warsztaty towarzyszące wystawie dla dzieci od 5 do 7 lat

3. spotkanie: 19 listopada, sobota, godzina 11.00 – "Cztery pory roku"

Co kojarzy się nam z latem, a co z zimą? Jakie czynności wykonywane przez ludzi sugerują nam, że nadchodzi wiosna? Jaki kolor kojarzy się nam z jesienią? Będziemy poruszać te sprawy na warsztatach, porozmawiamy też o tym, którą porę roku najbardziej lubimy, a za którą nie przepadamy. Każde dziecko będzie miało okazję wyrazić swoje emocje w formie plastycznej na temat ulubionej pory roku.

INFORMACJE PRAKTYCZNE

DLA KOGO?
– serdecznie zapraszamy dzieci w wieku od 5 do 7 lat

JAK DŁUGO?
– warsztaty trwają 1 godzinę 30 minut, od 11.00 do 12.30

ZA ILE?
– warsztaty są bezpłatne, obowiązuje jedynie bilet wstępu zakupiony przez rodziców lub opiekunów

Uczestnictwo w warsztatach tylko po uprzednim zapisaniu się na listę. Zapisy przyjmujemy od 1 września 2011 roku pod numerem telefonu (58) 301 70 61 w. 216 lub na adres edukacja@muzeum.narodowe.gda.pl

Informacja o wystawie i jej pochodzeniu

Wystawa czasowa „Antonello da Messina, Tycjan, Veronese. Mistrzowie malarstwa włoskiego z kolekcji Muzeum Narodowego Brukenthala w Sibiu, Rumunia" będzie trwała od 10 września 2011 roku do 22 stycznia 2012 roku. Złożą się na nią najcenniejsze obrazy malarzy włoskich epoki nowożytnej pochodzące z kolekcji barona Samuela von Brukenthala, która stanowi najistotniejszą część zbiorów Brukenthal National Museum w Sibiu (Rumunia). Kolekcja – choć uznana za jeden z najlepszych zbiorów malarstwa europejskiego w Europie Środkowej – jest wciąż mało znana poza granicami swego kraju.
Kolekcja barona Samuela von Brukenthala powstała w XVIII wieku. Obejmuje ponad 1200 dzieł malarstwa europejskiego od XV do XVII wieku, w tym szkołę flamandzką i holenderską, obrazy szkoły niemieckiej i austriackiej z okresu późnego renesansu, jak również szkoły włoskiej. Zbiór ten jest wzbogacony 16 000 książek i woluminów, a także grafikami i rysunkami, rzeźbami, monetami, tkaninami wschodnimi. Baron von Brukenthal w drugiej połowie XVIII wieku osiedlił się w Sibiu, ówczesnym Hermannstadt, gdzie wzniósł pałac, do którego przeniósł swą cenną kolekcję. Pod koniec życia postanowił udostępnić ją publiczności, powierzając pieczę nad zbiorem Kościołowi ewangelickiemu. W 1817 roku, 14 lat po śmierci barona, w jego rezydencji powołano pierwsze w Europie Południowo-Wschodniej muzeum.