Ogłoszenie o konkursie jest na miarę XXI wieku. Żadne tam plakaty na starym dębie! Teraz przecież rządzi sieć! Dzięki „wsparciu technicznemu” w postaci pająka krzyżaka, który okazał się „mózgiem systemu”, komunikat trafia do cyberprzestrzeni. Przychodzi mnóstwo zgłoszeń, z różnych zakątków świata. Kto więc jest naprawdę dziwny? Finału nie zdradzę, jednak wnioski do jakich dochodzi mrówkojad, okazują się bardzo wartościowe.
Wyobraź sobie film od Mikołaja przygotowany specjalnie dla Waszej rodziny, z Waszymi zdjęciami i przekazem, który osobiście wybierzesz...
Taką niespodziankę możesz błyskawicznie przygotować na Boże Narodzenie.
Zaskoczenie i radość gwarantowane! A co powiesz na osobisty telefon od św. Mikołaja?
Dziwne zwierzęta to nauka tolerancji, wyrozumiałości i akceptacji dla tego, co inne, odrębne, mało znane.
To opowieść o tym, że się między sobą różnimy i mamy indywidualne cechy i że ten indywidualizm należy szanować. Że to, co dla jednego wydaje się zaskakujące i dziwne, dla drugiego jest czymś oczywistym. Że warto dążyć do głębszego poznania i nie oceniać zbyt pochopnie. Prawdy te nie zostają jednak przekazane w patetyczny, podniosły sposób. Nie ma tutaj moralizowania i pouczania. Jest prostolinijne i mądrze, ale bez wymądrzania. Książka spełnia rolę edukacyjną na różnych płaszczyznach. Mały czytelnik może zapoznać się z tematyką Internetu i dowiedzieć, że krążą po nim często śmieci. Śledząc opisywaną historię usłyszy też słynną sentencję „carpe diem” i mądre słowa, wypowiedziane przez mrówkojada, które mogłyby stanowić swego rodzaju złotą myśl: „życie jest takim, jakie je uczynimy”.
Ponadto Dziwne zwierzęta to ciekawa lekcja biologii. Dziobak, nosak, jętka, łuskowce, grzywacz chiński – to przykładowe zwierzęta, o których nie dość, że można usłyszeć po raz pierwszy, to jeszcze co nieco się o ich egzystencji dowiedzieć. Ale nie zabraknie też interesujących faktów z życia bardziej pospolitych i znanych zwierząt, jak krowa czy świnka morska. Pisana z ogromnym poczuciem humoru książka równocześnie bawi i uczy, skłania do refleksji. Zabawne dialogi, prześmieszne momentami zwroty i sformułowania, jakimi posługują się zwierzęta, sprawiają, że lektura jest przyjemna i wartka, a postać mrówkojada chwyta za serce i budzi sympatię już od pierwszych stron. Akcję pozwalają też śledzić wesołe ilustracje, towarzyszące poszczególnym scenom. To książka z gatunku tych, które się „pochłania”. Warto po nią sięgnąć a nawet po jakimś czasie znów do niej powrócić. Doskonała do wspólnej, rodzinnej lektury.
Katarzyna Klimek-Michno
Dziwne zwierzęta
tekst: Lotta Olsson
ilustracje: Maria Nilsson Thore
Wydawnictwa Zakamarki, Poznań 2012
