Widzki i Widzowie, jakie macie dziś miny?
Zapraszamy Was w podróż do cielesnej krainy.
Teraz możecie pobyć w czyjejś skórze.
Ruszyć swe zwinne ciała, te małe i te duże.
I uwaga, nie trzymamy języka za zębami.
Mówimy kolorami. Smakami. Dźwiękami.
Tu w oczy nic nas nie kole.
Otwieramy wyobraźni pole.
Mamy też, sprawdźcie, trochę za uszami…
Bo odkrywać lubimy świat zmysłami.
Do tego dobry nos każdego z nas.
Gotowi na tajną misję? Widzę już rąk las!
Spektakl rodzinny dla dzieci 4+ i ich opiekunów.
Gdzie się kryją zmysły? to odkrywcza podróż w zakamarki naszych ciał. Podczas niej Uczestniczki i Uczestnicy – dzieci i dorośli – dowiedzą się, w jakich częściach ciała znajdują się poszczególne zmysły oraz doświadczą ich poprzez proponowane zabawy.
Spektakl ma nielinearny kształt sceniczny, korzysta z ruchu, tańca, form plastycznych, muzyki oraz słów. Interdyscyplinarność spektaklu oraz dramaturgia oparta na swobodnym dialogu przeplatanym ruchem i na zabawie ze skojarzeniami pozwalają na uruchomienie wyobraźni oraz znalezienie czegoś dla siebie w całej propozycji.
••
4-5 czerwca, godz. 12:00, 17:00
17 czerwca, godz. 18:30
18-19 czerwca, godz. 12:00, 17:00
••
Renata Piotrowska-Auffret jest choreografką i artystką wykorzystującą w swoich pracach narzędzie tańca eksperymentalnego, sztuk performatywnych, dramaturgii i teatru. Piotrowska-Auffret kontempluje współczesny świat, czerpiąc inspiracje z intymnych doświadczeń, realnych i fikcyjnych, osadzonych w określonym kontekście społecznym. Interesuje ją przewrotność relacji między historyczną a współczesną polityką ciała, między tym, co publiczne, a tym, co prywatne, a także między tekstem a ruchem.Jej twórczość prezentowana jest na polskich i zagranicznych festiwalach takich jak Boska Komedia, Generation After. Showcase czy Spring Forward. Jej spektakle były wielokrotnie nagradzane: dwukrotnie wybrane do europejskiej prestiżowej sieci domów tańca Aerowaves Top Twenty, trzykrotnie wybrane na Polską Platformę Tańca. Stypendystka Instytutu Adama Mickiewicza, Art Stations Foundation i Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Polsce, program „Młoda Polska” (2010) i „Stypendium Ministra” (2013).
Spektakl dla dzieci o ciele jest dla niej gestem politycznym. Ludzkie ciała są poddawane kontroli już od najmłodszych lat. Artystka chce przywrócić odbiorcom spektaklu sprawczość, by mogli swobodnie odczuwać i postrzegać świat poza utartym schematem Nad procesem zwracania sprawczości ciału dziecka pracuje w dużym wymiarze matka, która głęboko wierzy, że troska (o siebie, innych, o ciało, które ma się od urodzenia, o otoczenie) daje szansę na obalenie patriarchalnych struktur i utartych społecznych schematów. Artystka, która sama jest matką, chce przywrócić potencjał matkowania jako opieki (zaznacza również, że nie chodzi tylko o matki, które mają ludzkie dzieci, ani tylko o troskę wobec ludzi) oraz ponownie połączyć feminizm z macierzyństwem.
