Rodzice wychodzą więc z założenia, że dziecko, które stosunkowo wcześnie rozpocznie swoją przygodę z komputerem, będzie miało ułatwiony start w dorosłość. Jest to bardzo poniekąd słuszne rozumowanie, biorąc pod uwagę, że już w tej chwili pracodawcy poza odpowiednimi studiami, znajomością języka obcego, oraz doświadczeniem, zwracają uwagę na umiejętność obsługi komputera i programów biurowych typu pakiet MS Office.
Nie powinno się jednak zapominać o zagrożeniach. Zagrożenie niosą zarówno źle dobrane gry komputerowe, które mogą zaburzyć poczucie rzeczywistości, oraz wpłynąć na pojmowanie „dobra” i „zła”, jak i swobodne „surfowanie po sieci” (bez nadzoru rodziców), które jest niebezpieczne ze względu na łatwy dostęp do treści pornograficznych i scen przemocy. Poza tak oczywistymi zagrożeniami jak niekontrolowany przepływ niekorzystnych treści, czy obniżenie sprawności fizycznej i psucie się wzroku istnieje jeszcze zagrożenie o którym mówi się znacznie rzadziej. Zagrożenie o podłożu stricte psychicznym – jest to uzależnienie.
Zagrożenia
Nie wszyscy zdajemy sobie sprawę z faktu, że uzależnić można się nie tylko od używek typu papierosy, alkohol czy kawa, ale także od rutynowo powtarzanych czynności czy też używania niektórych przedmiotów. Jeśli patrzeć na problem uzależnień w ten sposób, to można dojść do wniosku, że możemy uzależnić się właściwie od wszystkiego! Szczególnie silnie uzależniające są rzeczy, które sprawiają nam wyjątkową przyjemność. Wszystko zaczyna się niewinnie, powiedzmy od zakupu nowej gry komputerowej… O ile osoba dorosła, jest w stanie zaplanować swój dzień pod kontem obowiązków i przyjemności i chcąc nie chcąc, będzie wiedziała, że musi oderwać się od czynności, która ją zaabsorbowała (w tym wypadku od danej gry) na rzecz innych zadań, które ma do wykonania; to dziecko dla którego zabawa jest niezwykle istotna, będzie miało z tym o wiele większy problem. Uzależnione dziecko odcina się od otoczenia, jego myśli krążą wokół czynności od której jest uzależnione. W związku z tym pogarszają się jego kontakty z rodziną i rówieśnikami, przestaje skupiać swoją uwagę na wszystkich innych czynnościach, skąd mogą brać się problemy szkolne.
Gry – ucieczka od problemów
Gry komputerowe mogą być ucieczką od szarej codzienności, sposobem radzenia sobie przez dziecko z kompleksami (poprzez wcielanie się w daną postać, udawanie kogoś innego). Jest to łatwy sposób odreagowania szkolnych stresów i niepowodzeń. Im bardziej monotonny plan zajęć dziecka, tym chętniej ucieknie w alternatywną rzeczywistość, którą będzie mogło kreować zgodnie z własnymi upodobaniami.
Uzależnienia
Uzależnić można się również od Internetu. Szczególnie chętnie korzystają z niego dzieci nieśmiałe, które mają problemy z nawiązywaniem kontaktów w realnym świecie. Kontakt z innymi osobami w Internecie jest ułatwiony, jeśli mamy kompleksy, możemy dowolnie wykreować swoją osobę, udając kogoś innego. Nikt na nas nie patrzy, nie ocenia nas w ten sam sposób w jaki robiłby to przy osobistym kontakcie, nie ocenia naszego wyglądu! Mamy też więcej czasu na udzielenie odpowiedzi rozmówcy, możemy się więc zastanowić, a gdy nawet coś idzie nie tak, możemy wyłączyć komputer. Ogromnym zagrożeniem dla dzieci jest anonimowość. Nigdy nie wiadomo, kto znajduje się po drugiej stronie, czy dziecko faktycznie rozmawia ze swoim rówieśnikiem, czy też jest inaczej…
Umiarkowanie i rozsądek
Jak zwykle złoty środek polega na umiarkowaniu i rozsądku!!! Dzieci przyciąga ogrom możliwości, pozorne bezpieczeństwo i kuszące reklamy nawołujące do zakupu kolejnej wciągającej gry, lecz bez pomocy dorosłych mogą się w tym wszystkim zagubić. Przede wszystkim trzeba zwrócić uwagę na zakup programów i gier, odpowiednich i przystosowanych do wieku dziecka. Zawsze warto jest się zapoznać z opisem umieszczonym na pudełku lub recenzją danego produktu. Jest dużo gier, które ćwiczą uwagę dzieci, spostrzegawczość, pamięć czy też zręczność. Powinniśmy oferować dziecku również inne zajęcia, planować dzień tak aby nie spędziło go od rana do wieczora przed komputerem, ale także uwzględnić potrzebę ruchu, czy też indywidualne zainteresowania dziecka. Powinniśmy przestrzec dzieci przed zbytnią wylewnością wobec osób poznanych przez Internet. Koniecznie należy wspomnieć by nie podawały adresu zamieszkania, czy też prawdziwego nazwiska. Najlepiej jeśli podamy dziecku konkretne strony internetowe lub serwisy, co do treści których mamy zaufanie. Bardzo ważne jest by dziecko wiedziało, że komputer jest jedynie narzędziem pracy, czy też zabawy, który możemy wyłączyć, że nie jest to jedyny sposób rozrywki ani tym bardziej sposób na życie.