Zapraszamy grupy starszej młodzieży szkolnej na warsztaty artystyczne połączone z dyskusją, które mogą okazać się ważnym przyczynkiem do podjęcia pogłębionej refleksji nad rolą podmiotu politycznego, aktywnie wpływającego na rzeczywistość społeczną. Proponowane przez prowadzących działania zachęcać będą do namysłu nad istotą naszych codziennych aktywności. Połączenie podejścia teoretycznego z praktyką artystyczną będzie miało na celu pobudzanie myśli krytycznej w odkrywaniu politycznego potencjału codziennych aktywności sfery publicznej, będącej w ciągłym, dynamicznym procesie „stawania się”. Warsztaty stanowić będą zatem przede wszystkim próbę ukazania politycznej sprawczości, demokratyzacji oddolnej działalności, która wymyka się „odgórnemu” programowaniu. Towarzyszyć im będzie wspólne zwiedzanie wystawy Życie codzienne w Polsce w pierwszej połowie XXI wieku.
Podczas warsztatów będziemy czerpać inspirację z poszczególnych prac wchodzących w skład wystawy oraz z plastycznego języka znaków graficznych. Zwrócimy uwagę na osoby mijane przez nas każdego dnia, a także zastanowimy się nad sytuacjami codziennymi, które wywołują w nas szok lub wzbudzają sprzeciw. Na koniec spróbujemy w zespołach zaprojektować kampanię społeczną, działanie animacyjne/artystyczne przeznaczone dla wybranej grupy mieszkańców miasta. Wymyślony projekt może okazać się punktem wyjścia dla wyrażania własnego głosu oraz podjęcia działań odpowiadających na wybrany problem współczesnej Polski (nie wyłączając problemów lokalnych).
warsztaty dla grup szkolnych (młodzież 14-16 lat)
20-22.11.2018, godz. 9:00-10:30 (I grupa) i 10:30-12:00 (II grupa)
czas trwania: 1,5 h dla każdej z grup
Cele główne:
– zapoznanie uczestników z tematyką i treścią wystawy;
– rozwinięcie umiejętności krytycznego myślenia i obserwacji życia codziennego – zachodzących zmian i problemów;
– rozwinięcie myślenia „obrazem” i przetwarzania codziennych doświadczeń na język plastyczny;
– rozwijanie poczucia sprawczości na otaczającą rzeczywistość.
Scenariusz:
1. Przywitanie uczestników warsztatów, krótki wstęp o wystawie.
2. Prowadzący proszą, aby każdy z uczestników zastanowił się nad tym, jak wygląda jego typowy dzień. Pomocnym w tym ćwiczeniu będzie rozpisanie takiego planu dnia na kartce. Następnie, niech każdy zaznaczy kolorem te punkty, które są obowiązkowe i nie można ich w żaden sposób zmienić, np. chodzenie do szkoły. Warto zastanowić się: Czy jestem zadowolony ze swojej codzienności? Co chciałbym ewentualnie zmienić – jakie nieobligatoryjne punkty wykreślić, a jakie dodać? Uczestnicy zostają zachęceni do wprowadzenia „poprawek” do swojego planu.
lub
W 4-5 osobowych zespołach uczestnicy wyznaczają na podłodze (taśmą malarską) kontur ciała. Wspólnie myślą o osobach, które spotykamy w trakcie codziennych wędrówek. Kim są? Jak wyglądają? Jak się poruszają? Jakie wzbudzają w nas odczucia? Dlaczego zwracamy na nie uwagę? Następnie każda grupa wybiera jedną z nich i wyklejając karteczkami samoprzylepnymi „środek postaci” wypisuje cechy tej osoby.
3. Każda z grup otrzymuje kartki (przypominające w kształcie znaki drogowe), a następnie rysuje na nich proste znaki graficzne mające odnosić się do tematu wystawy. Prowadzący zachęcają uczestników do przyjrzenia się sytuacjom, które na co dzień ich zadziwiają, szokują
i wielokrotnie pozostają niezrozumiałe. Grafiki mogą przedstawiać pojedyncze gesty, słowa, zachowania, tradycje, postawy społeczne.
4. Na podstawie obejrzanej wystawy oraz własnych doświadczeń, uczestnicy zostają poproszeni o zastanowienie się, z jakimi problemami w życiu codziennym mierzą się współcześni Polacy? Następnie w grupach tworzą projekt np. kampanii społecznej, działań animacyjnych, które odnoszą się do jednego z nich. W zadaniu należy odpowiedzieć na poniższe pytania:
CO TO BĘDZIE?
DLA KOGO?
W JAKIM CELU?
CZYJE PROBLEMY ROZWIĄŻE/POTRZEBY ZASPOKOI?
5. Omówienie
—
O prowadzących:
Joanna Pankau – doktorantka na Wydziale Nauk Społecznych UAM, współzałożycielka Teatru Post Factum, realizującego liczne interwencje miejskie, spektakle, performanse, we współpracy z lokalnymi instytucjami. Współuczestniczy, a także samodzielnie realizuje badania z zakresu kulturowych studiów miejskich w tematyce rewitalizacji, artystycznego aktywizmu miejskiego oraz miejskich mikroobrazów.
Bartłomiej Kalinowski – absolwent kulturoznawstwa i teologii UAM. W latach 2013–2016 lider performatywnej grupy Teatru Post Factum. Na co dzień zajmuje się działaniami z zakresu edukacji artystycznej i kulturowej. Od 2013 roku prowadzi warsztaty tańca izraelskiego. Realizuje także własne projekty artystyczne. Współpracował m.in. z Otwartą Strefą Kultury – Łazarz, Fundacją ARS, Centrum Sztuki Dziecka.
Informacje i zapisy: Joanna Tekla Woźniak – tel. 61 852 9501; joanna.tekla@arsenal.art.pl