Autorka w trzech opowieściach opisała przygody krasnoludka Kapturka, który wyszedł spod ręki grafika, ożywiony jakimś cudem, wyjrzał na drugą stronę kartki i od tej pory nie można było go powstrzymać, by nie niósł pomocy bajkowym postaciom, które wpadły w tarapaty.
Pochodzę z miasteczka leżącego u podnóża Gór Świętokrzyskich. Byłam sierotą. Patrzyłam na świat uważniej niż inne dzieci – wrażliwiej. Zaczęłam od poezji. Pewnego pamiętnego lata napisałam pierwszy bardzo emocjonalny wiersz. Potem już sporadycznie pisane wiersze lądowały w szufladzie. Przez dwadzieścia pięć lat pracowałam w Telewizji Polskiej. Byłam operatorem obrazu i animatorem filmowym. Miałam wspaniałą pracę i dużo małych sukcesów. Nie przestałam pisać do szuflady. Pewnego dnia, kiedy pojawił się na świecie Internet, dostałam nową możliwość – kontakt z innymi piszącymi wiersze. Tak powstały internetowe przyjaźnie i możliwość wymiany doświadczeń. Pierwszym sukcesem była publikacja opowiadania "Dziewczyna w ciemnozielonych szpilkach" w miesięczniku "Bluszcz", potem nagroda za opowiadanie "Cyrk przyjechał" oraz nagroda za miniaturę poetycką i wreszcie pierwsza wydana nowela "Cień ważki", druga wydana książka to "Opowiadania z lumpeksu".
Ile dobrego może zrobić mały, śmieszny krasnoludek?
Mieszka w zimnej Finlandii, ale serce ma gorące i życzliwe ludziom.
Jego pomoc bywa niezbędna, aby spotkane postaci odzyskały spokój, znalazły szczęście i miłość.
Może trochę za dużo filozofuje, ale zawsze ma rację.
Nie potwierdza tego jego marudny kot – towarzysz wspólnych podróży. Koty mają inne racje.
To już trzecia książka Marty Hanny Precht. Całkiem niepodobna do poprzednich i nie jest to celowy zamysł autorki. Po prostu kiedyś w biały zimowy dzień, odwiedził ją mały człowieczek i zapytał:
– Nazwałaś mnie Kapturek… i co dalej?
Bajki ze śniegu
dla dzieci i tych, którzy dziećmi być nie przestali
Marta Hanna Precht
165 x 224 mm
116 stron
Oprawa twarda
Więcej informacji: Wydawnictwo Bernardinum