Bolesław Prus tak w 1855 r. zachwalał uroki przyrodnicze tego miejsca:
Otóż natura stanowi największy wdzięk Nałęczowa. (…) Gdy twej poetycznej naturze nie wystarcza park – możesz pójść do lasu albo w pole, albo na łąkę. A jeżeli masz ochotę do wycieczek górskich, znajdziesz tu i góry rozmaitej postaci, tudzież na parę wiorst długie wąwozy. Jeżeli tęsknisz do wody, masz i wodę bądź w formie stawu, (…), bądź w formie rzeczki, która wężowym ruchem przemyka się przez łąkę między grabami i wierzbami.
(„Kurier Warszawski” 1885, nr 155)
Park Zdrojowy, położony w centrum miasta, jest oazą ciszy i spokoju. Spacerowicze mogą dokarmiać oswojone łabędzie i wiewiórki.
Początki Parku Zdrojowego w Nałęczowie sięgają końca XVIII wieku. Na terenie parku znajduje się Pałac Małachowskich, najstarsze zabytkowe sanatorium, łazienki oraz domki: angielski, grecki i biskupi. Wnętrze Pałacu Małachowskiego kryje wspaniały rokokowy i późnoklasycystyczny wystrój. Sala Balowa pałacu i jej sąsiednie salony udekorowane są stiukami. Park Zdrojowy przystrojony jest rzeźbami i pomnikami (m.in. Stefana Żeromskiego i Bolesława Prusa). Odwiedzający mogą także skorzystać z uroków palmiarni, gdzie mogą ugasić pragnienie wodami mineralnymi.
Zdjęcie pochodzi ze strony www.naleczow.pl