Wariacje sensoryczne z piłką
– Wrzucanie lub trafianie do celu
Wrzucanie piłeczek (zastępczo może być groch, orzechy itp.) do różnych naczyń (wiaderko, miska, garnek). Naczynia ustawione są w różnej odległości od dziecka. Piłeczki mogą być wykonane wcześniej z plasteliny, ze zgniecionych gazet, wypchanych lub zwiniętych skarpetek, mogą być piłeczki tenisowe, kauczukowe, kolczaste. Można też wykorzystać owoce np. mandarynki, jabłka, pomarańcze. Różnorodność materiałów, którymi dziecko będzie rzucać kształtuje jego wrażliwość na zapachy, fakturę, wielkość, twardość. Te same piłeczki można wykorzystać do zbijania kręgli lub innych lekkich przedmiotów umieszczonych w różnych odległościach od dziecka.
– Przysiady z piłką
Piłka oparta o ścianę, dziecko przytrzymuje ją plecami robiąc przysiad. Utrudniona wersja – ćwiczenie w parach. Osoby stoją do siebie plecami i miedzy plecami mają umieszczoną piłkę. Starają się razem zrobić przysiad tak żeby piłka nie wypadła.
– Masaż piłką
Masaż piłką polega na ugniataniu dużą lub małą piłką, gładką lub z wypustkami. Taka zabawa sprzyja uspokojeniu, wyciszeniu układu nerwowego. Żeby zwiększyć świadomość dziecka w odczuwaniu własnego ciała można podczas ugniatania można nazywać części ciała np. teraz masuję Twoją prawą rękę, podnieś prawą rękę.
– Odpychanie piłki
Rodzic trzyma dziecko za nogi (pozycja taczki). Dziecko leży brzuchem na piłce. Odpycha się rękoma od ściany lub od podłogi. Jeśli odpycha się od ściany zwiększona jest praca barków. Utrudnieniem tego ćwiczenia może być klaskanie w dłonie przez dziecko, przybijanie piątki z inną osobą, spoglądanie przez kalejdoskop, rzucanie do celu (tak żeby dziecko uniosło tułów). Wpływa to na odwagę dziecka ale także na wzmocnienie mięśni grzbietowych i całego tułowia.
– Utrzymywanie równowagi na piłce
Dziecko leży na plecach na piłce i jest asekurowane przez osobę dorosłą, która trzyma dziecko za nogi lub uda. Dziecko sięga rękoma za siebie do podłogi.
– Uczenie dzieci kopania piłki
Warto zacząć od łatwiejszej wersji, tak żeby dziecko miało satysfakcję z wykonanego ćwiczenia. Można zacząć od dużych obiektów i małych odległości, niesprecyzowanego celu. Potem stopniowo należy zwiększać trudności przechodząc do mniejszych obiektów, większych odległości i sprecyzowanego celu. Ćwiczenie pomaga rozwijać koordynacje oko-noga, koordynację całego ciała, napięcie mięśni, koncentrację, równowagę oraz prawidłową organizacje ruchu.
Najtrudniejszą wersją tego ćwiczenia jest podanie piłki do kogoś i przyjęcie piłki od kogoś i podanie jej dalej. Wymaga to większej koordynacji ponieważ zarówno dziecko jak i piłka jest w ruchu, nie mówiąc już osobie od której dziecko przyjmujemy, lub do której dziecko podaje piłkę.
– Przesuwanie piłki
Przesuwanie piłki za pomocą rąk lub nóg miedzy różnymi obiektami. Może to być przesuwanie w linie prostej lub po slalomie. Jest to przygotowanie do gier zespołowych, które coraz częściej są zmorą dzieci. To ćwiczenie ma na celu oswojenie dziecka z piłką, tak żeby nie bały się nadlatującej piłki, podanej przez kolegę/ koleżankę.
– Rzucanie i łapanie piłki
Zaczynamy od wersji najprostszej – rzucanie dużej piłki do dziecka z bliskiej odległości, tak żeby piłka prawie sama wpadła w ręce dziecka. W ten sposób inicjujemy podniesienie przez dziecko rąk do góry w celu złapania piłki.
Wariacje sensoryczne z użyciem balona
– Ćwiczenie umiejętności dmuchania balona
Żeby ułatwić dziecku nadmuchanie balona, najpierw może go nadmuchać rodzic, spuścić powietrze i dać do nadmuchania balon dziecku. Wtedy dziecko nie musi włożyć tyle siły ile potrzebne jest do nadmuchania balona za pierwszym razem.
– Rysowanie na balonie
Rysowanie swobodne lub rysowanie szlaczków, rysunków, figur. Trudniejsza wersja to: rysowanie na balonie, który jest w ruchu, przywiązanym na nitce do przedmiotu umieszczonego wyżej. Zabawa ta ćwiczy koordynacje oko-ręka i organizację ruchu. Dziecko, żeby sobie pomóc będzie starało się przytrzymywać balon w trakcie rysowania, ćwicząc w ten sposób organizację ruchu.
– Odbijanie przywiązanego balona ręką lub paletką
Trudniejsza wersja, odbijanie lewą ręką jeśli dziecko jest praworęczne. Podczas odbijania można wpleść do zabawy elementy z j. polskiego lub matematyki. Np. odbijamy balon tyle razy ile sylab ma imię dziecka, tyle razy ile jest 7-4 itp. Odbijanie paletką jest wstępem do gry w badmintona lub ping-ponga.
– Balony z różną zawartością
Do kilku balonów wrzucamy po kilka ziarenek pieprzu, grochu, kaszy tak żeby dwa balony miały tą samą ilość tej samej rzeczy np. grochu. Potem dajemy dziecku wszystkie balony, żeby pogrzechotało nimi i dobrało balony w pary pod względem podobieństwa w dźwiękach.