Kino letnie w MOCAK-u. Moja kolacja z André

Pokazy odbywać się będą w piątki od 5 lipca do 30 sierpnia w podcieniach Muzeum.

„Wiele możesz powiedzieć o postaci poprzez to, co zamawia na śniadanie” – Paul Thomas Anderson

Jedzenie to bardzo użyteczny, chwytliwy i pojemny znaczeniowo motyw filmowy – i wyjątkowo „smaczny”. Jako immanentna część ludzkiego życia jest w kinie obecny oczywiście stale, ale oprócz bycia elementem codziennej egzystencji niesie ze sobą głębsze treści i znaczenia. Wątki gastronomiczne ukazują zwyczaje i rytuały różnych kultur, ilustrują wewnętrzne przemiany postaci, opowiadają o ich charakterze, uczuciach oraz relacjach, stanowią pretekst do spotkań i rozmów, w szczególny sposób wyrażają filmowy nastrój. Ze względu na tę nośność znaczeń, a także estetyczny i symboliczny potencjał twórcy filmowi od zawsze chętnie korzystają z jedzenia jako motywu, narzędzia i tematu. Na tegoroczny program kina letniego składają się filmowe perły, klasyki i arcydzieła, które rzadko można zobaczyć na dużym ekranie i które stanowią najbardziej kultowe i charakterystyczne przykłady stosowania w kinie motywu jedzenia jako sposobu mówienia o tym, co w życiu najważniejsze.

Wstęp 10 zł, bilety do nabycia w kasie Muzeum przed seansem oraz online. Bilety zostaną wysłane na wskazany adres e-mailowy po zaksięgowaniu wpłaty.

Harmonogram seansów

5 lipca, piątek, godz. 21
Uczta Babette

12 lipca, piątek, godz. 21
Dyskretny urok burżuazji

19 lipca, piątek, godz. 21
Moja kolacja z André
My Dinner with André
USA, 1981
reż. Louis Malle1 h 50 min
Język angielski, napisy polskie

Niesłusznie mało znana filmowa perła w reżyserii Louisa Malle’a opowiada o spotkaniu po latach braku kontaktu dwóch przyjaciół, którzy zasiadają w nowojorskiej restauracji i oddają się rozmowie przy posiłku – tylko tyle i aż tyle. Film jest efektem wspólnej pracy dwóch wybitnych artystów – dramaturga André Gregory’ego i pisarza Wallace’a Shawna – którzy stworzyli przejmujący portret męskiej przyjaźni. Widzowie biorą udział w intelektualnie inspirującej, życzliwej, intymnej rozmowie, a tym samym w głębokiej celebracji życia tu i teraz. Wspólny posiłek to afirmacja tego życia, ale i nieuchronnego przemijania – oraz dzielących nas różnic, które możemy przełamać, siadając razem do stołu.

26 lipca, piątek, godz. 21
Wielkie żarcie
La Grande Bouffe
Francja, Włochy, 1973
reż. Marco Ferreri
2 h 10 min
Język francuski, napisy polskie

Czterech przyjaciół w średnim wieku – producent telewizyjny, pilot wojskowy, chorujący na cukrzycę sędzia oraz restaurator i kucharz – spotykają się w willi w centrum Paryża, gdzie postanawiają popełnić samobójstwo z przejedzenia. W tym celu organizują spektakularną ucztę, podczas której objadają się wykwintnymi potrawami, zapraszają nietuzinkowych gości, wspominają swoje życie. Gdy dołącza do nich żądna wrażeń nauczycielka Andrea, zaczyna się agonalna orgia obżarstwa i namiętności. Artystycznie prowokacyjny i dekadencki film Marca Ferreriego w momencie premiery uznawany był za szokujący – i, prawdę mówiąc, wciąż taki jest. Reżyser w groteskowy do granic możliwości sposób ukazuje dosłowną eksplozję mieszczańskiego hedonizmu i nihilizmu, tworząc bezkompromisową satyrę na zachłyśnięte dobrobytem społeczeństwo konsumpcyjne.

2 sierpnia, piątek, godz. 21
Kucharz, złodziej, jego żona i jej kochanek
The Cook the Thief His Wife & Her Lover
Francja, Holandia, Wielka Brytania, 1989
reż. Peter Greenaway
2 h 4 min
Język angielski, napisy polskie

Sam tytuł legendarnego filmu Petera Greenwaya w ironiczny sposób streszcza jego fabułę – oto bowiem sadystyczny Złodziej przesiaduje każdego wieczoru w restauracji Kucharza, nieświadomy tego, że jego Żona codziennie wymyka się, by spotkać się ze swoim Kochankiem. Gdy prawda wychodzi na jaw, Złodziej oświadcza publicznie, że zabije swojego rywala, a potem go zje… To kultowe dzieło jednego z najoryginalniejszych, tworzących pod wpływem malarstwa artystów światowego kina to swoisty filmowy senny koszmar, groteskowa makabreska, którą wypełniają hipnotyzujące, gęste od symboli obrazy. To kino chłodne i wyrachowane oraz skrajnie wręcz autorskie, a zarazem przeznaczone dosłownie do „smakowania”, dzięki wirtuozerskiej grze filmowymi środkami wyrazu, z kolorami i pracą kamery na czele. Za tą „wizją totalną” kryje się tragiczno-komiczna opowieść o świecie oszalałym od wszechobecnego okrucieństwa.

