Poszła Karolinka do Gogolina

Poszła Karolinka do Gogolina
Poszła Karolinka do Gogolina
a Karliczek za nią jak za młodą panią
z flaszeczką wina.

Wróć se, Karolinko, napij se wina
Wróć se, Karolinko, napij se wina
a bydziesz czorwona
a bydziesz czorwona
jako malina.

Szła do Gogolina przedsa patrzyła
Szła do Gogolina przedsa patrzyła
ani se na swego
synka szykownego
nie obejrzała.

Wróć se Karolinko bo jadom goście
Wróć se Karolinko bo jadom goście
joł se już nie wrócam
bo se bardzo smuca
boch już na moście.

Pod tom kamienicom bronny koń stoi
Pod tom kamienicom bronny koń stoi
już se Karolinka
już se Karolinka
do ślubu stroi.

Jak se nastroiła, bardzo płakała
Jak se nastroiła, bardzo płakała
swój zielony wionek
swój zielony wionek
z głowy stargała.

Prowadźże mnie, dróżko, hen, w daleki świat
Prowadźże mnie, dróżko, hen, w daleki świat
znajda tam inkszygo
synka szykownego
co mi bydzie rad.