Rosnąca w ostatnich latach ogromna popularność chust to tak naprawdę powrót do korzeni. Noszenie w chuście ma mnóstwo zalet, jednak warto wiedzieć, że nieprawidłowo wykonane wiązanie może wyrządzić więcej szkód niż korzyści. Jak przygotować się do noszenia dziecka w chuście?
Dziś wielu przyszłych rodziców nawet nie bierze pod uwagę zakupu wózka. Zamiast tego tuż po narodzinach decydują się na konsultację doradcy chustonoszenia i wybór chusty. Choć druga opcja jest znacznie tańsza, nie chodzi jedynie o aspekt ekonomiczny. Nie brakuje dzieci, które przez długie miesiące nie lubią jeździć w wózku, za to z chustą zaprzyjaźniają się od razu. Na czym polega fenomen tego długiego pasa materiału?
Chustonoszenie. Jakie korzyści płyną z noszenia dzieci?
Noszenie dzieci w chuście ułatwia codzienne życie. Tę formę bliskości doceniają szczególnie rodzice, których dziecko potrzebuje nieprzerwanego noszenia na rękach, a przy tym budzi się tuż po odłożeniu do łóżeczka lub wózka. Chusta jest odpowiedzią na potrzeby obu stron. Przede wszystkim wzmacnia poczucie bezpieczeństwa – wtulone do piersi rodzica dziecko czuje się pewniej, mniej płacze i spokojniej śpi, z kolei rodzic ma dwie wolne ręce i w końcu może swobodnie przygotować i zjeść obiad. Na tym jednak lista korzyści się nie kończy.
Wyobraź sobie film od Mikołaja przygotowany specjalnie dla Waszej rodziny, z Waszymi zdjęciami i przekazem, który osobiście wybierzesz...
Taką niespodziankę możesz błyskawicznie przygotować na Boże Narodzenie.
Zaskoczenie i radość gwarantowane! A co powiesz na osobisty telefon od św. Mikołaja?
Zalety chustonoszenia. Jak rozwijają się dzieci noszone w chuście?
Ze względu na ograniczone ruchy zamotanego dziecka może się wydawać, że chustonoszenie spowalnia rozwój motoryczny. Nic bardziej mylnego. Noszenie w chuście – w przeciwieństwie do spowijania – jest dynamiczne. Ponieważ wszystkie ruchy rodzica przechodzą impulsami na dziecko, próbuje ono je wyrównać, wykonując ruchy kompensacyjne. Są one praktycznie niezauważalne, jednak pełnią bardzo ważną rolę. Poprawiają ukrwienie i napięcie spoczynkowe mięśni, a w konsekwencji wspierają zdolności motoryczne dziecka. Co więcej, prawidłowe (naturalne) odwiedzenie nóżek stanowi profilaktykę dysplazji stawów biodrowych, wspiera mechanizm termoregulacji, działa również korzystnie na brzuszek dziecka, gdyż wspomaga trawienie i sprzyja oddawaniu gazów.
Chustonoszenie. Jaką chustę do noszenia dziecka wybrać?
Aby noszenie dziecka przebiegało bezproblemowo, należy wybrać odpowiednią chustę. Przed zakupem warto wziąć pod uwagę m.in. ciężar ciała i wiek dziecka, a także rozmiar ubrań osoby noszącej. Czym wyróżniają się podstawowe rodzaje chust?
- chusta tkana – chusta pierwszego wyboru, najbardziej uniwersalna. Bardzo dobrze dopasowuje się do ciała, odciążając kręgosłup dziecka. W sklepach można znaleźć chusty tkane splotem skośno-krzyżowym, diamentowym, serduszkowym, jodełkowym, żakardowym i prostym.
- chusta kółkowa – łatwo się ją zakłada, jest znacznie krótsza niż chusta tkana. Ponieważ jednak ciężar nie jest równomiernie rozłożony, w chuście kółkowej nie należy nosić dziecka zbyt długo.
- chusta elastyczna – jest bardzo miękka, szybko się ją wiąże. Nadaje się nawet dla najmłodszych dzieci (także wcześniaków), jednak starsze maluchy (powyżej 7 kg) nie będą miały zapewnionej w niej prawidłowej pozycji. Wówczas warto sięgnąć po chustę tkaną lub kółkową.
Noszenie dzieci. Jak uzyskać prawidłową pozycję dziecka w chuście?
Każdy rodzic, który zamierza nosić dziecko w chuście, powinien wcześniej dowiedzieć się, jak wygląda bezpieczna pozycja dziecka. Noworodki można nosić w chuście już od pierwszych dni życia, zachowując pozycję żabki. Charakteryzuje się ona:
- zgięciem i przyciągnięciem rączek do klatki piersiowej,
- zaokrągleniem plecków,
- podkurczeniem nóżek na kształt litery M (kolanka powinny znajdować się na wysokości pępka dziecka).
Żabka jest pozycją fizjologiczną, a to oznacza, że nie zaburza prawidłowego rozwoju dziecka. Z biegiem czasu rozstaw nóżek jest coraz szerszy. Przez to kolanka starszych dzieci powinny znajdować się nieco niżej, jednak zawsze wyżej niż pupa dziecka.
