Barbórka to tradycyjne polskie święto górnicze obchodzone 4 grudnia, w dniu św. Barbary, patronki górników. Z okazji tego dnia organizowane są liczne koncerty, występy artystyczne, zabawy oraz bale, w których uczestniczą całe rodziny górnicze.
Powstała z tej okazji również niejedna piosenka i niejeden wiersz.
Będę ci ja miała skrzydełka jak gąska,
blisko, czy daleko będzie to od Śląska –
polecę, przylecę na to Wasze Święto,
na Barbórkę białą w kraj czarnych diamentów –
przyfrunę, zaśpiewam jak sto dźwięcznych kosów,
gruchać będę czule, na sto różnych głosów –
kiedy Karlik wyjdzie ze sztolni na ziemię,
kiedy mnie zobaczy, będzie mu przyjemnie-
śpiewki moje słodsze niż wino z flaszeczki,
Karlik się uśmiechnie i pyk, pyk z fajeczki –
potem się wystroi, hej! od stóp do głowy,
w czapkę z białą kitą, w mundur swój galowy –
brzdęk, brzdęk, piękną szpadę przypasze do boku,
sztygar – wśród sztygarów – stanie z dumą w oku –
wiele się zrobiło – dobrze o tym wiedzą –
dla siebie, dla innych – za rzeka, za miedzą –
za Zagłębiem czarnym, za tym lasem śląskim,
dla całego kraju – dla ludzi, dla Polski.
