Zrealizowana z rozmachem klasyczna opowieść. Królowa Śniegu dla europejskich odbiorców to historia klasyczna, doskonały przykład literackiej ilustracji odwiecznego konfliktu dobra ze złem. Opowieść interesująca, bo wyjątkowo plastyczna i przejmująco opowiedziana. Przynależność do kanonu literatury dziecięcej często powodowała strywializowane jej treści. Co jeśli potraktować ją jako uniwersalną opowieść o wartościach ważnych zarówno dla najmłodszych i najstarszych widzów? Takie założenie przyświecają inscenizacji „Królowej Śniegu” powstającej w koprodukcji Teatru Wielkiego w Poznaniu i Szkoły Baletowej Anny Niedźwiedź.
Jest ona dziełem synkretycznym spójnie ąłczącym elementy baletowe, operowe, sztuk akrobatycznych wraz szeroko rozumianą cyrkowością. Zaangażowanych w spektakl jest ponad setka wykonawców
Ambitna kultura zrozumiała dla wszystkich, wyjątkowe dzieło
Ideą przyświecającą powstawaniu poznańskiej adaptacji jest zagospodarowanie przestrzeni w kulturze, która wytworzyła się poprzez spolaryzowanie audytorium oczekującego sztuki awangardowej, a tymi, którzy oczekują po prostu rozrywki, odbiorcami dziecięcymi a dorosłymi, stałymi, obytymi bywalcami opery a przypadkowymi jej gośćmi, przez zaistnienie w nurcie, który nazwać możemy kulturą środka. Na kanwie baśni
o uniwersalnym przesłaniu przeplatają się elementy kanoniczne dla tańca klasycznego kontrowane tańcem nowoczesnym i akrobatyką, muzyki nawiązującej do tradycyjnych dzieł epok minionych, ale również sięgającej po rozwiązania obecne w muzyce filmowej, jazzie, popie. Pośród klasycznego symfonicznego instrumentarium pojawia się wiele nietypowych instrumentów perkusyjnych na przykład karaibski hang drum.
Baśń jest gatunkiem ponadczasowym, ponadpokoleniowym, dzięki tej własności i przekazywaniu na różnych poziomach narracji treści skierowanych do różnych typów audytorium, poznańska adaptacja ukierunkowana będzie na wspólne obcowanie z kulturą całych rodzin, wychodząc naprzeciw oczekiwaniom zarówno dzieci, jak i dorosłych. O potrzebie kreowania opisanego wyżej typu repertuaru świadczy dotychczasowy sukces frekwencyjny „Alicji w Krainie Czarów”, spektaklu stworzonego przez tych samych twórców i podobne grono wykonawców oraz zaplecze instytucjonalne. Inscenizacja Lewisa Carrolla już 3 sezony gości na deskach Teatru Wielkiego w Poznaniu, za każdym razem zapełniając widownię. Do tej pory obejrzało ją ponad 11 tysięcy widzów , a planowane są dalsze jej wystawienia. Jest to szczególnie istotne, gdyż jednym z głównych zadań spektaklu było przyciągnięcie i zatrzymanie nowych odbiorców sztuki operowej i baletowej, o osiągnięciu tego celu i ważnej roli w edukacji muzycznej widowiska zaświadcza referat wygłoszony przez Dominikę Stopczańską „Przez dzieci i dla dzieci – G. Kaczmarek, A Niedźwiedź, Alicja w Krainie Czarów”
na ogólnopolskiej konferencji „Literatura dla dzieci w kalejdoskopie sztuki” organizowanej przez Akademię
Muzyczną im. Karola Szymanowskiego w Katowicach.
Edukacja: uczeń-mistrz, dzieci dzieciom
Niezwykle istotnym elementem wpisanym w powstawanie „KrólowejŚniegu” jest edukacja artystyczna. Spektakl jest unikatowym doświadczeniem dla młodych wykonawców – mogą oni zaprezentować swoje umiejętności na deskach renomowanej sceny publicznej instytucji kultury, co stanowi bardzo istotny element motywujący w trakcie całorocznej pracy przygotowawczej. Występując u boku profesjonalnych solistów Teatru Wielkiego młodzi artyści zdobywają doświadczenie obserwując swoich mistrzów przy pracy, poznają zaplecze działalności teatralnej i rozwijają poczucie odpowiedzialności osobistej i zbiorowej za jakość wykonania będąc częścią profesjonalnego spektaklu. Przede wszystkim jednak, co uczniowie sami podkreślają, jest to w ich życiu wielkie, wyjątkowe i ważne przeżycie, które na zawsze zapada w pamięć. Ponad dwudziestoletnie doświadczenie reżyserki w tworzeniu spektakli przy udziale dzieci powoduje, że ich występ to nie uroczy dodatek do choreografii, lecz istotny wyjątkowy element stanowiący kanwę ruchu scenicznego, kontrapunktowanego przez role solistyczne. Dzięki temu do młodej widowni docierają zarówno treści zawarte w opowieści: wytrwałość, poświęcenie, odwaga, dobroć, przywiązanie, ale również przykład swoich rówieśników obecnych na scenie pokazuje, że istnieje alternatywa dla telewizji i komputera w postaci zaangażowania w aktywność artystyczną i ruchową, a determinacja i samodyscyplina nawet w młodym wieku może zaprowadzić na deski Teatru Wielkiego.
