Rodzicielskie zmartwienia
Rodzice często zadają sobie pytanie – Czy moje dziecko nadaje się do przedszkola? Czy poradzi sobie? Czy będzie w przedszkolu szczęśliwe?
Adaptacja
Wiele współczesnych przedszkoli znając bolączki rodziców przygotowuje programy adaptacyjne dla maluszków i ich rodziców. Najczęściej zaczynają się one w kwietniu i trwają do czerwca. Dzieci i rodzice spotykają się w przedszkolu regularnie, po to by we wrześniu przedszkole nie było wielką i przerażającą niewiadomą. Dzieci mogą swobodnie bawić się w grupie, a rodzice tę zabawę obserwować. Natomiast w maju odbywają się spotkania organizacyjne dla rodziców dzieci, które do przedszkola się dostały, rodzice poznają nauczycieli i zasady panujące w przedszkolu. Gdy robi się cieplej dzieci mogą bawić się w ogródku przedszkolnym – najczęściej jest to jedno z najatrakcyjniejszych wydarzeń.
Dziecko idąc do przedszkola we wrześniu, bez rodzica traci poczucie bezpieczeństwa, a jak wiadomo to poczucie jest podstawą do szczęśliwego dzieciństwa i prawidłowego rozwoju. Dlatego też warto już w marcu sprawdzić, czy i jakie programy przygotowujące oferują przedszkola. A jeśli tego nie robią, zaproponować im takie rozwiązania.
Samodzielność przedszkolaka
A jak przygotować się w domu do pójścia do przedszkola? Co powinien umieć trzy, czterolatek, by móc sprawnie funkcjonować w przedszkolu?
Od przyszłych przedszkolaków wymagana jest pewna samodzielność, taka której w domu mając trzy latka wykazywać nie muszą. W domu mama, czy babcia chętnie pomoże.. Przy ubieraniu, rozbieraniu, jedzeniu, załatwianiu potrzeb fizjologicznych… W przedszkolu Pani może nie mieć możliwości i czasu. Dzieci w grupie jest sporo pań zajmujących się grupą zaledwie kilka (dwie, trzy..) W domu starsi ustępują, wybaczają, nie rywalizują – w grupie dzieci kłócą się, płaczą i wyrywają sobie zabawki… Jak się wtedy zachować?
Samodzielne ubieranie, rozbieranie oraz toaleta
Dzieci samodzielnie zakładające ubranka, zjadające posiłki, korzystające z toalety mają łatwiej, ich życie w przedszkolu jest dzięki temu mniej stresujące. Dzieci potrafiące współżyć w grupie to prawdziwy skarb – zadanie nie jest łatwe, ale możliwe do realizacji.
Jeśli dziecko nie umie wiązać butów – kupmy mu buty na rzepy. Jeśli nie umie zapinać guzików – dajmy łatwą do zdjęcia nierozpinaną bluzeczkę, bawełniane spodnie bez zamka.
Jeśli dziecko nie umie samodzielnie schodzić ze schodów, wspinając się na drabinki – poćwiczmy z nim tę umiejętność.
Jeśli nie umie samo myć zębów, rąk i buzi – poćwiczmy to podczas wieczornej zabawy w łazience.
Dziewczynkom, które mają długie włosy nie dawajmy ulubionych spinek, wpinanie ich to kłopot dla dziecka (i wymaga proszenia pani o pomoc), a zagubienie będzie powodem do rozpaczy.
Jedzenie i spanie
Przedszkola tym również różnią się od domowych pieleszy, że jedzenie i spanie odbywa się w nich niejako na rozkaz, czyli o stałej porze, niezależnie od chęci czy niechęci dziecka. Dzieciom które wcześniej jadły i spały kiedy miały na to chęć bardzo trudno jest przystosować się do rygoru i stałego rytmu dnia w przedszkolu. Spróbujcie w domu wprowadzić stałe godziny posiłków chociaż w przybliżeniu odpowiadające tym przedszkolnym.
Rozstania
Kolejnym dużym problemem dla maluchów na stałe przebywających z mamą są rozstania. Dziecko, które do trzeciego roku życia nie spędziło bez mamy ani chwili będzie przeżywało czarną rozpacz, gdy nagle zostanie w przedszkolu na kilka godzin. Warto przed wrześniem umówić się z koleżanką, babcią, czy sąsiadką na kilkukrotne pozostawienie dziecka pod opieką kogoś innego niż zawsze obecna mama. Róbmy to stopniowo, serdecznie ale jednoznacznie, bez przeciągania w nieskończoność, bez oszustw (wychodzenia po cichu gdy dziecko nie widzi), czy zapłakanego odrywania dziecka od mamy. I na koniec, co bardzo ważne, dotrzymujmy ustalonej pory odbioru. Dzieci bardzo cierpią czekając na nie punktualnego rodzica.
Zapraszamy także do lektury artykułów Debiut dziecka w roli przedszkolaka oraz Wyprawka do szkoły, przedszkola
