To również doskonała okazja na ułatwienie dziecku kontaktu z innymi dziećmi z atopią i wymienienie się doświadczeniami z osobami będącymi w podobnej sytuacji.
Wymaga jest jedynie rejestracja przez stronę internetową akcji: www.haloatopia.pl.
W najbliższym czasie będziemy w Krakowie (15 grudnia).
Atopowe zapalenie skóry jest chorobą przewlekłą, przebiegającą z okresami zaostrzeń i remisji. W krajach wysokouprzemysłowionych występuje już u 15-20 proc. dzieci i obserwuje się dalszy wzrost liczby zachorowań. AZS to jednak nie tylko zmiany skórne, to także obciążenie psychiczne dziecka i jego bliskich. Psycholog mgr Ewa Góralczyk podczas spotkania w ramach projektu Halo! Atopia wyjaśniła, że zachorowanie dziecka na atopowe zapalenie skóry jest przykrym i stresującym wydarzeniem w życiu dziecka i jego rodziny, zaburza bowiem codzienne funkcjonowanie, wprowadza zmiany, ograniczenia i utrudnienia, wiąże się z częstymi wizytami u lekarza, a czasem nawet z hospitalizacją. Dodatkowym utrudnieniem dla rodziców i opiekunów dzieci z AZS jest fakt, że ich pociechy mogą mieć problemy z zasypianiem, bywają rozdrażnione, nerwowe, często boją się planować przyszłość, z trudem koncentrują się w szkole lub przedszkolu i nie zawsze radzą sobie z reakcjami otoczenia dostrzegającego zmiany skórne. Psycholog radziła wmontowywać w życie dziecka nakazy i zakazy związane z chorobą w ten sposób, żeby chorowanie swoim rozmiarem i ciężarem nigdy nie przykrywało codziennych aktywności. Szczególną uwagę trzeba zwracać na samoocenę malucha i jego poczucie wartości. Ważne jest budowanie w dziecku poczucia, że nie tylko jego wygląd jest ważny, że nie definiuje on tego, jakie zdolności czy umiejętności posiada. Dlatego warto podkreślać, w czym nasza pociecha jest dobra, tworzyć okazje do osiągania przez nie sukcesów i czucia z nich dumy. Ważną rolę pełni także zachęcanie do tworzenia planów i pomaganie w ich realizacji. Inną radą dla rodziców atopików jest nie wyręczanie dziecka, a raczej uczenie go samodzielności i odpowiedzialności, za którymi idzie redukcja lęku przed nieznanym i poczucie wpływu na wydarzenia. Mgr Ewa Góralczyk podpowiadała ponadto rodzicom, aby wysłuchiwali dzieci nie oceniając przy tym ich uczuć i emocji. Rozmawiali o tym co jest trudne, nie tylko ze swoją pociechą, ale także z małżonkiem, pozostałymi dziećmi, dziadkami, przyjaciółmi, a co najważniejsze, aby pamiętali, że obowiązki można dzielić, prosić innych o pomoc, a nie brać wszystkich trudów wyłącznie na siebie. Istotne jest bowiem, aby rodzina była szczęśliwa, a choroba nie stanowiła głównego tematu życia domowego. Są to oczywiście zadania trudne, ale warto pamiętać, że z atopią można dobrze i godnie żyć, realizować swoje marzenia, uczyć się i rozwijać.