Od 31 lipca 2010 r. można było słuchać polskiej muzyki z różnych epok i poznawać historię warszawskiego Nowego Miasta. Zbliżający się weekend to już finał tegorocznego festiwalu.
W sobotę 14 sierpnia br. o godz. 13:00 na scenie letniej przy kościele
pw. św. Jacka oo. dominikanów przy ul. Freta 10, wystąpi duet perkusyjny, który tworzą Piotr Iwicki i Milo Kurtis. Swój koncert, dedykowany przede wszystkim najmłodszej publiczności, zatytułowali: Co to tak stuka? – czyli skąd się bierze rytm
Artyści zaprezentują rozmaite instrumenty perkusyjne, zarówno te klasyczne, używane w muzyce poważnej jak i typowe dla jazzu czy rocka. Nie zabraknie też instrumentów etnicznych pochodzących z całego świata. Te zostaną oprawione w konwencję muzyki etnicznej – world music. Opowiedzą również kiedy pierwszy raz stykamy się z rytmem, jak towarzyszy nam on w naszym życiu, jak rytm z otaczającego nas świata przeszedł do muzyki. Nie bez znaczenia jest fakt, że Piotr Iwicki, jako wszechstronnie wykształcony muzyk, absolwent Warszawskiej Akademii Muzycznej im Fryderyka Chopina, swobodnie porusza się zarówno w rejonach muzyki poważnej co rozrywkowej. Towarzyszący mu Grek – Milo Kurtis to prawdziwa niespokojna dusza, artysta często nazywany „szamanem naszej sceny muzycznej".
Tego samego dnia po koncercie o godz. 13:40 doskonały przewodnik Andrzej Kochanowski zabierze publiczność na finałowy spacer tegorocznego festiwalu. Szlak wędrówki po Nowym Mieście poprowadzi śladami Marka Edelmana. Spacer będzie opowieścią o jego tragicznych losach, ludności żydowskiej i warszawskiego getta, które było zlokalizowane na tym obszarze.
W niedzielę 15 sierpnia br. o godzinie 13:00 w kościele pw. św. Jacka oo. dominikanów przy ul. Freta 10 uroczysty finał tegorocznego III Letniego Festiwalu Nowego Miasta, podczas którego zabrzmi doskonała polska muzyka symfoniczna.
Rok 2010 to szczególna data w historii polskiej muzyki – 175. rocznica urodzin i 130. rocznica śmierci Henryka Wieniawskiego, dlatego też w programie finału III LFNM znajdzie się jedno z najpiękniejszych dzieł w światowej literaturze skrzypcowej – II Koncert skrzypcowy d-moll op. 22 tego kompozytora. Jako druga zabrzmi Symfonia C-dur op. 11 Józefa Elsnera.
Bohaterami wydarzenia będą: skrzypaczka Katarzyna Duda i orkiestra Warsaw Camerata pod dyr. Pawła Kosa-Nowickiego.
Całość dopełni historia kościoła pw. św. Jacka oo. dominikanów opowiedziana przez przewodniczkę Martę Chodorską.
Wstęp na wszystkie wydarzenia festiwalowe jest wolny.
Festiwal odbywa się po raz trzeci dzięki dotacji Dzielnicy Śródmieście m.st. Warszawy.
Szczegółowych informacji udziela koordynator artystyczny Małgorzata Kołcz – tel. 790395228
Organizator:
Fundacja Nowa Orkiestra Kameralna
Prezes Richard Berkeley
Kierownik artystyczny: Paweł Kos-Nowicki
Koordynator artystyczny: Małgorzata Kołcz
Współpraca: Art Deco Group, Grupa Strategia
Patroni medialni: TVP Warszawa, Polska Wita, Nasze Miasto, Wawcity, Miasto Dzieci
HARMONOGRAM:
14 sierpnia 2010 r.
godz. 13:00 – Scena Letnia przed kościołem pw. św. Jacka oo. dominikanów
ul. Freta 10 [Warszawa / Nowe Miasto]
wykonawcy:
Duet perkusyjny: Piotr Iwicki & Milo Kurtis
godz. 13:40 – spacer śladami Marka Edelmana
prowadzenie: Andrzej Kochanowski
wstęp wolny
15 sierpnia 2010 r.
godz. 13:00 – Kościół pw. św. Jacka oo. dominikanów
ul. Freta 10 [Warszawa / Nowe Miasto]
wykonawcy:
Katarzyna Duda – skrzypce
Warsaw Camerata
Paweł Kos-Nowicki – dyrygent
w programie:
Henryk Wieniawski – II Koncert skrzypcowy d-moll op. 22
Józef Elsner – Symfonia C-dur op. 11
słowo o historii: Marta Chodorska
wstęp wolny
WYKONAWCY:
Andrzej Kochanowski
Warszawiak z urodzenia i z powołania. Od zawsze interesujący się historią i zabytkami Stolicy. Ukończył studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki (obecnie Szkoła Główna Handlowa).
