Kto z nas nie marzył, choćby przez chwilę, by w przyszłości zostać aktorem albo aktorką!
Zapewne niejeden młody widz grał już w szkolnych przedstawieniach dla rodziców i dziadków, brał udział w konkursach recytatorskich, a być może ma za sobą niejeden koncert (nawet taki w zaciszu własnego pokoju, kiedy to spontanicznie chwyta się w ręce kalejdoskop, czy flet i śpiewa do niego niczym do najprawdziwszego mikrofonu – i to z takim przejęciem, jakby się występowało przed wielotysięczną widownią!).
Dlatego dziś zabierzemy Was na wyjątkową wyprawę za kulisy teatru – wraz z bohaterami naszego spektaklu. Grupka dzieci ze szkolnego kółka artystycznego uda się na zwiedzanie teatru. Taka wizyta to dla nich nie lada atrakcja! Prowadzeni głosem przewodnika zajrzą do miejsc, do których na co dzień nie tak łatwo o wstęp: do zaplecza technicznego, w którym za pomocą dziesiątków przełączników, guzików i suwaków na podświetlonych konsoletach reguluje się natężenie światła czy intensywność dźwięku; do charakteryzatorni, w której trwają przygotowania aktorów przed wyjściem na scenę; a także za jej kulisy, aby z bliska przyjrzeć się, jak skonstruowane są scenografia i dekoracje.
Tymczasem podczas wycieczki trudno jednak walczyć z pokusą, jaką jest smartphone. Brzęczy, wibruje w kieszeni – jakby dopominał się uwagi, a kolorowe aplikacje dodatkowo nęcą i zachęcają, aby zagrać w jakąś grę, obejrzeć filmik albo chociaż przerobić kilka zdjęć. A gdyby tak na parę minut niepostrzeżenie odłączyć się od grupy, przysiąść na miękkim, obitym pluszem fotelu i pograć? Tak mija – wydawałoby się – zaledwie chwilka… aż nagle: ekran telefonu gaśnie, podobnie jak światło w całym teatrze! Nikogo nie ma w pobliżu: ani pozostałych uczniów, ani przewodnika. Tymczasem z mroku wyłaniają się tajemnicze postaci: duch surowej garderobianej, władczy inspicjent, który jako jedyny zarządza opuszczaniem i podnoszeniem kurtyny, oraz krnąbrna bileterka ukrywająca się między czwartym a piątym rzędem siedzeń. Jak teraz odnaleźć drogę powrotną w plątaninie korytarzy, tajemnych przejść, skrytek i pokoików teatralnych, i dołączyć do koleżanek i kolegów?
Zapraszamy na improwizowany spektakl dla najmłodszych! Improwizowany – to znaczy, że wszystko, co dzieci zobaczą i usłyszą na scenie, będzie wymyślane i grane przez aktorów na bieżąco na oczach publiczności, bez wcześniejszego scenariusza czy przygotowanych bohaterów. Niebagatelna będzie więc rola dzieci zgromadzonych na widowni, które – za pomocą własnej wyobraźni i pomysłowości – realnie będą wpływały na przebieg przedstawienia. Co i rusz będziemy pytać młodych widzów o podpowiedzi i sugestie dotyczące dalszego przebiegu wydarzeń i angażować je do wspólnego wymyślania fabuły. Razem z dziećmi ułożymy też tytuły improwizowanych piosenek, a dzięki wspólnemu śpiewaniu refrenu może udać się nam ustrzec zagubionego bohatera przed wpadnięciem w teatralną pajęczynę albo przestrzec przed złymi podszeptami suflera.
Do zobaczenia w teatrze!
www.teatr6pietro.pl
