Wścibscy Doroty Gellner. Recenzja

Kilka krótkich, zabawnych, wierszowanych opowiadań i jeden wątek przewodni – wścibstwo wśród sąsiadów, ludzi na ulicy, w rodzinie, w mediach, nawet wśród zwierząt. Cecha dobrze wszystkim znana z codziennego życia. Przez niektórych uważana za irytującą, przez innych akceptowana lub ignorowana. Zakorzeniona w społeczeństwie bardzo głęboko. Ciekawość pierwszym stopniem do piekła? Tak, ale… Może jednak warto dla tej garści bezcennych informacji, które uda się zdobyć i potem lansować się dzięki nim w środowisku? Najwyżej pobrudzimy ucho o świeżo pomalowaną ścianę lub ktoś przytrzaśnie drzwiami nasz ciekawski nos. Żaden to występek i żadna kara.

Tylko, że może czasem warto także pomyśleć o obiektach tego życzliwego wścibstwa. Czy nie czują się niezręcznie z naszym zainteresowaniem? Czy nie mają dość podglądania lub natarczywości? Czy aby na pewno karą za wścibstwo będzie tylko przeziębione w przeciągu ucho? A może skończy się unikaniem naszego towarzystwa, brakiem sympatii i akceptacji?

O tym wszystkim mówi książka „Wścibscy”. Tylko, że mówi ładniej, subtelniej, z przymrużeniem oka i w dziecięcym języku. A co jeszcze robi? Zachęca do dyskusji o promowanym w mediach stylu wchodzenia oknem jeśli drzwi są zamknięte lub zaglądania przez dziurkę od klucza. Rozmawiajmy o tym z dziećmi. Niech nie dorastają w przekonaniu, że nie mają prawa do tej osobistej sfery życia, która należałaby tylko do nich.

Proponuję, aby „Wścibscy” stali się pierwszą publikacją serii wydawniczej poświęconej narodowym wadom Polaków. My – dorośli mamy już o tym swoje bajki autorstwa mistrza Krasickiego. Najwyższa pora aby z naszych wad mogły się pośmiać także dzieci.

Wścibsy
Tekst: Dorota Gellner
Ilustracje: Beata Zdęba
Format: 240 x 240 mm
Stron: 36
Cena: 29,90 zł
Wiek: 4+
Wydawnictwo Bajka