Repertuar na październik 2013 r.
1 X, wt., 9.00, Dzień dobry, Świnko
2 X, śr., 9.00, Szewc Kopytko i kaczor Kwak
3 X, czw., 9.00, Szewc Kopytko i kaczor Kwak
4 X, pt., 9.00, Szewc Kopytko i kaczor Kwak
6 X, ndz., 16.30, Dzikie Łabędzie
8 X, wt., 9.00, Dzikie Łabędzie
10 X, czw., 9.00, Dzikie Łabędzie
11 X, pt., 9.00, Dzikie Łabędzie
13 X, ndz., 16.30, Dzień dobry, Świnko
16 X, śr., 17.00, Na pełnym morzu – PREMIERA
22 X, wt., 9.00, 11.00 Dzikie Łabędzie
23 X, śr., 9.00, Dzikie Łabędzie
24 X, czw., 9.00, Dzikie Łabędzie
25 X, pt., 9.00, Na pełnym morzu
27 X, ndz., 16.30, Szewc Kopytko i kaczor Kwak
29 X, wt., 9.00 Szewc Kopytko i kaczor Kwak
30 X, śr., 9.00 Dzikie Łabędzie
31 X, czw., 9.00 Dzikie Łabędzie
Kornel Makuszyński
SZEWC KOPYTKO I KACZOR KWAK
reżyseria: Zbigniew Głowacki
dla dzieci od 3 lat
Był sobie raz szewczyk Kopytko, straszny psotnik, prawdziwe utrapienie dla wszystkich, z których postanowił zażartować. Za swoje figle był ciągle karcony przez majstra, Szymona Dratwę, aż uszy od wiecznego ciągania zrobiły mu się wyjątkowo wielkie. Nawet to nie skłoniło jednak szewczyka Kopytko do zaprzestania psot. Z zadowoleniem urządził w swoich wielkich uszach magazyn chłopięcych skarbów. W prawym przechowywał scyzoryk, guziki, kasztany i szpulkę do nici, a w lewym dratwę, trochę smoły, katapultę oraz dwadzieścia kamieni i nadal w każdym napotkanym człowieku widział obiekt swoich złośliwych żartów. W końcu jego psoty sprawiły, że musiał opuścić miasto, w którym mieszkał, i wyruszyć w świat. Podczas swojej wędrówki spotkał kaczora Kwaka – równie wielkiego urwisa, który postanowił przyłączyć się do szewczyka. O tym, co przeżyli podczas swojej drogi i czego się nauczyli, postanowił opowiedzieć Wam reżyser spektaklu.
„Nie ma chyba dorosłego i dziecka nie znających nazwiska Kornela Makuszyńskiego. Jego sympatyczny i pomysłowy Koziołek Matołek to bohater wyobraźni już kilku pokoleń Polaków. Prawie wszyscy znają również nieprawdopodobne przygody krawca Niteczki, który zaszył dziurawe niebo. Starsi pamiętają także parę bliźniaków – Jacka i Placka ze wspaniałej opowieści noszącej tytuł „O dwóch takich co ukradli księżyc", czy „Przyjaciela wesołego diabła". Kornel Makuszyński był pisarzem doskonale rozumiejącym dzieci i doskonale przez nie rozumianym, uwielbianym za humor i za umiejętność wywoływania w duszy czytelnika głębokich wzruszeń. Dobrym tego przykładem jest bajka Szewc Kopytko i Kaczor Kwak. Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że jej bohater to nic niewart łobuz, i że ciągle będzie sprawiał kłopoty wszystkim, którzy z nim się zetkną. Ale autor jest optymistą, wierzy w ludzkie serce. Według niego, nawet to najtwardsze mięknie na widok łez i dzięki nim potrafi się odmienić. A ponieważ teatr to nie tylko zabawa, ale również miejsce, w którym się wzruszamy i zastanawiamy się nad tajemnicą ludzkich serc, postanowiliśmy przenieść na scenę tę bardzo dziwną bajkę. Jeśli się Wam spodoba, sięgnijcie po książki Pana Kornela" Zbigniew Głowacki
DZIKIE ŁABĘDZIE
Premiera: 1 czerwca 2013 r.
