Wielkie Ciasto

Zapraszamy wszystkich teatralnych łasuchów na ucztę dla ducha i ciała. Kuchmistrz Wielkiej Kuchni zaprasza na spotkanie z Kowalczykiem, Gwiezdnym Żółwiem, Alfem i resztą wspaniałych, skonstruowanych z pomysłem kuchennych bohaterów.

Spektakl dla widzów w każdym wieku – dla młodszych wyśmienita zabawa, dla starszych powrót do krainy dzieciństwa, gdzie najprostsze rzeczy cieszyły najbardziej. Do tego rozchodzący się po całym teatrze zapach ciasta – czego chcieć więcej w niedzielne popołudnie?

Rozsmakowujemy młodego widza w teatrze!

Fragmenty recenzji:

Spektakl przygotowany przez Piotra Srebrowskiego jest wesołą, zabawną i przede wszystkim ciekawą opowieścią o losach młodego Kowalczyka według opowiadania Johna Ronalda Reuela Tolkiena "Kowal z Podlasia Większego". Kowalczyk odnajduje w cieście tajemniczą gwiazdkę, która umożliwia mu podróż do krainy czarów. Bohater nie namyślając się wiele z tej okazji korzysta, nurkując w głąb… stołu, na którym toczy się wcześniej akcja.

Zarówno Till, jak i "gospodarz" spektaklu, Smużny, grają czytelnie, bardzo wyraźnie podkreślając mimiką stany emocjonalne. Dlatego spektakl jest komunikatywny także dla mniejszych dzieci. Bardziej plastycznie gra Konrad Till, świetnie animujący m.in. Kowalczyka. Obaj jednak uzupełniają się na scenie i stanowią zgrany, budzący sympatię duet.

Łukasz Rudziński, Magia teatru z kilku garnków- o "Wielkim Cieście" w Teatrze Gdynia Główna, trojmiasto.pl

W zaczarowanym świecie teatru Srebrowskiego pojawia się wszystko, co niezbędne, aby zmienić optykę patrzenia na świat. Zapachy, kolory, światło, tajemnica, zabawne i ciekawe lalki poruszane w widoczny sposób przez aktorów (Konrada Tilla oraz Radosława Smużnego) oraz dźwięki tworzą bardzo zgrabną całość, a obietnica skosztowania ciasta wprowadza dodatkowe napięcie dramaturgiczne. Historia kucharczyka Kowalczyka nie jest banalną opowieścią o losach starającego się o przychylność kuchmistrza młodego chłopca. Opowieść pogłębiona jest refleksją nad prawidłami światów: realnego i fantastycznego, który był punktem wyjścia w tworzeniu przedstawienia.

Mimo że to aktorzy byli „sprawcami" ruchu lalek, to jednak właśnie lalki były bezsprzecznie najciekawszymi składnikami „Wielkiego ciasta". Wykonane z różnych kuchennych przyrządów i „narzędzi", czyli z garnków, pokrywek, durszlaków, ubijaczek, szroberów, sztućców itp. wzbudzały zaciekawienie dzieci, zawsze otwartych na nowości, ale także dorosłych, starających się przeanalizować „skład" poszczególnych postaci. Jednym słowem – debiut reżyserski Piotra Srebrowskiego, aktora mocno już zakotwiczonego w Trójmieście, można udać za udany.

Katarzyna Wysocka, Przepis cioci Wiesi, czyli " Wielkie Ciasto" na dworcu w Gdyni, Pomorze Kultury

Fragmenty video:

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=TUPj9LJ4gqY

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=qQ8DPFgRCQM

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=bsGmwGoAk1w