Organizując wystawę, chcieliśmy zaprezentować obrazy olejne, gwasze, rysunki, drzeworyty i litografie, jakie my, grono kolegów z czasów około-studenckich posiadamy w swych prywatnych zbiorach. Są to głównie juwenilia, dzieła niewielkich rozmiarów podarowane nam z przyjaźni i sympatii, bo Staszek chętnie i często dzielił się ze znajomymi swoją twórczością. Myślimy, że dla każdego widza może to być interesujące wrażenie, bo większość tych prac nie była dotąd eksponowana.
Przeciwwagą naszego zbioru jest cykl obrazów, zatytułowany „Wielki odpływ”, który zawisł w sypialni artysty. Jego wspólną cechą jest motyw morskiej wyprawy: żaglowce, łódki, statki, okręty. Wszystkie były dedykowane żonie, więc posiadają bardzo osobisty, na wpół intymny charakter. Zawieszone nad łóżkiem w konstelacji chmury te niewielkich wymiarów obrazy nabierają dziś nowego znaczenia podróży, podróży w nieznane… teraz podróży jego duszy. Również one wypływają z domowego portu na szerokie wody masowej publiczności i będzie to niecodzienny, wyjątkowy rejs.
Trzecią częścią wystawy, takim kontrapunktem jest zestaw naszej twórczości. Nie jest to wystawa przeglądowa, podsumowująca nasz dorobek, ale fragmenty, wręcz okruchy twórczości, traktowane jako przykład startu czy wyjścia z tej samej uczelni, w mniej więcej w tym samym czasie, i pożeglowania swoim kursem, ku własnej przystani. Teraz w tej symbolicznej pętli czasu spotykamy się na wspólnej wystawie z nieżyjącym przyjacielem.
Drugim dnem i silnym podtekstem emocjonalnym tej ekspozycji jest fakt, że w tej placówce, w Staromiejskim Domu Kultury Staszek zaczął pracować i tu też spotkało się też grono jego uczniów i przyszłych przyjaciół. Wprawdzie galerii i pracowni plastycznej w dawnej synagodze Wolfa Poppera przy ul. Szerokiej już nie ma, ale jest to nadal ten sam ośrodek. Tak oto objawiają się koleje losu Stanisława Tabisza. Jeszcze nie ukończył studiów, a już zaczął pracować i, jak przyznawał po latach, było to miękko-twarde lądowanie w dorosłe życie i pierwsze marne źródło stałego zarobkowania. Powrócił w to miejsce po 35 latach w marcu 2017 roku wystawą „Kartki ze szkicowników”, a teraz żegnamy go wystawą pośmiertną.
W wystawie udział biorą: Stanisław Tabisz (pośmiertnie), Michał Baca, Zbigniew Cebula, Andrzej Niedoba, Władysław Podrazik, Jacek Taszycki (pośmiertnie), Piotr Wójtowicz.
Wystawa czynna od 1 kwietnia do 14 maja 2022 roku. Wernisaż wystawy 7 kwietnia 2022 r. godzina 18.30.
Wystawa towarzysząca 3. Krakowskim Spotkaniom Artystycznym 2022 – Terytoria.