9 sierpnia, piątek, godz. 21
Delicatessen
Francja, 1991
reż. Jean-Pierre Jeunet, Marc Caro
1 h 39 min
Język francuski, napisy polskie

W niedalekiej, postapokaliptycznej przyszłości mieszkańcy pewnej kamienicy zaopatrują się w mięso sprzedawane przez właściciela mieszczącego się tu sklepu rzeźnickiego. Jak się okazuje, pochodzi ono z ciał nowych lokatorów. Do budynku wprowadza się właśnie Louison, młody bezrobotny akrobata cyrkowy, którego rzeźnik rządzący kamienicą zatrudnia jako złotą rączkę. Między córką właściciela a bohaterem pojawia się uczucie, które doprowadza do surrealistycznych wydarzeń, utrzymanych w konwencji ponurej i zarazem histerycznie śmiesznej groteski. Obsypane Cezarami dzieło Jeana-Pierre’a Jeuneta i Marca Cara to swoisty filmowy francuski sos, w którym mieszają się wszystkie smaki – w szokująco harmonijnych proporcjach. W filmie twórcy Amelii absurd przeplata się z komizmem, pozbawiona hamulców twórcza wizja z absolutną powagą podejmowanych tematów. To kino osobliwe i pochłaniające bez reszty, opowiadające o tym, do czego może doprowadzić niczym nieokiełznany głód.

16 sierpnia, piątek, godz. 21
Smażone zielone pomidory
Fried Green Tomatoes
USA, 1991
reż. Jon Avnet
2 h 10 min
Język angielski, napisy polskie

Evelyn przechodzi życiowy kryzys. Odwiedzając krewną w domu opieki, przypadkowo poznaje staruszkę Ninny, która opowiada jej historię życia dwóch przyjaciółek, Idge i Ruth, dorastających w Alabamie w latach 30. We wspomnieniach kobieta wraca do kawiarni Whistle Stop, a jej opowieść o kobiecej przyjaźni, solidarności i pokonywaniu trudności inspiruje Evelyn do zmienienia swojego życia… Film Jona Avneta to adaptacja bestsellerowej powieści Fannie Flag. Ta pokrzepiająca, hollywoodzka historia ma interesujące drugie dno, opowiada bowiem o kryzysie patriarchatu doprowadzającego do nieustannego głodu – głodu życia. To także portret kobiecości wyrażanej przez ten głód, którego zaspokojenia szuka na swój sposób każda z bohaterek.

23 sierpnia, piątek, godz. 21
Jedz i pij, kobieto i mężczyzno
Yin Shi Nan Nu
Tajwan, USA, 1994
reż. Ang Lee
2 h 3 min
Język mandaryński, napisy polskie

Trzeci fabularny film Anga Lee wieńczy jego tak zwaną trylogię tajwańską, w której reżyser ukazuje społeczno-kulturowe konsekwencje spotkania Wschodu i Zachodu. Główny bohater, pan Chu, emerytowany mistrz kuchni, jest wdowcem mieszkającym z trójką córek, które coraz bardziej się od niego oddalają. Życie rodziny obraca się wokół celebracji wystawnego niedzielnego obiadu, podczas którego, jak w niemal uświęconym rytuale, omawiają swoje sprawy – z dala jednak od prawdy o uczuciach, którą kryje każdy z bohaterów. Co gorsza, Chu powoli traci nie tylko smak, ale też kontakt z gwałtownie zmieniającym się światem, symbolizowanym przez powracające sceny z ruchliwych ulic w Tajpej przeciwstawiane intymnym sekwencjom przygotowywania posiłków. Rodzinny kryzys nieuchronnie prowadzi do katharsis – wybuchu skrywanych przez lata żalów i lęków, który będzie miał miejsce w kluczowym miejscu: przy rodzinnym stole. Kuchnia w filmie Anga Lee to ekwiwalent wyrażania uczuć, a jednocześnie szczególnego rodzaju forma spełnienia, komunikacji, zaspokojenia głodu miłości, który odczuwają wszyscy członkowie rodziny. Miłość, katalizator wewnętrznego wyzwolenia, jest tu niezbędną częścią życia, podobnie jak jedzenie i picie – do czego nawiązuje tytuł filmu będący chińskim porzekadłem o najważniejszych ludzkich potrzebach.

30 sierpnia, piątek, godz. 21
Tampopo
Japonia, 1985
reż. Jûzô Itami
1 h 54 min
Język japoński, napisy polskie

Młoda wdowa prowadzi skromny bar makaronowy, w którym zatrzymują się głównie kierowcy ciężarówek. Jeden z nich, współczesny kowboj o imieniu Goro, postanawia pomóc jej w nadaniu potrawom wykwintnego smaku. W przezabawnych luźnych epizodach o groteskowym, surrealistycznym charakterze śledzimy kulinarne zwyczaje Japończyków i związane z nimi rytuały zderzone z amerykańskimi i europejskimi wpływami. Film Jûzô Itamiego to prawdziwa perła japońskiego kina, pierwszy w historii tak zwany ramen western, który doczekał się statusu kultowego i który ukazuje jedzenie jako sposób na wyrażanie ludzkich namiętności.