Gdy po raz pierwszy włączyłam tę płytę, to energicznie przeskoczyłam po kilku pierwszych utworach szukając słów. Ogromnym zaskoczeniem był dla mnie fakt, że są to same melodie instrumentalne. Tylko dlatego, że byłam przyzwyczajona do tekstu, po prostu brakowało mi go. Wystarczyło jednak w ciszy i skupieniu odsłuchać płytę w całości, by docenić jej szczególny i nadzwyczajny charakter. Nawet moja 9–letnia córka, która na początku protestowała na brak tekstu, szybko te utwory pokochała. To była tylko kwestia czasu i przyzwyczajenia do czegoś nowego.
Do tej pory nawet nie zdawałam sobie sprawy z tego, że tekst może rozpraszać.
O ile dla małych dzieci nie ma to większego znaczenia, o tyle dla tych, które już mówią – jak widać ma. Mój synek bardzo często śpiewał kołysanki pod nosem, a każde jedno słowo, które znał z tekstu dodatkowo go pobudzało i w konsekwencji zasypianie przedłużało się w nieskończoność. Tutaj delikatnie kojące instrumenty natychmiastowo pozwoliły mu wtulić się w objęcie Morfeusza. Odkąd słuchamy tej płyty, ani razu nie dotrwał do jej końca. Zwykle w połowie już cichutko pochrapuje i to jest najlepsza rekomendacja.
Najpiękniejsze kołysanki znakomicie uspokajają maluszka, wyciszają go i wprowadzają w błogi nastrój.
Muzyka jest tak łagodna, tak kojąca, że ma się ochotę jej słuchać i słuchać. Daje ciepło, znakomicie relaksuje i wycisza. Mimo, że nie usłyszymy na niej tylko dobrze znanych utworów, ale również te całkiem nowe dla ucha, to muzyka ta daje poczucie bezpieczeństwa.
Katarzyna Jakuszko
