Zaklinanie Jesieni w Teatrze Druga Strefa

Oferuje tym samym porządny powód aby wyjść z domu i wbrew aurze spędzić wieczór z fantazją. Zbuntowane spotkanie z teatrem, poezją i muzyką jest za darmo i dla wszystkich, aby domatorów pozbawić wszelkich możliwych wymówek.  

Noc rozpoczyna poetycki spektakl dla dzieci i dorosłych połączony z warsztatami teatralnymi dla całej rodziny. Beata co Leśmianem gada to nie tylko bajka ale i okazja na wspólne poznanie świata z perspektywy sceny. Później widzowie będą mieli okazję wziąć udział w nietypowym jubileuszu. Dziękuję tatusiu opowie o tym jak niewinne rodzinne spotkanie przy urodzinowym stole staje się pretekstem do obnażenia prawdy i rozliczenia z przeszłością. Wytchnieniem po tych familijnych perturbacjach będzie spotkanie i koncert Wandy Warskiej. Koncert nie wymaga specjalnych rekomendacji warto jednak wspomnieć, że piosenkarka po to spotyka się z publicznością aby wspólnie rozwiązać te małe ludzkie problemy, które wielcy poeci już rozwiązali. Później przyjrzymy się właśnie temu, jak wielcy poeci rozwiązują swoje problemy. O tym opowie spektakl Pan baron przychodzi boso i płaci guzikiem a grająca w nim Marta Klubowicz mimo, że nie wciela się w wielkiego poetę, to ma sporo do powiedzenia na temat pozbywania się kłopotów. Ostatnim wydarzeniem artystycznym Nocy Sztuki będzie koncert gitarowy Wojtka Więckowskiego, wirtuoza gitary. Jego muzyka jest autorskim melanżem muzyki minimalistycznej, improwizowanej i ambientu.

Wyobraź sobie film od Mikołaja przygotowany specjalnie dla Waszej rodziny, z Waszymi zdjęciami i przekazem, który osobiście wybierzesz...

Taką niespodziankę możesz błyskawicznie przygotować na Boże Narodzenie.
Zaskoczenie i radość gwarantowane! A co powiesz na osobisty telefon od św. Mikołaja?

zobacz film

Noc sztuki nie skończy się po koncercie. Uczestnicy będą mieli okazję spotkać się przy lampce wina z Martą Klubowicz, Sylwestrem Biragą, Wojtkiem Więckowskim i Fredem Apke niemieckim dramatopisarzem. Ze względu na ograniczoną liczbę miejsc wszyscy zainteresowani wzięciem udziału w wydarzeniach Nocy Sztuki proszeni są o internetową rezerwację zaproszeń na stronie www.teatrdrugastrefa.pl. Podczas Nocy Sztuki będą zbierane datki na rozwój teatru.

30.10.2011 Noc Sztuki w Teatrze Druga Strefa program

17.00 – Beata co Leśmianem gada

na podstawie bajki Bolesława Leśmiana

scenografia i reżyseria: Sylwester Biraga

muzyka: Marek Żurawski

występuje: Beata Łuczak

18.30 – Dziękuję Tatusiu

autor: Fred Apke

przekład: Marta Klubowicz

reżyseria: Fred Apke

występuje: Sylwester Biraga

20.30 – Spotkanie – Koncert Wandy Warskiej

śpiewa: Wanda Warska

fortepian: Kamil Urbański

kontrabas: Paweł Pańta

22.00 – Pan baron przychodzi boso i płaci guzikiem

Autor: Fred Apke
przekład: Marta Klubowicz
reżyseria: Fred Apke
scenografia: Hanna Sibilski
obsada: Marta Klubowicz, Robert Mika

23.30 – Koncert Wojtka Więckowskiego

Elektryczna gitara barytonowa nagłośniona w systemie stereo. Muzyka wykonywana podczas koncertu, to autorski program Wojtka Więckowskiego. Stylistycznie jest to swoisty melanż muzyki minimalistycznej, improwizowanej i ambientu.

