Co niezwykle istotne, historia Schmitta to przypowieść, próba odpowiedzi na pytanie: jak żyć? W niej nie tylko Oskar uczy się pogodzenia z nieuchronnym, on uczy się dobrej relacji z ludźmi, okazywania uczuć, panowania nad przykrymi emocjami, wspierania innych, serdecznej opieki nad innymi, może słabszymi i ufności do Pana Boga. Postać Jezusa Chrystusa jest dla niego coraz bliższa, bo współcierpiąca, ale także cierpiąca dla niego samego, by go zbawić. Ucząca wiary pani Róża utwierdza się w niej sama.
Książka E.-E. Schmitta powoduje u czytelników rozważania o cierpieniu i sprawach ostatecznych, o czym i dzieci i młodzież chcą rozmawiać. Pozwala także dziecięcemu odbiorcy, który także w ten tekst jest wpisany, przyjrzeć się dorosłym. Z tej perspektywy oglądani- potrzebują dzieci, by odkryć dla siebie istotne wartości.
Eric-Emmanuel Schmitt, Oskar i pani Róża, Wydawnictwo Znak, Kraków 2004.
Tekst przysłany na konkurs MiastaDzieci.pl – „Książkowe Pogotowie Ratunkowe”.
Danuta J. Bula
