Fundacja Rodzić po Ludzku

Misja

Wyobraź sobie film od Mikołaja przygotowany specjalnie dla Waszej rodziny, z Waszymi zdjęciami i przekazem, który osobiście wybierzesz...

Taką niespodziankę możesz błyskawicznie przygotować na Boże Narodzenie.
Zaskoczenie i radość gwarantowane! A co powiesz na osobisty telefon od św. Mikołaja?

zobacz film

Jesteśmy organizacją pozarządową not for profit działającą na rzecz kobiet w ciąży i matek małych dzieci. Podejmujemy działania edukacyjne i informacyjne, wpływamy na zmiany systemu opieki okołoporodowej w Polsce. Naszą misją jest wzmocnienie i wspieranie kobiet w otwartym formułowaniu swoich potrzeb i domaganiu się swoich praw. Wnosimy ich doświadczenia do przestrzeni publicznej, ponieważ uważamy, że stosunek społeczeństwa do narodzin i macierzyństwa jest miarą wrażliwości społecznej i demokratyzacji.

Cele

Celem statutowym Fundacji Rodzić po Ludzku jest poprawa poziomu opieki okołoporodowej w placówkach położniczych w całej Polsce. Od 1996 roku działamy aby:

* służba zdrowia respektowała potrzeby kobiet i ich rodzin,
* każda kobieta czuła się podmiotem opieki okołoporodowej i miała do niej łatwy dostęp,
* dzieci w Polsce przychodziły na świat w przyjaznym otoczeniu,
* rodzice mogli liczyć na wsparcie w twórczym i głębokim przezywaniu swojego macierzyństwa i ojcostwa,
* kobiety były świadome swych praw i domagały się ich przestrzegania,
* sposoby postępowania w czasie porodu były jednolite w wszystkich szpitalach w Polsce,
* szpitale informowały o swojej pracy i publikowały jej wyniki,
* zalecenia Światowej Organizacji zdrowia dotyczące opieki okołoporodowej były brane pod uwagę.

Dekalog Rodzenia po Ludzku

1. Kobieta rodząca ma prawo do życzliwej, serdecznej opieki oraz do szacunku ze strony personelu. Ma też prawo do pełnej informacji. Personel nie może traktować rodzącej niegrzecznie, lekceważąco, bezosobowo. Kobieta ma prawo do pełnej i zrozumiałej dla siebie informacji o postępach porodu, podawanych środkach, zabiegach i ich skutkach, a także o zdrowiu dziecka i ewentualnym jego leczeniu.
2. Kobieta ma prawo wyboru miejsca urodzenia dziecka. Kobieta może – zgodnie z prawem – wybrać dowolny szpital, a także rodzić w izbie porodowej i w domu. Jeśli w wybranym przez kobietę szpitalu nie ma miejsc, wtedy personel powinien zatroszczyć się o to, aby trafiła ona tam, gdzie warunki są jak najbardziej zbliżone do oczekiwanych przez nią.
3. Przyszli rodzice powinni mieć możliwość przygotowania się do porodu w szkołach rodzenia. Każda kobieta w ciąży powinna mieć dogodny dostęp do szkół prowadzonych przy szpitalach, przychodniach i innych placówkach. Jeżeli najbliższa szkoła jest zbyt odległa, to wszelkich wyjaśnień lub instruktażu powinna udzielić położna lub lekarz prowadzący ciążę.

4. To kobieta decyduje o sposobie, w jaki urodzi swoje dziecko. Personel nie powinien ograniczać prawa kobiety do swobodnego poruszania się i wyboru najdogodniejszej pozycji zarówno w pierwszym, jak i drugim okresie porodu. Ograniczenie swobody usprawiedliwiają wyłącznie przyczyny medyczne, a nie wygoda personelu.

5. Kobieta ma wpływ na środki i zabiegi stosowane podczas porodu. Kobieta może nie zgodzić się na rutynowe zabiegi stosowane przez szpital, np.: indukcję porodu, przebicie pęcherza płodowego, nacięcie krocza czy znieczulenie. Personel powinien ograniczyć rutynowe stosowanie środków i zabiegów, zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia. `Medyczne` interwencje powinny być uzasadnione indywidualną sytuacją rodzącej i jej dziecka.

6. Poród jest `wydarzeniem` intymnym. Rodząca ma prawo domagać się, aby poród, a także wszystkie badania i zabiegi odbywały się w miejscu i w sposób gwarantujący poszanowanie jej godności i `poczucia` intymności. Powinna być pytana o zgodę na obecność przy badaniach i porodzie studentek położnictwa i studentów medycyny.

7. Poród to wydarzenie rodzinne. Kobieta ma prawo do tego, by towarzyszył jej ktoś bliski. Może to być mąż lub partner życiowy, matka, siostra lub inna osoba, wspierająca rodzącą i dająca jej poczucie bezpieczeństwa. Szpital nie może w tej kwestii stawiać ograniczeń formalnych i finansowych.

8. Od pierwszych chwil po porodzie zdrowy noworodek powinien przebywać z matką. Dziecko ma prawo do kontaktu z matką „skóra do skóry” i karmienia w ciągu pierwszych 2 godzin po porodzie. Badanie dziecka i inne czynności wokół niego powinny odbywać się po pierwszym karmieniu. W oddziale położniczym matka powinna mieć możliwość przebywania bez ograniczeń z dzieckiem w tzw. systemie rooming-in (sale dla matek z dziećmi). Personel powinien wspierać matkę w karmieniu piersią, uczyć pielęgnacji i opieki nad dzieckiem. Młode matki powinny być otoczone uwagą i troskliwością personelu.

9. Kobieta i dziecko mają prawo do kontaktu z rodziną. Szpital nie powinien, bez uzasadnionego powodu, zabraniać lub utrudniać matce i dziecku kontaktu z rodziną. Odwiedziny powinny tak być zorganizowane, aby nie zakłócały pracy oddziału i nie naruszał`y` intymności innych kobiet.

10. „Rodzenie po ludzku” powinno być dostępne w ramach ubezpieczenia. Zapewnienie każdej kobiecie dostępu do wyżej opisanego standardu nie może być tylko indywidualną sprawą lekarzy, położnych czy też pojedynczych placówek, ale powinno stać się istotnym elementem w planowaniu i ocenie opieki okołoporodowej w całej Polsce. Poziom satysfakcji kobiet z opieki i przestrzeganie praw pacjenta powinny być jednymi z najważniejszych kryteriów jej oceny.