Wiedza zapisana w kościach w Rezerwacie Archeologicznym „Genius loci”

Badania archeologiczne prowadzone na terenie Ostrowa Tumskiego, trwające już blisko sto lat, pozwoliły na odzyskanie pamięci o wielkości i znaczeniu grodu poznańskiego. Monumentalne konstrukcje wałów grodowych, pierwsze kamienne budowle rezydencjonalne i sakralne oraz wielkie przemiany, których areną stała się tutejsza warownia w drugiej połowie X wieku, wzbudzają podziw współczesnych mieszkańców miasta.

W kontekście tych wydarzeń naturalne jest odwoływanie się do wielkich postaci – autorów i budowniczych początków polskiej państwowości – Mieszka I, Bolesława Chrobrego, księżnej Dobrawy, biskupa Jordana czy biskupa Ungera. Archeologia pozwala ocalić od zapomnienia również ich poddanych, o których milczą kronikarze. Kim byli ludzie pochowani na cmentarzu na pobliskiej Śródce, których pracy, wiedzy, umiejętnościom i doświadczeniu gród poznański zawdzięcza potęgę i rozwój?

Badania nekropoli wczesnośredniowiecznej, na której chowano pierwszych chrześcijan tworzą obraz czasów, w których nowa religia wkraczała na ziemie polskie. Dzięki dobrze zachowanym szczątkom kostnym nauka pozyskała informacje o ludziach żyjących pod koniec X i w początkach XI wieku w poznańskim grodzie. Nowoczesne metody antropologiczne pozwalają na poznanie ich twarzy oraz odpowiedź na pytania kim byli ci ludzie, jakie mieli zwyczaje, w jakim byli wieku, co jedli i na co chorowali.

Na zwiedzających czekają portrety w postaci hologramów oraz zabytki wydobyte z grobów. Opowieść o dawnych czasach wzbogacają nowe prezentacje dostępne w infokioskach na wystawie, materiał filmowy oraz mapping.

Współpraca: Muzeum Archeologiczne w Poznaniu – Rezerwat Archeologiczny Genius loci; Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, Pracownia Archeologiczna.

Kiedy: od 16 kwietnia

Kurator: mgr Agnieszka Stempin, kierownik Rezerwatu Archeologicznego „Genius loci”.

fot. Artystyczna rekonstrukcja wyglądu mężczyzny pochowanego na Sródce. Rys. M. Kuźma, fot. K. Ratajczak