Chwali osa się od rana,
Jaka z niej istota znana.
Wszystkim mówi jestem sławna,
To doprawdy rzecz zabawna.
Zachwycone słyszę głosy,
Kiedy chwalą talię osy.
Podziwiają też mój strój,
Żółto-czarnych pasków krój.
Tu się wtrącę – rzecze bączek
Powiem tylko droga pani:
Szerszeń owad też z paskami.
No i jeszcze coś dołożę,
W takim samym są kolorze.
Oburzona osa powie,
Co też bąku masz ty w głowie!
On ma pasy, a ja paski!
Znawco mody z „Bożej łaski”
A że język osy cięty,
Więc dodała – bąk nadęty.
Nie przeszkadzaj, nadstaw ucha,
Dobrze teraz mnie wysłuchaj.
Me publiczne pojawienie
Wzbudza zachwyt i zdziwienie.
Gdy zaglądam do cukierni
Okrzyk słyszę: osa piernik!
Bardzo często mi się zdarzy,
W restauracji czy na plaży,
Na mój widok ludzie wstają
I rękoma mi machają.
Wielu z nich aż podskakuje,
Tak mój widok ich raduje.
Okrzyk płynie pod niebiosa
Patrzcie! Patrzcie! Tu jest osa!
Znowu bączek osie przerwie,
Śmiech mnie zaraz tu rozerwie.
Nie zaprzeczam droga pani
Żeś jest owad dobrze znany.
Kto cię widzi myśli jędza
I od ciebie się opędza.
Tak on żywo reaguje,
A sio! Przy tym pokrzykuje.
Powiem ja ci prosto w nos,
Że nie lubią ludzie os.
Ryszard Głuszek