Jest specjalistą w swojej dziedzinie i jednym z najbardziej cenionych warszawskich przewodników. Prowadzi kursy szkoleniowe dla przewodników. Organizuje również wycieczki dla dzieci, młodzieży i dorosłych, które zawsze cieszą się wielką popularnością i uznaniem.
Pod jego kierownictwem powstała merytoryczna część III LFNM dotycząca historii zabytków
i tras spacerów. Odkrywanie z nim Stolicy jest wspaniałym spotkaniem z historią i niezwykłą osobowością.
Katarzyna Duda – skrzypce
Jest jedną z najwybitniejszych osobowości artystycznych ostatnich lat w Polsce. Wystąpiła z recitalami i koncertami w tak prestiżowych salach jak Lincoln Center i Carnegie Hall w Nowym Jorku, Concertgebouw w Amsterdamie, w Filharmonii Narodowej w Warszawie, w Sali Rossiniego w Padwie, Kawai Omotesando Hall w Tokio.
Koncertowała z tak znakomitymi muzykami jak m. in. Jesus Lopez Cobos, Dalia Atlas, Jorge Mester, Agnieszka Duczmal, Enrique Batiz, Mykola Dyadyura, Konstanty Andrzej Kulka, Waldemar Malicki, Michał Urbaniak, Krzesimir Dębski, Ewa Pobłocka.
Katarzyna Duda studia odbywała w mistrzowskiej klasie skrzypcowej Maestro Tibora Vargi
w Ecole Superieure de Musique w Sion w Szwajcarii oraz pod opieką artystyczną Jana Staniendy w Akademii Muzycznej w Warszawie.
Artystka jest laureatką Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego Tibora Vargi w Sion w Szwajcarii, a także laureatką Międzynarodowego Konkursu na Skrzypce Solo Tadeusza Wrońskiego w Warszawie, była nominowana również do nagrody „Paszport Polityki".
Płyty „Le Streghe" z Waldemarem Malickim przy fortepianie oraz „Le Streghe 2" z Orkiestrą Kameralną „Wratislavia" pod batutą Jana Staniendy uzyskały entuzjastyczne recenzje
w mediach i nominacje do nagrody FRYDERYK, kolejno w roku 2000 i 2001. Artystka nagrała także płytę z muzyką skrzypcową Tadeusza Paciorkiewicza. W 2008 roku Katarzyna Duda zakończyła nagrywanie materiału do swoich dwóch najnowszych projektów fonograficznych: z muzyką Andrzeja Nikodemowicza oraz „A Simple Classic Album". Na tej ostatniej płycie usłyszeć będzie można gościnnie, jedną z najbardziej wybitnych i wszechstronnych polskich wokalistek – Annę Marię Jopek.
Artystka gra na włoskim instrumencie z początku XIX wieku.
Piotr Iwicki – perkusja
To prawdziwy człowiek orkiestra. Z wykształcenia perkusista i pianista, gra także na wibrafonie, marimbie i syntezatorze. Muzyk Warszawskiej Opery Kameralnej, współpracuje z Warszawską Orkiestrą Symfoniczną, Nową Orkiestrą Kameralną, Warsaw Camerata, Sinfonią Varsovią, Filharmonią Narodową i Teatrem Wielkim. Oprócz muzyki klasycznej kocha jazz – jego oczkiem w głowie jest Virtual J@zz Reality, projekt łączący w sobie fusion, funky, jazz, nu-jazz
i drum′n′bass i często porównywany do Future2Future Herbiego Hancocka. Iwicki brał udział
w Warsaw Summer Jazz Days, European Jazz Festival (Ateny), Jazz Jamboree, gra w Drum Freaks Milo Kurtis. Koncertował w USA, Japonii i całej Europie. Był szefem festiwalu Polski Nowy Jazz
w Rzymie. Piotr Iwicki jest też krytykiem muzycznym, znanym z łamów „Gazety Wyborczej", „Polityki" i „Jazz Forum". Życie muzyczne komentuje w Telewizji Polskiej i Polskim Radiu. Przez 3 lata był szefem programowym Jazz Radia. Za „nową jakość w publicystyce i krytyce muzycznej, w szczególności o tematyce jazzowej" minister kultury Waldemar Dąbrowski przyznał mu medal „Zasłużony dla Kultury Polskiej".
W rozmaitych projektach wielokrotnie nominowany był do nagrody Fryderyka, statuetkę tę zdobył zarówno w kategorii muzyki rozrywkowej jak i poważnej.
Milo Kurtis – perkusja
Multiinstrumentalista, grający na wszelkiego rodzaju instrumentach etnicznych, pochodzących
z różnych stron świata. Grek z pochodzenia, dla którego Polska stała się miejscem pobytu, takim samym jak Ameryka, gdzie mieszkał kilkanaście lat. Jest zwolennikiem świata bez granic.
