Ale zanim to się stało, Natasza i Alina, mieszkały w Ukrainie. Bawiły się i uczyły jak inne dziewczynki. Zostały przyjaciółkami.
Każdego dnia spotykały się w szkole. Na przerwach śmiały się, tańczyły i wygłupiały. Przecież wiecie, jak to jest…
Kiedy w lutym tego roku wybuchła wojna, musiały się rozstać. Płakały. Do tej pory się ze sobą nie rozstawały. Wiecie co… między nimi była taka niewidoczna niteczka…
Nitka niewidka… Dziewczynki mogły być w różnych miejscach, a i tak myślały o sobie, martwiły się jedna o drugą, chciały się ze sobą spotkać jak najszybciej… Ale tym razem, nie wiedziały czy i kiedy się spotkają. Nawet ich Rodzice tego nie wiedzieli… wyobrażacie to sobie?!
A wiecie, co to jest wojna?… Trudno to opisać jednym słowem, ale może uda się tak:
A… jak agresja (ktoś wyrządza krzywdę komuś, jest niebezpieczny)
B… bać się (niepokoić się o kogoś, o coś, obawiać się czegoś, nieprzyjemne uczucie)
C… jak czołg (wóz bojowy wykorzystywany do walki)
D… daleko od domu (często trzeba uciekać z własnego domu; czasem tatuś lub mamusia są żołnierzami i muszą wyjechać z domu, by pomagać innym ludziom)
E… jak emocje (stany, uczucia, które towarzyszą człowiekowi w różnych sytuacjach; są pozytywne i negatywne)
F… furia (silna złość, wściekłość)
G… jak gniew (rekcja na niepowodzenie, na czyjeś lub własne zachowanie)
H… hałas (uciążliwy dźwięk, szkodliwy dla zdrowia jeśli trwa długo)
I… jak iść na wojnę (kiedy pojawia się konflikt zbrojny, wojna, to ludzie podejmują działania, żeby bronić siebie, swoich bliskich, kraju)
J … jedność (wspólne działanie, np. wobec nieprzyjaciela, kogoś kto atakuje, jest agresywny; pomaganie sobie w potrzebie)
K… jak konflikt (różnica zdań, poglądów, które prowadzą do trudnej sytuacji; spór)
L… ludzie walczą (walka w dobrej lub w złej sprawie)
Ł… jak łzy (mogą się pojawić w sytuacjach trudnych, w stresie, bólu, strachu)
M… między państwami (wojny toczyć się mogą między państwami)
N…. jak nienawiść (uczucie silnej niechęci wrogości do kogoś lub czegoś)
O… opór (przeciwstawienie się lub postawienie granic)
P … jak pomoc (udzielanie wsparcia osobie lub osobom, które są w trudnej sytuacji)
R … rozejm (porozumienie; zgoda; która może gwarantować bezpieczeństwo)
S … jak strach (odczucie, które pojawia się w momencie zagrożenia)
T … tęsknota (uczucie rozłączenia, utraty kogoś lub czegoś; tęsknota za bliskimi, za krajem)
U… jak uzbrojenie (broń służąca do walki, obrony)
W… walka (użycie siły, broni; walka o coś lub z kimś)
Z… jak zło (przeciwieństwo dobra; co krzywdzi innych oraz osobę, która postępuje źle).
Ale wróćmy do naszych bohaterek. Natasza z mamą wyjechały najpierw. Nie wiedziały gdzie trafią i co dalej się z nimi stanie.
Każdy nowy dzień przynosił trudne emocje i dużo łez. Natasza pytała Mamę – kiedy wrócimy do domu? Co się stało? Czemu Tatuś musiał zostać?
Mama cierpliwie tłumaczyła, że nie wie, kiedy wrócą i że Tatuś musiał zostać, żeby pomagać innym.
Chcę wrócić do Tatusia, pomagać – często mówiła Natasza. Chcę do mojej szkoły, do domu – nieraz krzyczała ze łzami w oczach.
Mama i Natasza przyjechały do Polski, do małego miasteczka na zachodzie kraju. Przejechały ponad 1000 km.
Znalazły schronienie, a po kilku dniach Natasza poszła do szkoły.
Nie było jej łatwo. Nie rozumiała języka polskiego i tego wszystkiego co się wokół niej dzieje.
Wyobraźcie sobie, że jesteście w obcym miejscu, w którym nie rozumiecie ani jednego słowa. Dziwne uczucie, prawda?
Co sobie wyobraziliście?
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Z czasem to się zmieniło. Rozumiała coraz więcej słów i mogła rozmawiać. Ale nadal tęskniła.
No i wiecie co się stało? A co chcielibyście, żeby się wydarzyło?
Wasze pomysły:
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
A tak się stało:
W polskiej szkole, do której chodziła Natasza, ponad tysiąc kilometrów od domu, spotkała swoją przyjaciółkę Alinę – tą, z którą chodziła do klasy w Ukrainie.
Kiedy Dziewczynki zobaczyły się na korytarzu przed klasą, radości nie było końca. Ucieszyły się też Mamy Dziewczynek.
Po kilku tygodniach rozłąki, bez kontaktu, bez wiedzy o tym co się z nimi dzieje, w tak trudnych chwilach i przeżyciach, znowu mogą być razem.
– Kiedy zobaczyłam Nataszę, to bardzo byłam szczęśliwa – mówiła Alina.
Najpierw Alina z Mamą trafiły do Warszawy, a dopiero później na zachód Polski, jakby prowadzone nitką – niewidką.
Mama Aliny mówi – to na chwilę, dopóki wojna w Ukrainie trwa. Ale dobrze, że mamy siebie.
Po szkole Dziewczynki i ich Mamy, spotykają się, poznają miasteczko. To co je wszystkie połączyło jest silniejsze niż wojna. Gdziekolwiek się znajdą, czegokolwiek doświadczą, to już na zawsze zostaną Przyjaciółkami.
Dziewczynki czekają na swoich Tatusiów i na to, by wrócić do Ukrainy.
A Wy macie Przyjaciela? Opowiedzcie o nim. A może jeszcze go nie macie i chcielibyście, żeby się pojawił w waszym życiu? Jaki miałby być?
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Jeśli macie Przyjaciela, to macie największy skarb i dbajcie o niego. Jeśli nie macie, to nic straconego. Rozejrzyjcie się wokół…
Katarzyna Rychter
