Nowością jest dla mnie ujęcie problemu ADHD w kontekście rodzinnym, rodzeństwa, wzajemnych relacji. A przecież to rodzina jest głownie środowiskiem terapeutycznym. To w niej jesteśmy najdłużej, tu nawiązujemy pierwsze więzi, może dać nam szczególną siłę albo zupełnie odebrać poczucie własnej wartości. Rodzina, w której jest dziecko z ADHD, musi się zmierzyć z wieloma trudnościami w domu i skonfrontować się z otoczeniem, w którym ich dziecko ma przebywać.
Dorośli mają większą możliwość poradzenia sobie z emocjami wywołanymi tą sytuacją, natomiast rodzeństwo i ich rozwój może być przez tę sytuację zaburzone. Rodzice poświęcają mniej czasu „dzieciom, te często wstydzą się za brata lub siostrę z ADHD, czują się mniej ważne. Często są atakowane, naruszana jest ich prywatność, są przedmiotem agresji. Zadaniem rodziców w takiej rodzinie jest takie nią pokierowanie, żeby jak najsilniej zminimalizować te negatywne wpływy zaburzenia na wszystkie relacje.
Część trzecia książki poświęcona jest właśnie różnym postawom rodzicielskim, stosowanym środkom wychowawczym ich wpływie na postępy terapeutyczne. Na pewno skłoni rodziców do dalszych poszukiwań i przemyśleń i niewątpliwie ciężkiej pracy nad sobą i nad rodzinnymi relacjami.
Beata Ostrowska
Dzieci z ADHD i ich rodzeństwo
Teoria i badania
Pawlak Piotr
Wydanie I, Kraków 2013,
Oficyna Wydawnicza Impuls