0.30 – Nocne (nie tylko Polaków) rozmowy o sztuce

spotkanie przy lampce wina z udziałem Marty Klubowicz, Freda Apke, Sylwestra Biragi i Wojtka Więckowskiego.

na podstawie Bolesława Leśmiana Beata, co Leśmianem gada

Ideą Sceny Młodego Widza jest zagwarantowanie wspólnej rozrywki i rodzicom i dzieciom. Miejsce już od dłuższego czasu „rzuca rękawicę" pędzącemu światu całodobowych kanałów emitujących kreskówki i konsoli do gier. Dosłownie miało to miejsce w przypadku odnajdującej siłę miłości w zmechanizowanym świecie „Mechanicznej Magdaleny". Pośrednio, poprzez pokazywanie dzieciom świata spokojnego, w którym ludzie mają czas dla siebie nawzajem a przedmioty są nie po to aby je gromadzić, tylko po to by się nimi inspirować i bawić. Taki charakter miała „Beata, co bajki wyplata" i z „Beatą, co Leśmianem gada" jest podobnie.

„Historia Pięknej Parysady i ptaka Bulbulezara" jest opowiedziana piękną i poetycką polszczyzną. Podczas wyprawy na szczyt niebezpiecznej góry spragnionych szczęścia wędrowców kusi największy z możliwych strachów – Iluzja, która przekonując kanonadą szeptów i wrzasków nalega aby obejrzeli się za siebie. Nic nie wiadomo o losach tych, którzy jej ulegli ale wzdłuż ścieżki na szczyt stoi wiele kamiennych posągów o ludzkich kształtach… Ciekawe czy poznamy śmiałka, któremu uda się odnaleźć ptaka Bulbulzeara.

Warto sprawdzić, czy zaprawione przez Ben10′a i Bakugany maluchy rzeczywiście stały się już prawdziwymi twardzielami i czy potrafią zmierzyć się z potworami w drzewnym wydaniu. Spektakl łączy grę aktora z pracą lalkarza, a każda z postaci, jeśli nie jest maską lub maskotką to może okazać się…. skrzypcami kaszubskimi. Drugą częścią przedstawienia są warsztaty teatralne, w których dzieci biorą udział wspólnie z rodzicami. To szansa nie tylko na bliższe zapoznanie się z maskami i lalkami ale i na wgląd w świat teatru od strony sceny.

Realizatorzy spektaklu uprzedzają, że w odróżnieniu od petshop′ów spektakl nie daje najmniejszej szansy na kolekcjonowanie czegokolwiek poza wyobraźnią.

Scena Młodego Widza

Reżyseria i scenografia: Sylwester Biraga

Muzyka: Marek Żurawski

Występuje: Beata Łuczak

Premiera 19 marzec 2011

Sala Serwis

Fred Apke Dziękuję tatusiu

W dniu urodzin swoich a zarazem urodzin ojca, bohater po raz pierwszy w życiu postanawia wygłosić mowę przed całą rodziną. Ten niewysoki okularnik z brzuszkiem, fotograf – amator, będący na co dzień spokojnym sprzedawcą mebli, ma szczery zamiar podziękować wszystkim, którzy przyczynili się do ukształtowania jego życia i sprawili, że wyrósł na porządnego człowieka. Jako przykładny syn niemieckiego kombatanta powtarza po ojcu jego życiowe motto: „Jak już się coś zaczęło, to trzeba skończyć". W swoich staraniach dochowania wierności tym słowom, dodaje sobie animuszu pijąc wino i konsekwentnie kontynuuje przemówienie. Opowiada o dzieciństwie, ilustrując to fotografiami. Z pozoru niewinne spotkanie przy urodzinowym stole staje się jednak pretekstem do obnażenia prawdy i rozliczenia z przeszłością. Z każdym wypitym kieliszkiem bohater staje się bardziej wylewny, a podziękowania wobec bliskich brzmią coraz bardziej gorzko i sarkastycznie…

Tłumaczenie: Marta Klubowicz

Reżyseria: Fred Apke

Wykonanie: Sylwester Biraga

Asystent reżysera: Magda Tyrała

Prapremiera: 16 czerwca 2011

Duża Sala

Spotkanie i koncert Wandy Warskiej

Wanda Warska ostatnio zainteresowała się Fundacją Ars et Bonum ze Szczecina, która od niedawna jest sąsiadką Teatru Druga Strefa. Piosenkarka wpadnie więc sąsiedzką wizytą. Wędrówki z poezją to jej stała forma spotkań z publicznością. Opowie o swej pracy twórczej i poszukiwaniach, o planach na przyszłość i o radości z teraz. Spotkania dedykuje wspólnemu rozwiązywaniu problemów, bo przecież po to są wiersze, aby rozwiązywały je. Nie zawsze wie, których poetów zabierze ze sobą na konkretną wędrówkę i nie ukrywa, że dobór repertuaru zależy nie tylko od niej ale i od publiczności. Na pewno chce przypomnieć Poświatowską i Norwida i być może, jeśli pojawi się ku temu okazja, będą ballady Mickiewicza i Kochanowski.