na podstawie baśni: H. Ch. Andersena
scenariusz: Jerzy Bielunas
reżyseria: Jerzy Bielunas
scenografia: Anna Chadaj
muzyka: Tomasz Łuc
choreografia: Maciej Florek
Pewien król miał dwanaścioro dzieci – jedenastu synów i córkę, Elizę. Wszyscy byli dzielni i waleczni, a najodważniejsza z nich była Eliza. Pewnego dnia król postanowił ożenić się po raz drugi. Pojawienie się macochy w pałacu zakłóciło szczęście rodzeństwa. Zła królowa dzięki podstępowi i czarom wygnała w świat królewiczów, zamieniając ich w dzikie łabędzie. Kiedy miejsca w pałacu zabrakło także dla Elizy, wygnana z domu dziewczyna wyruszyła na poszukiwanie braci. Wkrótce odkryła, co się z nimi stało. Dowiedziała się także, że aby odwrócić zaklęcie złej królowej, potrzebna jest odwaga i poświęcenie. Przywrócić dawną postać królewiczom mogły jedynie koszule utkane z pokrzyw, przy czym osoba, która zdecyduje się je przygotować, musi do zakończenia swojej pracy zachować całkowite milczenie. Eliza postanowiła podjąć się tego trudnego zadania, nie wiedząc, że przyjdzie jej nie tylko znosić w milczeniu zadawany przez pokrzywy ból, ale także pozostać niemą, w obliczu zagrożenia własnego życia i utraty ukochanego. Czy jej poświęcenie przyniesie zamierzony efekt i zły los odwróci się od rodzeństwa – tego dowiecie się podczas przedstawienia.
Przygotowana przez twórców spektaklu wersja jednej z najbardziej znanych i rozpoznawalnych baśni H. Ch. Andersena to poetycka, choć przepełniona grozą opowieść o sile miłości, cierpliwości i wytrwałym dążeniu do celu.
Janosch
DZIEŃ DOBRY ŚWINKO
przekład: Emilia Bielicka
adaptacja: Henryk Hryniewicki
dla dzieci od 3 lat
Tygrysek i Miś to najlepsi przyjaciele. Od zawsze. Razem się bawią i razem pracują. Mogą na siebie liczyć. Lubią spędzać razem czas. Jednak pewnego dnia pomiędzy dwójkę przyjaciół wkracza Świnka. Zupełnie inna niż odpowiedzialny Miś, świetna zarówno w wymyślaniu zabaw, jak i w unikaniu obowiązków… Nowa znajoma fascynuje Tygryska, który chce spędzać z nią każdą wolną chwilę. Czy jednak można żyć samą zabawą i czy warto zapominać o starych przyjaciołach? Tego dowiecie się podczas przedstawienia.
Sławomir Mrożek
NA PEŁNYM MORZU
reżyseria: Joanna Zdrada
scenografia: Joanna Zdrada
muzyka: Krzysztof Konieczny
dla młodzieży i dorosłych
Bezkresne morze. Tratwa. Trzy krzesła, trzech mężczyzn, kosz piknikowy z pełną zastawą i kompletny brak jedzenia. Sytuacja bez wyjścia – prędzej czy później przyjdzie moment, w którym w głowach zaświta myśl o jedynym dostępnym pożywieniu. Jednak nie wszystkim dane będzie jeść – aby dwóch mogło być sytych, trzeci musi zostać zjedzony. Mikrospołeczność tratwy przystępuje do niełatwego zadania przypisania ról – kto siądzie przy stole, a kto skończy jako serwowane danie? Apelowanie do szlachetności zebranych i czekanie, aż ktoś zgłosi się na ochotnika, tak jak w życiu – nie sprawdza się… Przemoc fizyczna jest zbyt barbarzyńska – cywilizowana społeczność, nawet jeśli składa się z tylko trzech osobników, musi opierać się na ładzie, logice i rozwiązaniach, które chociażby stwarzają pozory racjonalnych. Rozpoczyna się pełna absurdalnych argumentacji dyskusja, kto ma prawo jeść, a kto powinien być jedzony. Stereotypy językowe, odwołujące się do humanizmu i demokracji, maskują rzeczywistość opartą na przemocy i ucisku. Nie trzeba dużo czasu, aby pojawiły się koalicje i wyobcowani, silni i słabi… Kat, pomocnik i ofiara – trzej mężczyźni i trzy role do odegrania w dramacie rozgrywającym się pod płaszczykiem komedii.