Wystawa „Łódzkie mody. Moda i akcesoria strojów XIX – XX w.”
19 marca – 3 maja 2015
Miejsce: Galeria Wystaw Czasowych
Muzeum Miasta Łodzi, ul. Ogrodowa 15
Wernisaż: 18 marca (środa), godz. 18:00
Kurator, autor scenariusza i aranżacji: dr Łukasz Grzejszczak
Współpraca merytoryczna: Ewa Derkacz – Królewska
Współpraca organizacyjna: Anna Małaczyńska
Opieka konserwatorska: Ewa Derkacz-Królewska, Agata Pawelec
Konsultacje w zakresie opieki konserwatorskiej nad tkaninami: Jacek Królewski
Projekty plastyczne: Mariusz Piwecki
Oprowadzanie kuratorskie:
22 marca 2015 (niedziela), godz. 12:00
Prowadzący: dr Łukasz Grzejszczak
Wstęp wolny
W przestrzeni galeryjnej starano się oddać istotę kulturowych zagadnień recepcji mody w środowisku łódzkiego mieszczaństwa i burżuazji. Ekspozycja jest podzielona na następujące sekwencje:
- Manewry bieliźniarstwa – bielizna osobista i nocna ;
- Przed lustrem – higiena i kosmetyki ;
- Moda dziecięca ;
- W buduarze i salonie – moda domowa i wizytowa ;
- Łódzkie pory roku – stroje codzienne, okrycia wierzchnie i nakrycia głowy;
- Letniska i promenady kurortów – stroje spacerowe, rekreacyjne i sportowe ;
- Bale, rauty, reduty oraz wieczory w teatrze – stroje wieczorowe i balowe.
Przy tworzeniu wystawy „Łódzkie mody. Moda i akcesoria stroju XIX-XX w.” wykorzystano zarówno obiekty pochodzące z lokalnych firm i pracowni, jak również o łódzkiej proweniencji, zamawiane i kupowane często przez najzamożniejszych łodzian w europejskich stolicach. Należy jednak zaznaczyć, że z uwagi na społeczne uwarunkowania dotyczące ubioru (jego zniszczenie, czy przeróbki), zachowała się jedynie niewielka część eksponatów.
Ekspozycja prezentująca tak różnorodne aspekty mody, przybliżyć ma Odbiorcom nie tylko zapomniane stroje i akcesoria, ale również realia dawnego życia i obyczajowości,tworzące codzienne otoczenie człowieka. Prezentowane obiekty stanowią własność muzeów: Muzeum Miasta Łodzi, Centralnego Muzeum Włókiennictwa, Muzeum Miasta Pabianic, Muzeum Miasta Zgierza, Muzeum Mazowieckiego w Płocku i osób prywatnych, w tym do historyka sztuki, marszanda i publicysty Adama Leja – właściciela największej polskiej kolekcji strojów i ich akcesoriów.
Modę wyróżnia przemijanie, oddalanie się i odchodzenie kolejnych, następujących po sobie trendów. Postrzegana jest jako rodzaj zachowań społecznych, wzajemne relacje i zależności między ubiorem-strojem-kostiumem, które należą nie tylko do podstawowych kategorii badawczych kostiumologii, ale także od przełomu XIX i XX wieku stanowią ważny składnik otaczającej człowieka ikonosfery. W ujęciu historycznym i współczesnym moda staje się wizualnym komunikatem identyfikującym ludzi według przyjętych powszechnie reguł społecznego kodu, dając tym samym możliwość zaprezentowania się zgodnie z ogólnymi zasadami, a zarazem w zindywidualizowanej formie za pomocą medium stroju.
W świadectwach epoki charakteryzujących stroje łodzianek końca XIX i początku XX wieku przeważają niezbyt pochlebne opinie. Powieściopisarka, poetka i publicystka współpracująca z łódzką prasą – Jadwiga Zalasnowska – Elzenbergowa pisała o kobiecych strojach „[…] są one kosztowne, zamaszyste, krzykliwe, rzucające się w oczy barwami i połyskiem[…]”
źródło: http://www.e-kalejdoskop.pl/