Żyją w stresie, frustracji, poczuciu bezradności… Ponad wszystko kochają własne dzieci, jednak miłość ta przeplata się z wyrzutami sumienia i poczuciem wewnętrznej i zewnętrznej presji, bo przecież „muszę się poświęcić”. Dlaczego mamy bywają nieszczęśliwe i jak to zmienić?
Macierzyństwo potrafi uskrzydlać, dawać poczucie spełnienia, wyzwalać niespożyte pokłady radości, motywować do różnego rodzaju działań. Bywa jednak, że kobiety-mamy czują się zagubione, nie radzą sobie z emocjami, trudno im sprostać wizerunkowi Idealnej Mamy Idealnego Dziecka, który sobie narzucają.
Konieczność godzenia obowiązków rodzinnych i zawodowych lub cały dzień w czterech ścianach „tylko z dzieckiem”, odłożone plany i marzenia, ogrom obowiązków, ciągły brak czasu dla siebie… i te zderzenia rzeczywistości z „przecież miało być tak pięknie” – przytłaczają wiele kobiet, wprawiają w stan poczucia winy, żalu, powodują wewnętrzny konflikt.
W efekcie trudno zachować cierpliwość, gdy po raz kolejny dziecko o coś pyta, z uwagą spędzać z nim czas, odpowiednio odczytywać swoje i jego potrzeby, po prostu być zadowoloną z życia kobietą i cierpliwą mamą.
(NIE) na ostatnim miejscu
Bardzo łatwo „odłożyć siebie na bok”, zapomnieć o tym, że jest się człowiekiem, kobietą. Matka „ma się przecież poświęcić i niczym robot, na nigdy niekończących się bateriach pracować dla dobra domowego ogniska” – niestety takie przekonanie nadal pokutuje w naszym społeczeństwie.
Zapominamy ciągle o tym, że bez szczęśliwej mamy, która świadomie podchodzi do swojego macierzyństwa, która akceptuje i zna siebie, potrafi odpowiednio reagować na zachowania i potrzeby potomka, to domowe ognisko nigdy nie będzie płonęło ogniem poczucia bezpieczeństwa i miłości. Nie zapewni dziecku mocnego fundamentu wartości, odpowiedniego wzorca zachowań.
Jak podkreśla wybitny psycholog Wojciech Eichelberger – i co warto zapamiętać: „Poświęcenie może być albo pogodne, albo być poświęceniem – udręką. Jeśli poświęcenie jest pogodne, ofiarowane dziecku bez wysiłku, bez oczekiwania czegoś w zamian, to jest to dobre poświęcenie. Dzieci nie chcą poświęcenia. Najbardziej jest im potrzebne, by rodzice byli szczęśliwi i dostępni – a nie zajechani, zirytowani, zagonieni i napięci poświęcaniem się dla nich. Warto więc dbać o właściwe ustawienie granic naszego poświęcenia. Jeśli poświęcenie przestaje być bezinteresownym dawaniem – to znaczy, że granica została przekroczona i zaczynamy nieświadomie zadłużać nasze dziecko. Po latach będziemy mu wypominać: „Ja wszystko dla ciebie poświęciłam, a ty teraz jesteś taki niedobry” – czego oczywiście nie należy robić„.
Mądra troska o siebie
Pamięć o sobie to nie egoizm – to mądrość, która procentuje nie tylko w relacjach rodzinnych, ale również czyni życie każdej kobiety pełniejszym, szczęśliwszym. Jak się nauczyć mądrej troski o siebie?
Ucząc się, jak żyć w harmonii z samą sobą, z bliskimi, ale również ze swoimi pragnieniami – można nadać życiu zupełnie nowych barw. Staje się ono radośniejsze, mniej w nim stresu, niepokoju, czarnych myśli. Umiejętność wyciszania się i pokojowego rozwiązywania konfliktów w rodzinie czyni ją miejscem bezpiecznym, stabilnym.
Warsztaty są dostępne przez Internet i składają się z 7 modułów: Przekonania, Uważność, Emocje, Dbanie o siebie, Naturalny potencjał, Wymagania, Szczęście rodzinne. Dzięki takiej strukturze, każda mama może porządkować kolejne sfery swojego życia, ustalać priorytety, uczyć się technik relaksacji, odpowiednich reakcji na różne zachowania dzieci oraz mądrej troski zarówno o nie, jak i o siebie. Ćwiczenia, filmy sytuacyjne, zadania – pozwalają przyjrzeć się sobie i swojemu życiu. Kolejne lekcje wyznaczą rytm pracy nad sobą, motywują, dostarczają potrzebnej wiedzy i praktycznych wskazówek.
Więcej o warsztatach: ZrelaksowanaMama.pl