„Wróbel…” – jak wszystkie bajki Pana Poety – w zabawny sposób przedstawia ważne dziecięce problemy. Bo czyż nie lubimy narzekać? Czy nie za często krytykujemy innych – jak tytułowy bohater tego wierszyka, któremu nikt i nic się nigdy nie podoba?
Wierszyk kończy się morałem, który skierowany jest zarówno do małych, jak i dorosłych czytelników:
Mój wróbelku, nie wypada
krzyczeć, wrzeszczeć na sąsiada,
co zabawia innych śpiewką.
Przecież to jest wspólne drzewko.
Skoro wspólne – każdy może
śpiewać tu o każdej porze…
A pan zamiast narzekaniem
lepiej zajmie się… ćwierkaniem?
Wesołe i łatwo zapadające w pamięć wierszyki Pana Poety, ubarwione wspaniałymi ilustracjami Joanny Młynarczyk, to kwintesencja radości wspólnego rodzinnego czytania.
W cyklu ukazała się wcześniej Kura, co tyła na diecie
Pan Poeta to największy, bo prawie dwumetrowy, bajkopisarz. Autor zabawnych rymowanych historii, które uczą morałem, a bawią treścią..
