Zagadki dla dzieci o zwierzętach gospodarskich

Kiedy pędzę, galopuję,

powiew wiatru w nozdrzach czuję.

Jeśli cukru kostkę dasz,

miejsce na mym grzbiecie masz.

Czarne, białe i łaciate,

spotkasz je na łące latem,

nikt przed nimi nie ucieka,

dać Ci mogą dużo mleka.

Co to za damy żyją w chlewiku?

Grube, różowe, jest ich bez liku.

Małe oczka, krótkie ryjki mają

i zawsze chrum, chrum, chrumkają

Dość nerwowe jestem zwierzę,

jeśli na łące nie leżę.

Walczę z toreadorami,

a  ciosy zadaję rogami.

Nie na polu, nie pod miedzą,

lecz na hali trawkę jedzą.

Wełniane kubraczki mają,

wełnę na sweterki dają.

Dumny bardzo jest z ogona,

chociaż pawia nie pokona.

Nocuje zawsze w kurniku,

rankiem pieje "Kukuryku!".

Wytworny jest niebywale,

czerwone nosi korale.

Gdy na drodze mu ktoś stanie,

to usłyszysz ... gulgotanie.

Nie czuj przy niej żadnej trwogi,

choć kopyta ma i rogi.

Jej braciszka dobrze znasz,

to Matołek słynny nasz.

Siedzi na grzędzie w kurniku

i nie woła kukuryku.

O pisklęta swoje dba,

gdy dasz ziarno, jajo da.

Może być dzika, może też domowa.

Z jej miękkich piórek jest kołdra puchowa.