Na projekt złoży się seria ośmiu międzypokoleniowych spacerów, warsztaty stworzone we współpracy z sześcioma partnerskimi teatrami, a także publikacja dla dzieci wydana na wolnej licencji. Działania będą realizowane w 2024 roku, kiedy to będziemy świętować 10-lecie istnienia w Podgórzu budynku Cricoteki, uznawanego za współczesną ikonę Krakowa.
Projekt ma za zadanie zainspirować do poszukiwań własnych ścieżek i interpretacji otoczenia. Główną rolę w projekcie gra przestrzeń, a warsztaty i spacery zachęcać będą do aktywnego odkrywania otoczenia i wielozmysłowego jej doświadczania. Proponowane podczas nich aktywności pozwolą uczestnikom wspólnie odkrywać architekturę, poznawać jej różne formy i rozwijać kreatywność. Poprzez eksperymenty uczestnicy będą dostrzegać architekturę nie tylko przy użyciu zmysłu wzroku, ale również węchu, słuchu oraz dotyku. Podczas warsztatów i spacerów dowiemy się, z czego składa się architektura i jakie zagadnienia techniczne wpływają na jej kształt, opracujemy budynki tańcem, zbierzemy opowieści – te słowne, obrazkowe, dźwiękowe.
Wydarzenia:
8 września, godz. 11.00 Nowe wspaniałe światy. Literacki spacer po Podgórzu
Miejsce zbiórki: pod pomnikiem Juliusza Leo (róg Józefińskiej i Nadwiślańskiej)
15 września, godz. 11.30 Rzeka, ulica, plac – słuchanie świata w mikroopowieściach / spacer w ramach obchodów 10-lecia budynku Cricoteki: „Cricoteka 10 na 10. Świętujemy 10-lecie obecności w Podgórzu”
Miejsce zbiórki: Cricoteka ul. Nadwiślańska 2-4
22 września, godz. 11.00 Niewidzialne linie
Miejsce zbiórki: Cricoteka ul. Nadwiślańska 2-4
29 września, godz. 11.00 Laboratorium przestrzeni – spacer międzypokoleniowy dla małych i dużych odkrywców nie/teatralnej architektury / spacer w ramach Festiwalu Mała Boska Komedia
Miejsce zbiórki: ul. Kanoniczna 5
13 października, godz. 11.00 Miasto na pamięć
Miejsce zbiórki: ul. Nadwiślańska 2-4, przed Cricoteką
20 października, godz. 11.00 Tańczące kamienice
Miejsce zbiórki: ul. Nadwiślańska 2-4, przed Cricoteką
27 października, godz. 11.00 Budujemy mosty – architektoniczny spacer po Krakowie
Miejsce zbiórki: koniec ulicy Miodowej, przy skrzyżowaniu z ulicą Krakowską, obok budynku pod adresem Krakowska 4
Bilet w cenie 10 zł obowiązuje zarówno osoby dorosłe, jak i dzieci. Zasadą jest udział co najmniej dwóch osób (dziecka i osoby dorosłej), ale można również uczestniczyć w trójkach, czwórkach, możliwy jest też udział indywidualny osoby dorosłej. Bilety do kupienia tylko przez stronę https://bilety.cricoteka.pl/
Dwa brzegi, wyspę z lądem, dwa miasta czy ludzi – w życiu zawsze lepiej łączyć niż dzielić! W czasie spaceru po Kazimierzu i Podgórzu porozmawiamy o architekturze i kulturze, o historii i teraźniejszości, o przepaściach, które można zasypać za pomocą porozumienia. Spacer zakończy się okazją do tego, żeby popracować nad swoją propozycją nowego mostu dla Krakowa.
Prowadzenie: Alicja Zioło – licencjonowana przewodniczka po Krakowie, inicjatorka projektu „Chodźże na wycieczkę!”, niezależna aktywistka dbająca o zabytki i dziedzictwo niematerialne Krakowa. Z pochodzenia dębiczanka, absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego, w pracy przewodnickiej skupia się na herstorii Krakowa i dziejach lokalnej społeczności żydowskiej. Autorka książki „Krakowianki. Twarze polskiej herstorii”, która została wyróżniona Nagrodą Kraków Miasto Literatury UNESCO.
Inspiracją dla podejmowanych działań są Kantorowskie fotokolaże „Pomniki architektury niemożliwej” – cykl fotomontaży, w których artysta wprowadza do przestrzeni Krakowa nietypowe przedmioty przeskalowane do ogromnych rozmiarów. Prace powstały w 1970 roku. W 1971 r. na wystawie w Galerii Foksal Kantor zaprezentował trzy wielkoformatowe fotografie na płótnie, na których widać kolosalne krzesło stojące na Rynku Głównym w Krakowie, most-wieszak przerzucony przez Wisłę koło Wawelu oraz żarówkę ustawioną na Małym Rynku. Są one inspiracją do działań, które będą podejmowały zabawę z przestrzenią miejską, codziennymi przedmiotami i ich znaczeniami zmieniającymi się w zależności od miejsca, w którym się znajdują.
Kantor wielokrotnie odwołuje się do przestrzeni, która kształtuje formy, jest sama w sobie narzędziem i powodem kreacji. W „Lekcjach mediolańskich”, czyli w zapisie pracy reżysera z grupą włoskich aktorów w Piccolo Teatro di Milano, artysta mówi wprost: „To przestrzeń RODZI formy! Przestrzeń warunkuje stosunki form i ich NAPIĘCIE. NAPIĘCIE jest głównym aktorem przestrzeni. WIELO-PRZESTRZEŃ…”. Pełny tekst publikacji jest swoistym manifestem, wizją teatru, w którym przestrzeń odgrywa zasadnicze znaczenie. Zapis pracy artysty z młodymi aktorami jest jednocześnie rzadkim dokumentem, który odzwierciedla jego podejście do pedagogiki. Ta rozumiana jest przez Kantora jako towarzyszenie w procesie poznawania i doświadczania sztuki w sposób indywidualny, osobisty, sensoryczny.
Po wielu latach powracamy do poszukiwań Kantora, by podjąć działania, w których również główną rolę gra przestrzeń. Wrzesień roku 2014 stał się dla Cricoteki momentem zwrotnym, spowodowanym przeprowadzką do siedziby przy ul. Nadwiślańskiej w Krakowie. Nowy budynek Cricoteki stwarza szerokie możliwości działań. Fascynuje, ale też onieśmiela, zastanawia, budzi różnorodne emocje i domaga się nieoczywistej, twórczej analizy. Łącząc perspektywę historyczną i współczesną, budujemy program, który w nowoczesny sposób pokaże, że przestrzeń wokół nas to nie tylko wznoszenie konstrukcji i architektury, ale i oprawa naszego życia codziennego, mająca bezpośredni wpływ na to, jak się czujemy.
Pierwsze sześć edycji programu Laboratorium – Laboratorium Dźwięku w 2015, Laboratorium Zmysłów w 2016, Laboratorium w Archiwum w 2017 roku, Laboratorium sceny w 2018, Laboratorium kostiumu w 2020 i Laboratorium obiektu w 2021 – pokazały, że potrzeba międzypokoleniowych działań jest ogromna, a sprzyja temu wielowątkowa i bogata sztuka Tadeusza Kantora.