Nie tylko muzycznego. Przygodę z muzyką rozpoczął od występów z Grupą w Składzie na początku lat 70-tych, grając w niej muzykę tzw. intuicyjną, eksperymentalną, z którą wystąpił na Warszawskiej Jesieni. W 1972 roku wspólnie z gitarzystą Wojtkiem Waglewskim założył zespół Ya-Sou, odwołujący się do muzyki etnicznej i folkowej. Od 1975 roku po odejściu Marka Jackowskiego rozpoczął występy w legendarnej grupie Osjan. W 1975 roku razem z Markiem Jackowskim założył jeden z najbardziej uznanych zespołów polskiej sceny Maanam. Brał udział w powstawaniu zespołu Izrael, grającego muzykę reggae, występował w funkowej grupie Zgoda, następnie w zespole Deuter oraz Voo Voo. Wielokrotnie występował z Tomaszem Stańko.
W Stanach Zjednoczonych mieszkał najpierw w Nowym Yorku, później w Berkeley w Kalifornii. Występował tam w bardzo różnych zespołach grających muzykę od rocka, folku, muzyki etnicznej do free jazzu. Po trwającej 11 lat nieobecności wrócił do Polski i w grudniu 1996 roku zorganizował koncert poświęcony pamięci Dona Cherry, zmarłego kilka miesięcy wcześniej.
W tym czasie reaktywowała się grupa Osjan, ale obecnie największą jego pasją jest grupa Drum Freaks, do której zaprasza oprócz polskich muzyków instrumentalistów z Ameryki, Afryki
i Grecji.
Warsaw Camerata
To wszechstronny zespół wykonujący muzykę od baroku po współczesność. Tworzą go muzycy najważniejszych warszawskich instytucji muzycznych m.in.: Filharmonii Narodowej, Warszawskiej Opery Kameralnej, Teatru Wielkiego – Opery Narodowej.
Warsaw Camerata wywodzi się z Nowej Orkiestry Kameralnej, która w latach 2000 – 2010 koncertowała w wielu znaczących salach koncertowych – w tym Filharmonii Narodowej, Teatrze Wielkim, Studiu Koncertowym Polskiego Radia oraz współpracowała z najwybitniejszymi artystami polskimi i zagranicznymi. Orkiestrę prowadził m.in. Ch. Hogwood, zespół akompaniował E. Kirkby, E. Connell, M. Chance′owi.
Orkiestra jest gospodarzem warszawskich Letnich Festiwali Nowego Miasta organizowanych od 2008 roku, podczas których prezentowana jest zarówno znana jak i zapomniana muzyka polska.
Paweł Kos-Nowicki
Absolwent warszawskiej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina, gdzie kształcił się pod kierunkiem prof. Bogusława Madeya. Uczestniczył także w kursach dyrygenckich prowadzonych przez Sir Colina Daviesa i Jerzego Salwarowskiego. Laureat III Ogólnopolskiego Przeglądu Młodych Dyrygentów im. W. Lutosławskiego w Białymstoku, stypendysta Ministra Kultury
i Sztuki. Paweł Kos-Nowicki jest cenionym interpretatorem muzyki oratoryjnej oraz dzieł klasycznych. Nie stroni również od muzyki innych epok oraz dzieł najnowszych.
Zadebiutował w 1999 r. w sali Filharmonii Lubelskiej jako dyrygent Orkiestry Trybunału Koronnego. Współpracował także z orkiestrami Akademii Muzycznej w Warszawie, Opery
i Filharmonii Podlaskiej, Filharmonii Częstochowskiej, Płocką Orkiestrą Symfoniczną, Orkiestrą Kameralną ACADEMIA, Elbląską Orkiestrą Kameralną. Od 2000 r. jest szefem Nowej Orkiestry Kameralnej. W 2010 roku z jego inicjatywy rozpoczęły działalność chór i orkiestra Warsaw Camerata.
Ma w swoim dorobku archiwalne nagrania dla Polskiego Radia m.in.: „Czterech pór roku"
z K. Dudą, oratorium „Mesjasz" G. F. Haendla z E. Kirkby i M. Chancem, koncertu fortepianowego F. Riesa i in. Dokonał szeregu prawykonań utworów kompozytorów polskich i zagranicznych m.in.: P. Mossa, R. Twardowskiego, A. Williamsa, J. Dawe′a.
Paweł Kos-Nowicki współpracuje z wieloma znakomitymi solistami m.in.: Emmą Kirkby, Elizabeth Connell, Mirjam Tschopp, Michaelem Chancem, Katarzyną Dudą, Martą Boberską, Justyną Stępień, Piotrem Kusiewiczem, Robertem Gierlachem, Wojciechem Gierlachem, Pawłem Kowalskim, Leszkiem Wachnikiem, Tytusem Wojnowiczem, Zbigniewem Pilchem oraz zespołem Glass Duo.
Od 2009 r. jest wykładowcą Międzynarodowych Kursów Muzycznych w Zamościu.
