Posłuchajmy tego urokliwego wiersza – baśni dla babci i dziadka.
Snuj, się snuj bajeczko, a było to niedaleczko.
W ogródku u dziadków brykało raz dziecko.
Brykało, skakało, od grządki do grządki
Robiło swoje dziecięce porządki
Ogródek zielony, bujny i obfity
kwiatów, owoców, warzyw wyśmienitych
W samym środku chateńka, stała sobie maleńka
A przed chatką na ławce dziadziuś sobie siadywał
Co myślał i co czuł, sam w duszy zgadywał
Przepełniała go duma z zadumą pospołu, kiedy patrzył na grządki
I na warzyw porządki, tak starannie zasiane i cierpliwie podlane.
Dobrze wypielone, zielone, czerwone, czasem malinowe.
Prężą się pod liśćmi zielone ogórki, prężą się ich babcie, dziadkowie i córki
Pod liśćmi przykryciem miło płynie życie.
Dziadziuś zaś z konewką często je odwiedzał
Widać było, że myśli ogórków wyprzedzał
Rosły sobie spokojnie, aż dziadek
Z zapałem i z koszykiem w ręce
uznał, że je trzeba zerwać jak najprędzej.
Odpowiednio zielone, chrupiące, soczyste
Były chlubą dziadziusia i przekąską dla wnusia,
A i babcia z zachwytem ogórki sprawiała,
Do słojów wraz z czosnkiem, koprem je wkładała
Liść porzeczki czarnej, soli spora ilość
Tak z ogórków czerpali dziadkowie swą miłość
Babcia z radością się w ogródku krzątała
Pyszne, białe porzeczki chętnie doglądała
Pieliła, kwiatów mnóstwo sadziła,
Dynie ulubione rosły zawsze gdzie indziej,
Bo babcia je przed dziadkiem
Sadziła ukradkiem
A dziadek je znajdywał przypadkiem
Wzdychał, czoło marszczył, brwi ściągał
Dziwnie przy tym wyglądał
Babcia się uśmiechała i do niego machała
Chusteczką na zgodę i tym łatwym sposobem
Zapraszała pogodę na obliczu dziadziusia
Śmieszką była ich wnusia
Bardzo ich kochała, po ogródku biegała
Kwiaty cudne wąchała, biały bez i jaśmin
Pąk peoni, co zakwitł, róże, malwy, nasturcje
Fiołki, macierzankę i szałwię
Miętę i inne zioło zrywała wesoło
Bukiety cudne robiła i dziadkom je przynosiła
Dziadek i babcia je przyjmowali i z zachwytem je podziwiali.
Miło jest coś dostać od serca i o drugim człowieku pamiętać.
Wnuczki o dziadkach o wnuczkach dziadki
Częste są to w życiu wypadki.
Pamiętaj zatem o swoich dziadkach, mają dla ciebie niejeden skarb, bo tyś jest dla nich tak wiele wart.
Katarzyna Barszczewska
