– zna i rozumie znaczenie słowa „przemoc”
– umie podjąć rozsądną decyzję w sytuacji przemocy
– wie do kogo zwrócić się o pomoc
– rozumie potrzebę udzielania wzajemnej pomocy
– umie otwarcie wyrażać swoje uczucia
– współdziała z grupą
Metody:
– rozmowa kierowana
– wpływu sytuacyjnego
– zadaniowa
– burza mózgów
– analityczno – odtwórcza
Formy:
– indywidualna, zbiorowa, grupowa.
Pomoce dydaktyczne: kartki, kredki, ołówki, kolorowe wizytówki, kolorowanki, pudełeczko, losy, dyplomy.
Przebieg zajęć:
1. Powitanie oraz przedstawienie celu spotkania.
Nauczyciel i dzieci siedzą w kręgu. Prowadzący przypomina zasady zachowania się
w czasie zajęć.
2. „Wizytówki”.
Prowadzący rozdaje dzieciom karteczki oraz kredki lub ołówki, na których wpisują one swoje imię i pierwszą literę nazwiska.
3. „Tańcząca piłeczka”.
Dzieci po kolei opowiadają, w jaki sposób ostatnio komuś pomogły.
4. „Tajemnicze kolorowe koperty”.
Uczniowie dzielą się na cztery grupy według kolorów wizytówek. Grupy mają za zadanie odnaleźć ukrytą w sali kopertę w takim samym kolorze. W kopertach znajdują się kartki
z opisem scenek z życia szkoły oraz pytania, na które uczniowie muszą znaleźć odpowiedź. Oto scenki z życia szkoły:
• Na boisku szkolnym, podczas przerwy, podchodzą do siebie dwaj starsi chłopcy i mówią, abyś dał im pieniądze.
• Ktoś próbuje wepchnąć się przed Tobą w kolejce do sklepiku szkolnego.
• Podchodzi do Ciebie uczeń i bierze bez pytania Twoje flamastry.
• Trzy osoby niszczą Twój plecak w szatni. Wokół jest pełno uczniów.
5. Nauka wierszyka.
Nauczyciel zapoznaje dzieci z krótkim wierszem.
„Nikt nie może mnie poniżać, bić, krzywdzić lub wyzywać.
I każdego mogę zawsze na ratunek wzywać.”
6. „Kto mi może pomóc?”.
Prowadzący przypomina dzieciom, że mówienie komuś dorosłemu o przemocy nie jest skarżeniem, tylko pomocą osobie skrzywdzonej. Następnie daje każdemu rysunek do pokolorowania, na którym występują różne osoby mogące udzielić pomocy (np. policjant, pedagog, wychowawca, tata, mama, dyrektor szkoły).
7. „Tajemniczy Przyjaciel”.
Dzieci składają swoje wizytówki w „losy”, które wrzucają do pudełeczka. Każdy wyciąga jeden los i nie ujawnia nazwiska osoby wylosowanej. Przez najbliższy tydzień będzie „tajemniczym przyjacielem” tej osoby i postara się sprawiać jej przyjemne niespodzianki. Po tygodniu dzieci dzielą się wrażeniami. Próbują wskazać osobę, która była ich tajemniczym przyjacielem.
8. „Tańcząca piłeczka”.
Dzieci rzucają do siebie piłeczką i odpowiadają na pytania: „ Co mi dały te zajęcia?, Czego się dowiedziałem?
9. „Mój dyplom”.
Nauczyciel prowadzący wręcza dzieciom dyplomy ukończenia kursu radzenia sobie z przemocą.
mgr Elżbieta Budrejko, Szkoła Podstawowa nr 25 z Oddziałami Integracyjnymi im. H. Ch. Andersena w Olsztynie.