Spektaklom towarzyszą również warsztaty w szkołach prowadzone na terenie Wielkopolski. Z badań National Endowment for the Arts prowadzonych na przestrzeni kilkudziesięcioleci wynika, że od lat 80′ średnia wieku osób bywających w operze podwyższyła się o ponad 20 lat, w obliczu tych danych ważną społecznie misją jest przyciąganie nowego pokolenia do teatrów i zaszczepianie w nim zamiłowania do wyrafinowanych form kultury oraz dobrych doświadczeń. Dzięki atrakcyjnej formie – wielość bodźców, do których przyzwyczaiła współczesna narracja medialna oraz łatwo percypowane przez najmłodszych, na co wskazują neurokognitywne badania Isabelle Peretz, rytmy i barwy – nawet bardzo małe dzieci pozostają skupione i zainteresowane w trakcie pełnowymiarowego spektaklu, a sukces frekwencyjny „Alicji w Krainie Czarów” i opinie docierające do twórców po spektaklu („mamo kiedy przyjdziemy tu znowu?” ) potwierdzają skuteczność realizatorów w realizacji wyżej wspomnianej misji.
Wartość współpracy i wspólny wysiłek
Profesor Janusz Czapiński, wieloletni kierownik badań
„Diagnoza Społeczna”, wskazuje na fakt, żi jednym z głębszych problemów społeczeństwa polskiego jest patologiczny indywidualizm. W spektakl „KrólowaŚniegu” zaangażowała się mnogość instytucji: Teatr Wielki, 4 szkoły artystyczne, Fundacja Artystyczno – Edukacyjna Anny Niedźwiedź, Fundacja Muzyczna APOLLO, orkiestra Sinfonietta Polonia oraz grono wykonawców z różnych środowisk artystycznych, zaangażowanych w produkcję spektaklu jest ponad 200 realizatorów i wykonawców . Jest to czytelny dla wszystkich przykład, że stworzenie wyjątkowego dzieła cieszącego się powszechnym uznaniem, jakim jest już „Alicja w Krainie Czarów”, a jakim prawdopodobnie będzie „Królowa Śniegu”, potrzebne jest wyjście ponad swój partykularny interes i wspólne tworzenie efektu, który bez zaawansowanej kooperacji nie byłby możliwy. Zaangażowanie artystów wielu dyscyplin: śpiewaków, tancerzy, muzyków, akrobatów, lalkarzy tworzy różnorodną całość, w której zostaje zachowana indywidualna odrębność połączona we wspólnym dążeniu do możliwie wysokiej artystycznej jakości i jak najwyższej siły oddziaływania na publiczność.
——————————————————-
Pomysł i reżyseria: Anna Niedźwiedź
Muzyka: Gabriel Kaczmarek
Choreografia:
Viktor Davydiuk, Przemysław Grządziela, Magdalena Kossakowska, Sandra Napierała, Anna Niedźwiedź, Iwona Ratajczak, Karolina Sierant, Wiera Szymańska, Beata Wrzosek-Dopierała
Orkiestra: Sinfonietta Polonia pod batutą Cheung Chau
Przygotowanie charakteryzacji: Anna Hampelska
Przygotowujący solistów śpiewaków: Donata Hoppel
Przygotowujący chór: Michał Sergiusz Mierzejewski
Konsultant ds. akrobatyki: Tomasz Rodak
Plakat: Ryszard Kaja
Strona spektaklu:
Najbliższe terminy spektakli w Teatrze Wielkim w Poznaniu:
Premiera:
22 marca 2016 r. godz. 18:00
23 marca 2016 r. godz. 11:00 i 18:00
Czas trwania spektaklu – 2 godziny 20 min w tym jedna przerwa.