Do tej pory było w miarę spokojnie. Dziecko czasem złapało katar, miało trzydniówkę, a raz nawet zachorowało na grypę jelitową. I tyle. Teraz poszło do przedszkola i choruje praktycznie non stop – trudno nawet powiedzieć, kiedy jedna infekcja się kończy, bo już zaczyna się następna. Jak nie choroby pasożytnicze, to przeziębienie albo angina. I tak w kółko – przez całą jesień, zimę, trochę wiosny. Względny odpoczynek zapewnia lato, ale po zdrowym sierpniu znów przychodzi zakatarzony wrzesień. Warto jednak pamiętać, że wszystkie choroby w przedszkolu – i mniejsze, i większe – są wpisane w rozwój dziecka. A konkretnie – w rozwój jego układu immunologicznego. Na jakie choroby zakaźne najczęściej zapadają dzieci w wieku przedszkolnym? Na co się przygotować, gdy nasze dziecko idzie do przedszkola?
Wyobraź sobie film od Mikołaja przygotowany specjalnie dla Waszej rodziny, z Waszymi zdjęciami i przekazem, który osobiście wybierzesz...
Taką niespodziankę możesz błyskawicznie przygotować na Boże Narodzenie.
Zaskoczenie i radość gwarantowane! A co powiesz na osobisty telefon od św. Mikołaja?
Choroby zakaźne wieku dziecięcego – przeziębienie
Przeziębienie jest prawdopodobnie najczęściej występującą infekcją – dorośli chorują na nie średnio 2–4 razy w roku, a dzieci nawet 3 razy częściej. Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową i poprzez kontakt z zakażonymi przedmiotami (wspólne zabawki, sztućce), a sprawcami infekcji zwykle są rynowirusy, koronawirusy i adenowirusy. Pierwszymi objawami infekcji są pogorszone samopoczucie i bóle głowy, później dołącza do nich uczucie drapania w nosie, stan podgorączkowy, ból gardła, chrypka, a w ostatniej fazie choroby – kaszel i kichanie. Przebieg choroby raczej jest łagodny, a powyższe symptomy utrzymują się około tygodnia – po tym czasie stopniowo ustępują.
Choroby przedszkolaka – choroba bostońska
Choroba dłoni, stóp i jamy ustnej, potocznie (i błędnie) nazywana chorobą bostońską, to kolejny zespół kliniczny, za który odpowiadają wirusy – tym razem enterowirusy (głównie Coxsackie). Pierwszym objawem jest gorączka, do której dołącza pęcherzykowa (wypełniona płynem surowiczym) lub grudkowa osutka na błonie śluzowej jamy ustnej, a także skórze dłoni i stóp. Często dochodzi również do stanu zapalnego migdałków. Drobnoustroje przenoszą się przez bezpośredni kontakt z wydzielinami. Na chorobę dłoni, stóp i jamy ustnej dzieci chorują zwykle niejednokrotnie, ponieważ wywołują ją różne wirusy. Zakaźność utrzymuje się do czasu zaniku zmian na śluzówce i skórze, jednak wirusy mogą być obecne w kale jeszcze kilka tygodni.
Choroby zakaźne – biegunka rotawirusowa
Biegunka rotawirusowa zaczyna się bardzo gwałtownie – od wymiotów oraz luźnych, wodnistych, cuchnących stolców. U części pacjentów występuje również gorączka powyżej 39 st. C. Za infekcję odpowiadają rotawirusy, które przenoszą się drogą fekalno-oralną (pokarmową). Biegunka rotawirusowa jest bardzo zaraźliwa – wystarczy, by w placówce pojawiło się jedno dziecko z objawami, a zaraz choruje większość dzieci (w gramie materiału zakaźnego może mieścić się przeszło 1000 wirusów!). Objawy ustępują samoistnie w ciągu 3–7 dni, jednak należy jak najszybciej podjąć działania, które zapobiegną odwodnieniu i zaburzeniom elektrolitowym u dziecka – najgroźniejszym powikłaniom biegunki wirusowej.
Choroby przedszkolaka – gorączka trzydniowa
Gorączka trzydniowa, rumień nagły, choroba szósta – za wszystkimi tymi nazwami stoi łagodnie przebiegająca wysypkowa choroba zakaźna niemowląt i małych dzieci. Zakażenie następuje drogą kropelkową, a czynnikami wywołującymi chorobę są herpeswirusy – HHV6 i HHV7. Pierwszymi objawami są gorsze samopoczucie i gorączka do 40 st. C, które po 3 dniach nagle ustępują. Ich miejsce zastępuje bladoróżowa, drobna wysypka, głównie na tułowiu. Choroba wycisza się samoistnie i pozostawia długotrwałą odporność dziecka.
Choroba zakaźna przedszkolaka – ospa wietrzna
Ospę wietrzną wywołuje wirus ospy wietrznej i półpaśca (VZV), który przenosi się drogą kropelkową. Na początku choroby pojawiają się objawy grypopochodne (bóle mięśni, pogorszone samopoczucie), jednak szybko dołącza do nich swędząca osutka pęcherzykowa na całym ciele (także skórze głowy). Infekcja często przebiega również z gorączką i powiększonymi węzłami chłonnymi. Okres zakaźności w ospie wietrznej obejmuje 2 dni przed wystąpieniem objawów, a kończy się w momencie przyschnięcia (pokrycia strupem) wszystkich wykwitów (około 6 dni). Chorobę leczy się objawowo, zwykle ma ona łagodny przebieg i rzadko prowadzi do powikłań.
