Jak więc możesz wspomóc swoje dziecko w łagodnym i bezpiecznym przyjmowaniu bodźców „bombardujących” jego wrażliwy, rozwijający się układ nerwowy?
Jedną z najbezpieczniejszych form wspomagania zdrowia i rozwoju dziecka jest terapia czaszkowo-krzyżowa (kranialna, kraniosakralna, masaż czaszkowy, z ang. craniosacral). Przeznaczona jest do pracy ze zdrowym niemowlęciem i dzieckiem, jak również z wcześniakami, noworodkami z problemami okołoporodowymi i dziećmi z różnorakimi schorzeniami.
Stosowany w terapii czaszkowo-krzyżowej delikatny, motylkowy dotyk, pozwala na uwolnienie napięć, które gromadzą się w ciele dziecka. Podczas każdego porodu czy to fizjologicznego czy też niefizjologicznego (wywoływanego lub przez cesarskie cięcie) dziecko ulega traumatyzacji. Jest to jeden z największych wysiłków jakie musi podjąć maleństwo na początku swojej drogi życia. Dodatkowo podawane leki torujące (przyśpieszające) poród, jak i używane narzędzia mogą zwiększyć rozmiar traumatyzacji.
Powstałe po tych pierwszych doświadczeniach problemy: z zasypianiem, objawy niepokoju, rozdrażnienia, niestrawności, kolki, niechęć do przytulania, a w późniejszym czasie – problemy w nauce, zez, jąkanie, tiki nerwowe, moczenie nocne i lęki, mogą zostać rozwiązane przez delikatny dotyk terapii czaszkowo-krzyżowej i konkretne układy terapeutyczne, czy też masaż motylkowy, którego terapeuta uczy rodziców dziecka podczas spotkania terapeutycznego.
Jak wygląda terapia?
Nie wymaga ona bezpośredniego kontaktu ze skórą dziecka, ubranko powinno być miękkie, lekkie nie krępujące ruchów. Terapeuta w czasie zabiegu, który średnio trwa ok 45 minut u dzieci (w zależności od wieku), często jednak nie więcej niż 20 min, wykonuje konkretne układy terapeutyczne, dotykając dziecko w różnych miejscach: na główce (układy sprawdzające kości czaszki), klatce piersiowej, kości krzyżowej, stopach, delikatnym, motylkowym dotykiem pozwalającym na rozluźnienie tkanek miękkich i kostnych w obrębie układu czaszkowo-krzyżowego małego pacjenta (zespołu membranowego opony twardej i przyczepionych do niej struktur kostnych czaszki, kręgosłupa i kości krzyżowej). Duża część technik skierowana jest na przywrócenie naturalnego, wzajemnego ruchu kości czaszki i elastyczności membran otaczających mózgowie i rdzeń kręgowy. Zabieg uwalnia różne ograniczenia i dysfunkcje w ciele i przywraca ruchomość układu (dobre samopoczucie). Dziecko po zabiegu jest rozluźnione, wypoczęte, często zasypia podczas terapii.
W pracy fizjoterapeutycznej, która wymaga pełnego zrozumienia pacjenta, jego problemów i zapewnienia mu maksymalnego usprawnienia i powrotu do zdrowia, TCK stanowi ogniwo łączące różne techniki podejścia do pacjenta. Daje możliwość nie tylko prowadzenia dziecka w samodzielnej terapii, ale doskonale rozluźnia, przygotowuje ciało i umysł małego pacjenta do ciężkiej pracy podczas stosowania innych metod np. Vojty czy terapii Bobath. Wspomaga mobilizację organizmu i wzmocnienie jego naturalnych zasobów, pomaga na drodze powrotu do pełnej sprawności i zdrowia.
Certyfikowany instruktor terapeuta Terapii czaszkowo-krzyżowej, mgr Justyna Sadowska
http://www.craniosacralterapia.pl/