motywów oraz secesyjnych witraży do kolorowania.
Zajęcia przeznaczone dla grup przedszkolnych, uczniów szkół podstawowych i ponadpodstawowych. Lekcja modyfikowana jest w zależności od wieku odbiorców.
Stańczyk nadal zmartwiony. Artystyczny wizerunek Stańczyka a wydarzenia epoki Młodej Polski
Na wielu obrazach na wystawie w Muzeum w Gliwicach pojawia się postać Stańczyka – nadwornego błazna ostatnich władców z rodu Jagiellonów, symbol mądrej, niepozbawionej dystansu do bieżącej polityki, troski o dobro państwa. Znany przede wszystkim z obrazów mistrza – Jana Matejki, w okresie Młodej Polski urósł do rangi symbolu. Jacek Malczewski czy Stanisław Wyspiański, uczniowie Matejki, a przede wszystkim Leon Wyczółkowski sięgali po postać Stańczyka, by skomentować wydarzenia Polski przełomu wieków. Na podstawie ich prac odpowiemy na pytanie, jak wyglądała sytuacja Polaków pod zaborami w owym czasie, a także dowiemy się, dlaczego Stańczyk nadal jest zmartwiony…
Zajęcia przeznaczone dla uczniów kl. 4-8 szkół podstawowych i szkół ponadpodstawowych. Lekcja modyfikowana jest w zależności od wieku odbiorców.