Warto pamiętać, że sztuka życia nie jest mierzona sukcesem i jego wykładnikiem komercyjnym ale zgromadzeniem wartości z robienia tego, co się kocha. Jak dzisiaj powiadają: "Wstać, ubrać się i wyjść z domu to pięćdziesiąt kalorii. Bilet ZTM to 3,60 złotych polskich. Obcowanie z człowiekiem, który umie być szczęśliwy, bezcenne…„

śpiewa: Wanda Warska

fortepian: Kamil Urbański

kontrabas: Paweł Pańta

Duża Sala

Fred Apke Pan baron przychodzi boso i płaci guzikiem

Akcja sztuki dzieje się w roku 1830, kiedy Joseph von Eichendorff osiągnął wiek czterdziestu czterech lat. Jest wynikiem dogłębnych studiów nad biografią i twórczością poety oraz twórczą fantazją autora. Przedstawienie opowiada o spotkaniu poety z prostą kobietą – właścicielką gospody. Zderzenie ze sobą dwóch światów, dwóch klas społecznych, dwóch uniwersytetów życiowych oraz ekstremalna sytuacja, w której znalazł się spóźniony gość gospody, który usiłuje ukryć przed nią kim jest i co się stało – powoduje eksplozję prawdy, wiwisekcję życia, otwarcie duszy i spadanie masek.

Ten mężczyzna nigdy głośno nie wyraził takich myśli – nigdy i nikomu o sobie, o życiu, tyle nie powiedział i po tej rozmowie już nigdy nie będzie taki sam. Podobnie ona – na sam koniec zostanie zmuszona do odkrycia swojej tajemnicy. Jest to noc, która wszystko zmienia, stawia na głowie, aby znowu postawić na nogi. Bohaterowie sztuki – a za nimi widz, który przez postaci zmuszony jest popatrzeć na siebie – może znowu uwierzyć w podstawowe wartości, które pomagają wytrzymać, przetrwać, nie zwariować.

Autor i reżyser porusza najistotniejsze fundamentalne tematy, zadaje najprostsze i zarazem najtrudniejsze pytania, opowiada o uniwersalnej sytuacji artysty, rysuje tragedię postaci, jednocześnie cały czas budując sytuacje komediowe, nie rezygnując z dowcipu – zważywszy, że sam Eichendorff był człowiekiem o wielkim poczuciu humoru. Istnieje taki gatunek „komedia romantyczna". To przedstawienie jest komedią o tragicznym romantyku, którego mylnie kojarzono dotychczas z piewcą przyrody i zachodów słońca.

Tłumaczenie: Marta Klubowicz

Reżyseria: Fred Apke

Scenografia i kostiumy: Hanna Sibilski

Wykonanie: Marta Klubowicz, Robert Mika

Prapremiera: 26 listopada 2007, Nysa

Duża Sala

Koncert Wojtka Więckowskiego

Muzyka wykonywana podczas koncertu, to autorski program Wojtka Więckowskiego. Stylistycznie jest to swoisty melanż muzyki minimalistycznej, improwizowanej i ambientu. Długie instrumentalne suity przeplatane są krótszymi utworami lub nawet miniaturami z melodyjnym tematem na zapętlonym, abstrakcyjnym podkładzie.

Znaczną rolę w odbiorze koncertu stanowi brzmienie samego instrumentu; głębokie, ciepłe i niskie. Elektryczna gitara barytonowa nagłośniona w systemie stereo, przy użyciu urządzeń modulacyjnych zapewnia niecodzienne doznania dźwiękowe. Akordy tworzone w otwartym stroju brzmią inaczej niż zwykle, a efekt uzyskiwany przy zastosowaniu techniki slide dopełnia całokształtu opartego na dążeniu do osiągnięcia wyjątkowej formy wyrazu.

Ta muzyka przede wszystkim ma na celu wywołać szereg emocji u słuchacza; poczucie odprężenia, relaksu, zadumy czy swoistego transu. Poszczególne fragmenty jednak pozostawiają szerokie pole do interpretacji, dlatego każdy odbiera to, co słyszy indywidualnie, odpowiednio do aktualnego stanu ducha. Niniejszym artysta zaprasza na spacer po swoim świecie refleksji, wrażliwości na dźwięk i otwartej formy.

Duża Sala