Ślepcy – Grupa Teatralna: Nie wiem i szukam w teatrze

Ślepcy – bezimienni, chodzą bezładnie raz w prawo, raz w lewo, kręcą się w kółko, nie umieją przerwać błędnego koła. Nie tylko nie widzą, ale i nie słuchają, bo tkwią w swoich obłędnych myślach, od których nie potrafią się uwolnić. Ksiądz umarł, a wraz z nim duch i wiara w to, co może być dobre. Lekarz nie żyje, więc drżą o życie. Najstarszy nie umie być dobrym nauczycielem, a Najstarsza jest fałszywym prorokiem. Modlące nie zwracają się już do Boga. Walczą o władzę manipulując Pierwszymi i pozostałymi Ślepymi.„A kiedy trudno o władzę, nawet najmniejszy jej okruch stanowi pokusę”. Strach się pogłębia, wszystko staje się jeszcze bardziej mroczne. Lęki się uzewnętrzniają. Istnieje nadzieja, ale nikt jej nie dostrzeże, bo każdy dba tylko o siebie i pielęgnuje własne demony. To, co wydarza się w lesie, symbolicznie pokazuje człowieka opuszczonego przez tych, którzy powinni wskazywać drogę i dbać o tych, którzy potrzebują dobrego przewodnictwa. Bezpiecznie jest więc zostać w przytułku własnego życia.

Ślepcy – szczegóły